Traducciones de „wyrys“ en el diccionario polaco » alemán

wyryć [vɨrɨtɕ]

wyryć form. perf. od ryć

Véase también: ryć

I . ryć <ryje; imperf. ryj> [rɨtɕ] V. trans.

1. ryć < form. perf. z‑> (kopać):

ryć

wühlen

2. ryć < form. perf. wy‑>:

ryć (rzeźbić w kamieniu)

hauen

ryć (rzeźbić w kamieniu)

meißeln

ryć (rzeźbić w drewnie)

schnitzen

3. ryć coloq. (uczyć się czegoś):

ryć

pauken coloq.

ryłem cały dzień, żeby zdać to zaliczenie

ich habe den ganzen Tag gepaukt, um dieses Testat zu bestehen

4. ryć coloq. (przeszukać):

ryć

durchwühlen

celnicy ryją mi w samochodzie

die Zöllner mpl [o. Zollbeamten mpl ] durchwühlen meinen Wagen

II . ryć <ryje; imperf. ryj> [rɨtɕ] V. v. refl. coloq. (śmiać się)

ryć

sich acus. schieflachen

ryć

johlen coloq.

ryją się z głupich żartów

sie lachen sich über die dummen Witze schief

wyrost [vɨrost] inv. coloq.

na wyrost (przesadnie)

auf Zuwachs

na wyrost (za duży)

auf Verdacht

ubrać się na wyrost

sich acus. [viel] zu warm anziehen

cyprys <gen. ‑a, [lub ‑u] ‑y> [tsɨprɨs] SUST. m pl. BOT.

cyprys

Zypresse f

cyprys błotny

Sumpfzypresse f

tygrys <gen. ‑a, pl. ‑y> [tɨgrɨs] SUST. m ZOOL.

tygrys

Tiger m

tygrys syberyjski

Sibirischer Tiger

papierowy tygrys irón.

Papiertiger m irón.

tygrys azjatycki

Tigerstaat m

wyraz <gen. ‑u, pl. ‑y> [vɨras] SUST. m

1. wyraz (słowo):

wyraz

Wort nt

2. wyraz (przejaw):

wyraz

Ausdruck m

„z wyrazami szacunku”

„hochachtungsvoll“

„wyrazy współczucia”

„mein [o. unser] [aufrichtiges] Beileid nt “

3. wyraz (ekspresja):

wyraz twarzy

Gesichtsausdruck m

bez wyrazu

ausdruckslos

pełen wyrazu

ausdrucksvoll

pełen wyrazu

ausdrucksstark

nad wyraz [inteligentny/piękny]

ausgesprochen [o. außerordentlich] [intelligent/schön]

dawać czemuś wyraz

einer S. dat. Ausdruck verleihen

dawać czemuś wyraz

etw zum Ausdruck bringen

środki wyrazu

Ausdrucksmittel ntpl

4. wyraz MAT.:

wyraz

Glied nt

wyrąb <gen. ‑rębu, pl. ‑ręby> [vɨromp] SUST. m

1. wyrąb (wycięcie lasu):

wyrąb

Abholzung f

wyrąb

Holzeinschlag m

2. wyrąb (poręba):

wyrąb

Kahlschlag m

wyrko <gen. ‑ka, pl. ‑ka> [vɨrko] SUST. nt coloq.

wyrko

Falle f coloq.

wyrko

Pritsche f

rzucić się na wyrko

sich aufs Bett werfen

wyrok <gen. ‑u, pl. ‑i> [vɨrok] SUST. m

1. wyrok DER.:

wyrok

Urteil nt

wyrok

[Urteils]spruch m

wykonać wyrok

das Urteil vollstrecken [o. vollziehen]

wyrok skazujący

Schuldspruch m

wyrok skazujący

Verurteilung f

wyrok uniewinniający

Freispruch m

łagodny wyrok

mildes Urteil

wyrok prawomocny

rechtskräftiges Urteil

wyrok sądu polubownego

Schiedsspruch m

wyrok pierwszej instancji

erstinstanzliches Urteil

kasacja wyroku

Kassation f des Schuldspruches

doręczenie/ogłoszenie/wykonanie/uchylenie wyroku

Urteilszustellung f /-verkündung f /-vollstreckung f /-aufhebung f

sentencja wyroku

Urteilsformel f

wyrok w sprawie kradzieży

Urteilsspruch in der Diebstahlssache

wydać/ogłosić/uzasadnić/wykonać/uchylić/zaskarżyć wyrok

ein Urteil fällen/verkünden/begründen/vollstrecken [o. vollziehen] /aufheben/anfechten

wnieść odwołanie od wyroku

gegen ein Urteil Berufung einlegen

wydać wyrok uniewinniający

freisprechen

2. wyrok gen. pl (przeznaczenie):

wyroki losu

die Fügung f des Schicksals

wyroki opatrzności

die Wege mpl der Vorsehung

wyrób <gen. ‑robu, pl. ‑roby> [vɨrup] SUST. m

1. wyrób sin pl. (wyrabianie):

