polaco » alemán

polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

walić: I. verbo intransitivo o transitivo II. verbo III. verbo reflexivo IV. verbo
walny: adjetivo y adverbio
walizka: sustantivo
walcowy: adjetivo y adverbio
walczyć: verbo intransitivo
walczyk: sustantivo
Walia: sustantivo
zawiły: adjetivo y adverbio
walać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
walec: sustantivo
walet: sustantivo
walka: sustantivo
walor: sustantivo
walnie: adverbio
walnąć
waluta: sustantivo
wałowy: adjetivo y adverbio
waleń: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: walny , walić , walczyk , walczyć , walcowy , walizka , wałowy , waluta , walnąć , walnie , walor , waleń , walka , walet , walec , walać , zawiły y/e Walia

I . walić <‑li> [valitɕ] V. trans., intr. coloq.

1. walić < form. perf. walnąć> (uderzyć):

walnąć kogoś czymś

jdn mit etw hauen coloq.

walnąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch hauen

walić do drzwi

an die Tür donnern coloq.

serce wali jak młot

das Herz nt schlägt bis zum Hals

walić głową w [lub o] mur

sich vergeblich bemühen

walić głową w [lub o] mur

gegen etw vergeblich ankämpfen

walnąć w kalendarz

den Löffel abgeben coloq.

walnąć w kalendarz

abkratzen coloq.

2. walić < form. perf. walnąć> (strzelać):

walić w kogoś/coś

auf jdn/etw feuern [o. schießen]

piorun walnął w dom

der Blitz m hat in das Haus eingeschlagen

walić jak w kaczy kuper

heftig und ohne Widerstand [zusammen]schlagen

3. walić < form. perf. walnąć> (mówić wprost):

walić

geradeheraus sprechen coloq.

walić

kein Blatt vor den Mund nehmen fig.

wal śmiało!

nur heraus damit! coloq.

walić coś komuś prosto z mostu [lub w oczy] [lub w nos]

frei von der Leber weg sprechen [o. reden] coloq.

4. walić (przybywać tłumnie):

walić

strömen

walić

[hervor]quellen

walić do kogoś/dokądś jak w dym

ohne zu zögern zu jdm/irgendwohin gehen

walić drzwiami i oknami

in Massen [o. von allen Seiten] hereinströmen

II . walić <‑li> [valitɕ] V. impers. (intensywnie padać)

wali grad

Hagel m prasselt [her]nieder

wali śnieg

dichter Schnee m fällt

wali śnieg

es schneit heftig

III . walić <‑li> [valitɕ] V. v. refl. coloq.

1. walić < form. perf. walnąć> (bić siebie samego):

walić

sich acus. selbst schlagen [o. hauen coloq. ]

walnij się w głowę

bist du verrückt?!

walić się w piersi

sich an die Brust schlagen fig.

IV . walić <‑li> [valitɕ] V. v. refl., impers.

choćby się waliło [lub paliło], to..., żeby się świat walił, to..., choćby się góry i mury waliły, to...

komme, was wolle ...

choćby się waliło [lub paliło], to..., żeby się świat walił, to..., choćby się góry i mury waliły, to...

und wenn alles um mich herum zusammenbricht ...

choćby się waliło [lub paliło], to..., żeby się świat walił, to..., choćby się góry i mury waliły, to...

auf Biegen und Brechen ...

walny [valnɨ] ADJ. elev.

1. walny (powszechny):

walny zebranie, zgromadzenie

Haupt-

walny zebranie, zgromadzenie

Voll-

sejm walny HIST.

das allgemein-polnische Parlament nt

walny zjazd escr.

Generalversammlung f

walny zjazd escr.

Vollversammlung f

2. walny (decydujący):

walny zwycięstwo

entscheidend

walizka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [valiska] SUST. f

walizka

Koffer m

locuciones, giros idiomáticos:

siedzieć na walizkach

auf gepackten Koffern sitzen fig.

siedzieć na walizkach

[ab]reisefertig sein

żyć na walizkach

aus dem Koffer leben

walcowy [valtsovɨ] ADJ.

1. walcowy ARQUIT.:

walcowy

zylinderförmig

2. walcowy TÉC.:

walcowy

Walzen-

3. walcowy MÚS. (związany z walcem):

walcowy

Walzer-

krok walcowy

Walzerschritt m

walczyć <‑czy; imperf. walcz> [valtʃɨtɕ] V. intr.

