Traducciones de „klapsy“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

Klạps <‑es, ‑e> [klaps] SUST. m coloq.

1. Klaps (Schlag):

Klaps

klaps m coloq.

einen Klaps bekommen

dostać klapsa coloq.

2. Klaps (Verrücktheit):

einen Klaps haben

być stukniętym coloq.

einen Klaps haben

mieć fioła [lub bzika] coloq.

klạsse [ˈklasə] ADJ. inv coloq.

klasse

super coloq.

klasse

ekstra coloq.

I . klạppen [ˈklapən] V. trans. (bewegen)

den Deckel nach oben/unten/hinten klappen

zamykać [form. perf. zamknąć] pokrywę czegoś [przesuwając ją w górę/dół/do tyłu]

aufklappen

otwierać [form. perf. otworzyć]

aufklappen

rozkładać [form. perf. rozłożyć]

zuklappen

zamykać [form. perf. zamknąć]

zuklappen

zatrzaskiwać [form. perf. zatrzasnąć]

hochklappen

podnosić [form. perf. podnieść]

herunterklappen

opuszczać [form. perf. opuścić]

II . klạppen [ˈklapən] V. intr.

1. klappen +haben coloq. (funktionieren):

klappen

powieść się

mit dem Projekt hat es nicht geklappt

projekt nie wypalił coloq.

es klappt fantastisch

to działa fantastycznie

hat es geklappt?

udało się?

es klappt alles wie am Schnürchen

wszystko idzie jak z płatka coloq.

2. klappen +sein (schnappen):

der Liegenstuhl ist geklappt

leżak się złożył

Klạppe <‑, ‑n> [ˈklapə] SUST. f

1. Klappe:

Klappe (Deckel: eines Behälters)

wieczko nt

Klappe (eines Briefkastens)

klapka f

Klappe (einer Tasche, einer Klarinette, Flöte)

klapa f

Klappe (eines Mülleimers)

pokryw[k]a f

Klappe (eines Tür)

zasuwka f

Klappe (eines Ofens, eines Herdes)

drzwiczki pl.

Klappe zu, Affe tot coloq.

sprawa f jest [już] zamknięta

2. Klappe CINE:

Klappe

klaps m

3. Klappe ANAT. (Herzklappe):

Klappe

zastawka f

4. Klappe pey. coloq. (Mund):

Klappe

gęba f coloq.

eine große [o. freche] Klappe haben

być wyszczekanym coloq.

die Klappe aufreißen

rozdziawiać [form. perf. rozdziawić] gębę coloq.

[halt die] Klappe!

zamknij gębę! coloq.

klạck [klak] INTERJ.

klack → klacks

Véase también: klacks

klạcks [klaks] INTERJ.

klacks

klap

klạng [klaŋ] V. intr.

klang imperf. von klingen

Véase también: klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] V. intr.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [form. perf. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [form. perf. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka f brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

klạmm [klam] ADJ.

1. klamm (steif):

klamm Füße, Finger

zdrętwiały

2. klamm (nass):

klamm Wäsche

wilgotny

3. klamm sl (knapp bei Kasse):

klamm sein

nie być przy forsie coloq.

I . kla̱gen [ˈklaːgən] V. intr.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw acus.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw acus.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen DER.:

klagen

pozywać [form. perf. pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [form. perf. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] V. trans.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [form. perf. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen austr. → verklagen

Véase también: verklagen

verkla̱gen* V. trans.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [form. perf. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz acus. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

Kla̱u̱se <‑, ‑n> [ˈklaʊzə] SUST. f

1. Klause (Einsiedelei):

Klause

erem m

Klause

pustelnia F

2. Klause (kleines Zimmer):

Klause

kącik m coloq.

klạcks [klaks] INTERJ.

klacks

klap

Klạsse <‑, ‑n> [ˈklasə] SUST. f

1. Klasse SCHULE (Gruppe, Stufe):

Klasse

klasa f

ein Junge aus ihrer Klasse

chłopak m z jej klasy

ich bin in der vierten Klasse

jestem w czwartej klasie

2. Klasse:

Klasse BIOL., SOZIOL

klasa f

etw in Klassen einteilen

klasyfikować [form. perf. s‑] coś

3. Klasse (Rangstufe):

erster/zweiter Klasse fahren

jechać [form. perf. po‑] pierwszą/drugą klasą

erster/zweiter Klasse fliegen

lecieć [form. perf. po‑] pierwszą/drugą klasą

ein Wagen der ersten Klasse

wagon m pierwszej klasy

4. Klasse (Fahrzeuggruppe, -art):

Klasse

kategoria f

5. Klasse (Lose):

Gewinnklasse

kategoria f wygranej

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] V. trans. coloq.

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś coloq.

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [form. perf. popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] V. intr. coloq.

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży