Traducciones de „vereda“ en el diccionario alemán » polaco

Verạnda <‑, Veranden> [ve​ˈranda] SUST. f

Veranda

weranda f

verdạrb [fɛɐ̯​ˈdarp] V.

verdarb imperf. von verderben

Véase también: verderben

I . verdẹrben <verdirbt, verdarb, verdorben> [fɛɐ̯​ˈdɛrbən] V. trans.

verderben (negativ beeinflussen):

verderben Charakter

wypaczyć

verderben Person elev.

zepsuć

verderben Person elev.

zdemoralizować elev.

verderben Appetit, Freude

odbierać [form. perf. odebrać]

verderben Laune, Stimmung

psuć [form. perf. po‑]

jdm den Urlaub verderben

psuć [form. perf. po‑] komuś urlop

ich habe mir den Magen verdorben

zniszczyłem [lub zrujnowałem] sobie żołądek

sich dat. die Augen verderben

zepsuć sobie oczy

locuciones, giros idiomáticos:

es sich dat. mit jdm verderben

narażać [form. perf. narazić] się komuś

es sich dat. mit niemandem verderben wollen

nie chcieć nikomu się narażać [form. perf. narazić]

II . verdẹrben <verdirbt, verdarb, verdorben> [fɛɐ̯​ˈdɛrbən] V. intr. +sein

verderben (Fleisch)

psuć [form. perf. po‑] się

verderben (Obst)

gnić [form. perf. z‑]

verderben (Gemüse)

więdnąć [form. perf. z‑]

verderben (Sahne)

kwaśnieć [form. perf. s‑]

Vere̱i̱n <‑[e]s, ‑e> [fɛɐ̯​ˈʔaɪn] SUST. m

Verein

stowarzyszenie nt

Verein (Sportverein)

klub m

eingetragener Verein

stowarzyszenie zarejestrowane

gemeinnütziger Verein

stowarzyszenie użyteczności publicznej

locuciones, giros idiomáticos:

im Verein mit jdm/etw

wespół z kimś/czymś

verw.

verw. Abk. von verwitwet

verw.

wdowa f

verw.

wdowiec m

Véase también: verwitwet

verwịtwet [fɛɐ̯​ˈvɪtvət] ADJ.

verwitwet Frau, Mann:

verwitwet

owdowiały

Frau Meier, verwitwete Schulz

pani Meier, wdowa po panu Schulzu

sie ist verwitwet

ona jest wdową

Vẹrba SUST.

Verba pl. de Verbum

Véase también: Verbum

Vẹrbum <‑s, Verben [o. Verba]> [ˈvɛrbʊm, pl: ˈvɛrbən, ˈvɛrba] SUST. nt

Verbum LING. → Verb

verh.

verh. Abk. von verheiratet

I . verba̱l [vɛr​ˈbaːl] ADJ.

1. verbal Protest:

verbal

werbalny

2. verbal LING.:

verbal Ableitung

czasownikowy

II . verba̱l [vɛr​ˈbaːl] ADV.

verbal ausdrücken:

verbal

werbalnie

verbo̱t [fɛɐ̯​ˈboːt] V. trans., v. refl.

verbot imperf. von verbieten

Véase también: verbieten

I . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> V. trans.

verbieten Betreten, Durchfahrt, Rauchen:

verbieten

zabraniać [form. perf. zabronić]

jdm etw verbieten

zakazywać [form. perf. zakazać] komuś czegoś

jdm das Wort verbieten

zabronić komuś się odzywać

sie hat mir das Haus verboten

zabroniła mi wstępu do domu

II . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> V. v. refl.

verbieten

być wykluczonym

etw verbietet sich von selbst

coś nie wchodzi w rachubę

verga̱ß [fɛɐ̯​ˈgaːs] V. trans., v. refl.

vergaß imperf. von vergessen

Véase también: vergessen

I . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯​ˈgɛsən] V. trans.

vergessen

zapominać [form. perf. zapomnieć]

jd vergisst etw

ktoś zapomina coś [lub o czymś]

ich habe vergessen, was ich sagen wollte

zapomniałem, co chciałem powiedzieć

damit ich es nicht vergesse [o. ehe ich es vergesse], ...

zanim zapomnę,...

nicht zu vergessen ...

nie zapominając o...

das kannst du vergessen! coloq.

zapomnij! coloq.

locuciones, giros idiomáticos:

das werde ich dir/ihr nie vergessen!

nigdy ci/jej tego nie zapomnę!

II . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯​ˈgɛsən] V. v. refl.

vergessen

zapominać [form. perf. zapomnieć] się

er hat sich im Zorn völlig vergessen

zapamiętał się całkowicie w gniewie

verlo̱r [fɛɐ̯​ˈloːɐ̯] V. intr., trans., v. refl.

verlor imperf. von verlieren

Véase también: verlieren

I . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] V. trans.

1. verlieren (nicht mehr finden):

verlieren Schlüssel, Handschuhe

gubić [form. perf. z‑]

du hast hier nichts verloren! coloq.

nie masz tu nic do szukania! coloq.

das [o. so etwas] hat hier nichts verloren! coloq.

to nie jest tutaj mile widziane!

was hast du hier verloren? coloq.

czego tutaj szukasz? coloq.

an ihr ist eine Journalistin/Schauspielerin verloren gegangen coloq.

mogła z niej być dobra dziennikarka/aktorka

2. verlieren a. fig (nicht mehr haben):

verlieren Freunde, Vertrauen, Arbeitsplatz

tracić [form. perf. s‑]

wir dürfen keine Zeit mehr verlieren

nie możemy tracić ani chwili

seine Stelle verlieren

utracić posadę

Luft verlieren

brakować powietrza

die Beherrschung verlieren

tracić [form. perf. s‑] panowanie

3. verlieren (entweichen lassen):

das Auto verliert Öl

z samochodu wycieka olej m

der Reifen verliert Luft

z opony uchodzi powietrze nt

er verlor kein Wort darüber

nie powiedział ani słowa na ten temat

4. verlieren (nicht gewinnen):

verlieren Krieg, Spiel, Prozess

przegrywać [form. perf. przegrać]

jd hat nichts [mehr] zu verlieren

ktoś nie ma już nic [więcej] do stracenia

jdn verloren geben

uważać kogoś za beznadziejny przypadek

etw verloren geben

uważać coś za stracone

II . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] V. intr.

an Bedeutung dat. verlieren

tracić [form. perf. s‑] na znaczeniu

das Flugzeug verliert an Höhe

samolot m obniżył swój lot

die Währung verliert an Wert

kurs m spada

III . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] V. v. refl.

1. verlieren:

verlieren (schwächer werden) (Spontanität)

ginąć [form. perf. z‑]

verlieren (Nervosität, Angst)

znikać [form. perf. zniknąć]

der Lärm verlor sich in der Ferne

hałas m nikł w oddali

2. verlieren:

verlieren (sich nicht mehr finden) (Menschen)

gubić [form. perf. z‑] się

sich in Details verlieren

gubić się w szczegółach

(sich einer Sache hingeben) er hat sich in seinen Gedanken ganz verloren

całkiem pogrążył się w swoich myślach

verta̱n V. trans., v. refl.

vertan pp von vertun

Véase también: vertun

I . vertu̱n* V. trans. irr (ungenutzt lassen)

vertun

zaprzepaszczać

vertun Geld, Zeit

trwonić [form. perf. roz‑]

eine vertane Gelegenheit

zmarnowana [lub zaprzepaszczona] okazja f

II . vertu̱n* V. v. refl. irr coloq.

vertun

omylić się

sich [um zehn Euro/einen Tag] vertun

pomylić się [o dziesięć euro/jeden dzień]

da gibt es kein Vertun! REG

tu nie ma żadnej pomyłki!

I . vertu̱n* V. trans. irr (ungenutzt lassen)

vertun

zaprzepaszczać

vertun Geld, Zeit

trwonić [form. perf. roz‑]

eine vertane Gelegenheit

zmarnowana [lub zaprzepaszczona] okazja f

II . vertu̱n* V. v. refl. irr coloq.

vertun

omylić się

sich [um zehn Euro/einen Tag] vertun

pomylić się [o dziesięć euro/jeden dzień]

da gibt es kein Vertun! REG

tu nie ma żadnej pomyłki!