1. walczyć (toczyć walkę, rywalizować):

walczyć z kimś/czymś

mit jdm/etw kämpfen

walczyć z kimś/czymś

gegen jdn/etw [an]kämpfen

walczyć o kogoś/coś

um jdn/etw kämpfen

walczyć za kogoś/coś

für jdn/etw kämpfen

walczyć na dwóch frontach

an zwei Fronten kämpfen

walczyć wręcz

einen Nahkampf führen

ona długo walczyła o swoje szczęście

sie hat lange um ihr Glück gekämpft

oni walczyli o wolność wszelkimi dostępnymi metodami

sie kämpften für die Freiheit mit allen zur Verfügung stehenden Mitteln

walczyć ramię w ramię

Schulter an Schulter kämpfen

walczyć z kimś na udeptanej ziemi przest

sich mit jdm duellieren

walczyć z kimś na udeptanej ziemi przest

jdn zum Duell [heraus]fordern

walczyć jak lew

wie ein Löwe m kämpfen

walczyć z podniesioną przyłbicą

mit offenem Visier kämpfen elev.

2. walczyć (brać udział w zawodach):

walczyć

kämpfen

walczyć

an einem Wettbewerb teilnehmen

walczyć na ringu

an einem Ringkampf teilnehmen

walczyli ze sobą w finale

sie kämpften im Finale gegeneinander

3. walczyć (zmagać się):

walczyć

kämpfen

walczyć

ringen

walczyć z przeciwnościami losu

mit den Widrigkeiten des Schicksals kämpfen

walczyć ze snem

gegen die Müdigkeit ankämpfen

walczyć ze śmiercią

mit dem Tod ringen

walczyć ze sobą

mit sich ringen

walczyć z wiatrakami

gegen Windmühlen kämpfen fig.

walczyk <gen. ‑a, pl. ‑i> [valtʃɨk] SUST. m coloq.

walczyk dim. od walc

Véase también: walc

walc <gen. ‑a, pl. ‑e> [valts] SUST. m MÚS.

walc (taniec, muzyka)

Walzer m

nauczyć się tańczyć walca

Walzer tanzen lernen

walc angielski/wiedeński

englischer/Wiener Walzer

grać walca

einen Walzer spielen

biały walc fig.

Damenwahl f

Walia <gen. ‑ii, sin pl. > [valja] SUST. f

Walia

Wales nt

zawiły [zaviwɨ] ADJ. elev.

zawiły

verworren

zawiły

wirr

zawiły

kompliziert

zawiły

verwickelt

zawiły problem

ein kompliziertes Problem nt

I . walać <‑la> [valatɕ] V. trans. coloq. (brudzić)

walać coś czymś

etw mit etw schmutzig machen [o. bekleckern coloq. ] [o. besudeln]

dziecko wala sobie palce farbkami

das Kind nt bekleckert sich dat. die Finger mit Farben

II . walać <‑la> [valatɕ] V. v. refl.

1. walać coloq.:

walać (być porozrzucanym) (rzeczy)

verstreut herumliegen

walać (być porozrzucanym) (rzeczy)

umherliegen elev.

książki walały się po całym mieszkaniu

die Bücher ntpl lagen in der ganzen Wohnung verstreut

2. walać (brudzić się):

walać się czymś

sich acus. mit etw beschmutzen [o. bekleckern coloq. ]

3. walać (tarzać się):

walać

sich acus. herumwälzen

walać się w sniegu

sich im Schnee herumwälzen

walec <gen. ‑lca, pl. ‑lce> [valets] SUST. m

1. walec MAT.:

walec

Zylinder m

2. walec TÉC.:

walec drogowy

Straßenwalze f

jeździć walcem

eine Straßenwalze fahren

walec historii elev.

geschichtliche Schicksalsschläge mpl

walec historii elev.

Vernichtungsmaschinerie f

walet¹ <gen. ‑a, pl. ‑y> [valet] SUST. m JUEGOS

walet

Bube m

walka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [valka] SUST. f

1. walka (bitwa):

walka z kimś/czymś

Kampf m mit jdm/etw [o. gegen jdn/etw]

walka o coś

Kampf um etw

pole walki MILIT.

Schlachtfeld nt

walka wręcz

Nahkampf m

stanąć do walki

sich acus. kampfbereit aufstellen

walka żywiołów

Kampf der Elemente

walki byków/kogutów

Stier-/Hahnenkampf m

walka podjazdowa

Guerillakrieg m

duch walki

Kampfgeist m

nierówna walka

ungleicher Kampf

ogień walki coloq.

Glut f des Kampfes

walka na śmierć i życie

ein Kampf auf Leben und Tod

2. walka sin pl. (rywalizacja, próba przezwyciężenia):

walka z kimś/czymś

Kampf [o. Ringen nt ] mit jdm/etw

walka ze złem

Kampf gegen das Böse

walka z wiatrakami

Kampf gegen Windmühlen fig.

