Traducciones de „zapue“ en el diccionario polaco » alemán

zapluć [zaplutɕ]

zapluć form. perf. od zapluwać

Véase también: zapluwać

I . zapluwać <‑wa; form. perf. zapluć> [zapluvatɕ] V. trans. coloq.

zapluwać

rotzen coloq.

zapluwać

bespucken

chuligani zapluli chodnik

die Hooligans mpl rotzten auf den Gehweg coloq.

II . zapluwać <‑wa; form. perf. zapluć> [zapluvatɕ] V. v. refl. coloq.

1. zapluwać (zabrudzić się śliną):

zapluwać

sich acus. vollsabbern coloq. [o. bespucken]

2. zapluwać (ubliżać komuś):

zapluwali się ze złości, ale nic nie mogli zrobić

sie geiferten sich an vor Wut, aber da war nichts zu machen

zapiec <‑ecze> [zapjets]

zapiec form. perf. od zapiekać

Véase también: zapiekać

I . zapiekać <‑ka; form. perf. zapiec> [zapjekatɕ] V. trans. GASTR.

zapiekać

überbacken

zapiekać makaron

Nudeln überbacken

II . zapiekać <‑ka; form. perf. zapiec> [zapjekatɕ] V. intr. solo perf.

1. zapiekać:

zapiekać (wywołać pieczenie) (rana)

plötzlich [o. auf einmal] zu stechen [o. brennen] anfangen

2. zapiekać fig. (sprawić przykrość, ból):

zapiekać

schmerzen

jej słowa zapiekły go do żywego

ihre Worte ntpl reizten ihn bis aufs Blut

III . zapiekać <‑ka; form. perf. zapiec> [zapjekatɕ] V. v. refl.

1. zapiekać GASTR.:

zapiekać

backen

kurczak zapieka się w piekarniku

das Hühnchen nt backt im Ofen

2. zapiekać gen. form. perf. (zaschnąć):

zapiekać

vertrocknen

zapiekać

eintrocknen

wargi zapiekły się od gorączki

die Lippen fpl trockneten durch das Fieber ein [o. aus]

3. zapiekać gen. form. perf. coloq. (przywrzeć):

zapiekać

festkleben

zapiekać

anbacken

zardzewiałe śruby zapiekły się

die Schrauben fpl sind festgerostet

4. zapiekać solo perf. fig. elev. (zapamiętać się, zaciąć się):

zapiekać

sich acus. verbeißen [o. verbohren coloq. ]

zapiec się w gniewie/uporze/nienawiści

sich in seinen Zorn/Widerstand/Hass verbohren coloq.

zapał <gen. ‑u, pl. ‑y> [zapaw] SUST. m gen. lp

zapał

Begeisterung f

zapał

Enthusiasmus m

z zapałem

begeistert

z zapałem

eifrig

pełen zapału

enthusiastisch

locuciones, giros idiomáticos:

słomiany zapał

Strohfeuer nt

zapis <gen. ‑u, pl. ‑y> [zapis] SUST. m

1. zapis (zapisywanie):

zapis

Aufzeichnung f

zapis

Eintragung f

zapis danych

Datenaufzeichnung f

2. zapis (tekst):

zapis

Niederschrift f

zapis

Eintrag m

3. zapis (nagranie):

zapis

Aufnahme f

zapis

Aufzeichnung f

4. zapis DER.:

zapis

Eintrag m

zapis w testamencie

Vermächtnis nt

zapis testamentowy prawa kupna

Kaufrechtsvermächtnis nt

5. zapis INFORM.:

zapis

[Ab]speicherung f

zapis

Darstellung f

równomierny zapis rastrowy

gleichmäßige Pixeldarstellung f

medium zapisu

Speichermedium nt

zapis magnetyczny

magnetische Speicherung

6. zapis gen. pl (sporządzanie listy):

zapis

Anmeldung f

zapis

Einschreibung f

zapisy do szkoły

Anmeldung zur Schule

zapisy na uczelnię

Immatrikulation f

zapisy na uczelnię

Einschreibung an der Hochschule

zapisy na kurs

Kursanmeldung f

zapis prawo jazdy

Anmeldung zur Fahrschule

zapas <gen. ‑u, pl. ‑y> [zapas] SUST. m

1. zapas (rezerwa):

zapas

Vorrat m

zapas

Reserve f

robić zapas czegoś

Vorräte von etw anlegen

mieć coś w zapasie

etw vorrätig [o. in Reserve] haben

na zapas

im Voraus

2. zapas coloq. (część zapasowa):

zapas

Ersatzteil nt

zapęd <gen. ‑u, pl. ‑y> [zapent] SUST. m elev.

zapęd

[Auf]wallung f

zapęd

Ausbruch m

hamować zapędy gniewu

Zorneswallungen książk [o. Wutausbrüche] bremsen

może w zapędzie zbyt wiele naobiecywaliśmy

vielleicht haben wir im Eifer zu viel versprochen

zapić [zapitɕ]

zapić form. perf. od zapijać

Véase también: zapijać

I . zapijać <‑ja; form. perf. zapić> [zapijatɕ] V. trans. coloq.

1. zapijać (popić):

zapijać

herunterschlucken

zapić tabletkę wodą

eine Tablette mit Wasser einnehmen [o. schlucken]

zapić sprawę

eine Angelegenheit begießen coloq.

2. zapijać (pić alkohol, żeby zapomnieć):

zapijać

saufen coloq.

zapijać smutki

aus Kummer saufen coloq.

3. zapijać (spić się):

zapijać

sich acus. besaufen coloq.

zapijać

sich acus. volllaufen lassen coloq.

II . zapijać <‑ja; form. perf. zapić> [zapijatɕ] V. v. refl. coloq.

1. zapijać gen. form. perf. (umrzeć od picia alkoholu):

zapijać

sich acus. zu Tode saufen coloq.

zapił się na śmierć

er hat sich zu Tode gesoffen coloq.

2. zapijać solo imperf. (pić czegoś dużo):

zapijać

etw literweise trinken coloq.

zapijać się kawą

Unmengen [von] Kaffee trinken

zapukać [zapukatɕ]

zapukać form. perf. od pukać

Véase también: pukać

I . pukać <‑ka form. perf. puknąć [lub za‑]> [pukatɕ] V. intr.

1. pukać (stukać):

pukać

klopfen

pukać do drzwi

an die Tür [an]klopfen

2. pukać:

pukać (bić) (serce)

schlagen

pukać (bić) (serce)

pochen

II . pukać <‑ka form. perf. puknąć [lub za‑]> [pukatɕ] V. v. refl.

pukać

sich acus. [an die Stirn] tippen

locuciones, giros idiomáticos:

puknij się w czoło [lub głowę]! coloq.

du bist wohl nicht bei Verstand!

puknij się w czoło [lub głowę]! coloq.

du hast wohl nicht alle Tassen im Schrank! fig. coloq.

zapusty [zapustɨ] SUST.

zapusty pl. < gen. pl. ‑tów> przest (ostatki):

zapusty

die drei letzten Faschingstage