wyrób

Herstellung f

wyrób

Produktion f

2. wyrób gen. pl (produkt):

wyrób

Produkt nt

wyrób

Erzeugnis nt

wyroby cukiernicze

Süßwaren fpl

wyroby tekstylne

Textilwaren fpl

wyrój <gen. wyroju, pl. wyroje> [vɨruj] SUST. m (opuszczanie ula przez rój pszczół)

wyrój

Schwärmen nt

wyrwa <gen. ‑wy, pl. ‑wy> [vɨrva] SUST. f (dziura)

wyrwa

Loch nt

wyrwa

Ritze f

wyrwa

Riss m

wyrwa w ziemi

Erdloch nt

wyrwa w ziemi

Erdspalte f

wyrwa po pocisku

Einschussloch nt

wyrwa po pocisku

Raketenkrater m

mieć wyrwę w pamięci

eine Gedächtnislücke haben

obrys <gen. ‑u, pl. ‑y> [obrɨs] SUST. m (gruntu)

obrys

Umriss m

torys <gen. ‑a, pl. ‑i> [torɨs] SUST. m

torys HIST., POL.

Tory m

zarys <gen. ‑u, pl. ‑y> [zarɨs] SUST. m

1. zarys (kontur):

zarys

Umriss m

zarys

Profil nt

w zarysie

im Abriss [o. Überblick]

2. zarys (plan):

zarys

Abriss m

zarys

Übersicht f

w ogólnych zarysach

in groben Zügen

3. zarys (rodzaj podręcznika):

zarys

Abriss m

zarys gramatyki niemieckiej

Abriss der deutschen Grammatik

kirys <gen. ‑u, pl. ‑y> [kirɨs] SUST. m (pancerz)

kirys

Kürass m

ochronny kirys

Schutzkürass m

I . wyrywać <‑wa; form. perf. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] V. trans.

1. wyrywać (wyszarpywać):

wyrywać

[her]ausreißen

wyrywać

fortreißen

wyrywać komuś coś

jdm etw entreißen

wyrywać komuś coś z ręki

jdm etw aus der Hand reißen

wyrywać drzewo z korzeniami

einen Baum entwurzeln [o. mit den Wurzeln ausreißen]

wyrywać [sobie] włosy z głowy

sich dat. die Haare raufen fig.

wyrywać sobie coś z rąk

sich dat. etw acus. aus der Hand reißen

wyrwać coś z korzeniami

etw acus. bei der Wurzel packen fig.

wyrwać coś z korzeniami

etw acus. mit Stumpf und Stiel ausrotten fig.

2. wyrywać (usuwać):

wyrywać komuś ząb

jdm einen Zahn ziehen

3. wyrywać fig. (powodować zmianę stanu):

wyrywać kogoś z odrętwienia/rozmyślań/ze snu

jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen fig.

4. wyrywać coloq. (nagle pytać):

wyrywać ucznia do odpowiedzi

den Schüler aufrufen

II . wyrywać <‑wa; form. perf. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] V. intr. coloq. (wybiegać)

wyrywać

losstürzen coloq.

wyrywać do przodu

vorpreschen

III . wyrywać <‑wa; form. perf. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] V. v. refl.

1. wyrywać (wydostawać się):

wyrywać

sich acus. losreißen

wyrywać się z okrążenia

eine Umzingelung durchbrechen

wyrywać się z okrążenia

aus einem Kessel ausbrechen

wyrywać się z czyjegoś uścisku

sich acus. losmachen coloq.

wyrywać się z czyjegoś uścisku

sich acus. aus einer Umarmung lösen [o. losreißen]

wyrwać się spod czyjejś władzy fig.

sich acus. jds Macht entziehen

wyrwał się ze szponów śmierci fig. elev.

er ist dem Tod von der Schippe gesprungen fig.

wyrwał się ze szponów śmierci fig. elev.

er hat dem Tod ein Schnippchen geschlagen fig.

2. wyrywać:

wyrywać (brzmieć nagle) (dźwięk)

plötzlich zu hören sein

wyrywać (brzmieć nagle) (dźwięk)

ertönen

ciche westchnienie wyrwało się z jego piersi

ein leiser Seufzer m entrang sich acus. seiner Brust elev.

przeraźliwy okrzyk wyrwał się z jej piersi

ihr entfuhr ein gellender Schrei m

3. wyrywać coloq. (mówić nie w porę):

wyrywać się z czymś

mit etw herausplatzen coloq.

coś się komuś wyrwało

jdm ist etw herausgerutscht coloq.

wyrwać się jak filip z konopi

mit der Tür ins Haus fallen coloq.

4. wyrywać (wybiegać):

wyrywać się naprzód

vorneweg rennen coloq.

wyrywka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [vɨrɨfka] SUST. f

znać coś na wyrywki

etw aus dem Effeff [o. im Schlaf] können [o. beherrschen] coloq.