3. walka sin pl. (dążenie do czegoś):

walka o władzę

Machtkampf m

walka o stołki

Kampf um Posten

4. walka (rozgrywki sportowe):

walka z kimś/czymś

[Wett]kampf m mit jdm/etw

5. walka sin pl. fig. (zmaganie się: żywiołów):

walka

Kampf m

walka o byt

Kampf ums Dasein

walka o byt

Existenzkampf m

walka dobra ze złem

der Kampf zwischen Gut und Böse

walor <gen. ‑u, pl. ‑y> [valor] SUST. m

1. walor elev. (dodatnia cecha):

walor

Qualität f

walor

Vorzug m

walor

Vorteil m

walory smakowe

geschmackliche Vorzüge mpl

2. walor gen. pl coloq. FIN.:

walor

Wertpapiere ntpl

walor

Effekten pl.

3. walor ARTE:

walor

Valeurs mpl (Abstufung von Licht und Schatten)

walnie [valɲe] ADV. elev.

walnie

entscheidend

walnie

beträchtlich

walnie

in hohem Grade

przyczynić się walnie do sukcesu

entscheidend zum Erfolg beitragen

walnąć [valnoɲtɕ]

walnąć form. perf. od walić - -

waluta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [valuta] SUST. f

waluta EKON, FIN.

Währung f

waluta obca

Fremdwährung f

waluta obca

Devisen pl.

twarda waluta

harte Währung

waluta srebrna/papierowa

Silber-/Papierwährung f

wałowy [vawovɨ] ADJ.

wałowy

Damm-

wałowy

Wall-

nasypy wałowe

[Damm]aufschüttungen fpl

nasypy wałowe

[Wall]aufschüttungen fpl

waleń SUST.

Entrada creada por un usuario

- Modificar la entrada
- Proponer su eliminación

śpiew waleni m ZOOL.

Walgesang m

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „waliły“ en el diccionario polaco » alemán (Ir a alemán » polaco)

I . walić <‑li> [valitɕ] V. trans., intr. coloq.

1. walić < form. perf. walnąć> (uderzyć):

2. walić < form. perf. walnąć> (strzelać):

3. walić < form. perf. walnąć> (mówić wprost):

4. walić (przybywać tłumnie):

II . walić <‑li> [valitɕ] V. impers. (intensywnie padać)

III . walić <‑li> [valitɕ] V. v. refl. coloq.

1. walić < form. perf. walnąć> (bić siebie samego):

2. walić < form. perf. walnąć> (bić się nawzajem):

3. walić < form. perf. walnąć>:

4. walić fig.:

5. walić < form. perf. walnąć> (kłaść się ciężko):

IV . walić <‑li> [valitɕ] V. v. refl., impers.

walny [valnɨ] ADJ. elev.

1. walny (powszechny):

2. walny (decydujący):

walizka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [valiska] SUST. f

locuciones, giros idiomáticos:

walcowy [valtsovɨ] ADJ.

1. walcowy ARQUIT.:

2. walcowy TÉC.:

3. walcowy MÚS. (związany z walcem):

walczyć <‑czy; imperf. walcz> [valtʃɨtɕ] V. intr.

1. walczyć (toczyć walkę, rywalizować):

2. walczyć (brać udział w zawodach):

3. walczyć (zmagać się):

walczyk <gen. ‑a, pl. ‑i> [valtʃɨk] SUST. m coloq.

walczyk dim. od walc

Véase también: walc

walc <gen. ‑a, pl. ‑e> [valts] SUST. m MÚS.

Walia <gen. ‑ii, sin pl. > [valja] SUST. f

zawiły [zaviwɨ] ADJ. elev.

I . walać <‑la> [valatɕ] V. trans. coloq. (brudzić)

II . walać <‑la> [valatɕ] V. v. refl.

1. walać coloq.:

2. walać (brudzić się):

3. walać (tarzać się):

walec <gen. ‑lca, pl. ‑lce> [valets] SUST. m

1. walec MAT.:

2. walec TÉC.:

walet1 <gen. ‑a, pl. ‑y> [valet] SUST. m JUEGOS

walka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [valka] SUST. f

1. walka (bitwa):

2. walka sin pl. (rywalizacja, próba przezwyciężenia):

3. walka sin pl. (dążenie do czegoś):

4. walka (rozgrywki sportowe):

5. walka sin pl. fig. (zmaganie się: żywiołów):

walor <gen. ‑u, pl. ‑y> [valor] SUST. m

1. walor elev. (dodatnia cecha):

2. walor gen. pl coloq. FIN.:

3. walor ARTE:

walnie [valɲe] ADV. elev.

walnąć [valnoɲtɕ]

walnąć form. perf. od walić - -

waluta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [valuta] SUST. f

wałowy [vawovɨ] ADJ.

waleń SUST.

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

walet¹ <gen. ‑a, pl. ‑y> [valet] SUST. m JUEGOS