Traducciones de „pobitym“ en el diccionario polaco » alemán

polityk <gen. ‑a, pl. ‑ycy> [politɨk] SUST. m

polityk

Politiker(in) m (f)

polityk prawicowy/lewicowy

Rechts-/Linkspolitiker m

spotkanie polityków

Politikertreffen nt

pobić [pobitɕ] trans.

pobić form. perf. od bić, pobijać

Véase también: pobijać , bić

pobijać <‑ja; form. perf. pobić> [pobijatɕ] V. trans.

1. pobijać solo perf. (zadać ciosy):

mocno kogoś pobijać

schlagen

mocno kogoś pobijać

verprügeln coloq.

2. pobijać solo perf. (pokonać):

pobijać

schlagen

pobijać kogoś jego własną bronią

jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen

pobijać rekord

einen Rekord schlagen [o. brechen]

3. pobijać coloq. (uderzać):

pobijać obręcz na beczce

den Fassreifen auf das Fass schlagen

I . bić <bije; imperf. bij> [bitɕ] V. trans.

1. bić < form. perf. z‑> (zadawać ciosy):

bić

schlagen

bić

prügeln

bić kogoś czymś

jdn mit etw schlagen

bić kogoś po rękach/plecach

jdm auf die Hände/den Rücken schlagen

bić kogoś po twarzy

jdn ins Gesicht schlagen

bić kogoś po twarzy

jdn ohrfeigen

niech mnie kule biją!

Teufel nochmal! coloq.

2. bić (przewyższać):

bić kogoś doświadczeniem

jdm an Erfahrung dat. überlegen sein

bić rekordy

Rekorde schlagen [o. brechen]

3. bić < form. perf. wy‑> (tłoczyć):

bić pieniądze, medale

prägen

4. bić < form. perf. u‑> (ubijać):

bić zwierzęta

schlachten

5. bić < form. perf. wy‑> (wybijać godziny):

zegar bije ósmą/północ

die Uhr f schlägt acht/Mitternacht

II . bić <bije; imperf. bij> [bitɕ] V. intr.

1. bić (zadawać ciosy):

bić

schlagen

bić

prügeln

2. bić:

bić (uderzać)

schlagen

bić (serce)

schlagen

bić (serce)

klopfen

bić w coś

auf/gegen etw acus. schlagen

bić czymś [o coś]

mit etw gegen etw schlagen

bić brawo

Beifall klatschen

bić na alarm

Alarm schlagen

bić w dzwony

Glocken läuten

bić w kotły

die Pauken schlagen

z bijącym sercem

mit klopfendem Herzen

z bijącym sercem

mit Herzklopfen

coś bije w oczy

etw springt [o. fällt] ins Auge [o. in die Augen]

bić głową o mur

mit dem Kopf gegen die Wand schlagen

3. bić:

bić (rozchodzić się) (źródło)

sprudeln

bić (rozchodzić się) (źródło)

schießen

bić (zapach)

ausströmen

z jej twarzy bije radość

ihr Gesicht nt strahlt Freude aus

4. bić:

bić (dzwonić) (dzwon)

läuten

5. bić (licznik):

bić

zählen

III . bić <bije; imperf. bij> [bitɕ] V. v. refl.

1. bić (siebie samego):

bić się w piersi

sich acus. an die Brust schlagen

bić się w piersi

sich acus. reumütig bekennen

2. bić (jeden drugiego):

oni wciąż się biją

sie prügeln sich acus. die ganze Zeit

3. bić (walczyć):

bić się o coś

um etw kämpfen

bić się z kimś

gegen jdn kämpfen

bić się z myślami

hin und her überlegen

bić się z myślami

sich dat. den Kopf zerbrechen fig.

pobiec [pobjets], pobiegnąć [pobjegnoɲtɕ] <‑egnie; imperf. ‑egnij> V. intr. form. perf.

1. pobiec:

pobiec (udać się biegiem) (człowiek, zwierzę)

laufen

droga pobiegnie na zachód

der Weg m verläuft nach Westen

2. pobiec (zostać skierowanym):

czyjś wzrok pobiegł ku czemuś

jds Blick m hat sich acus. auf etw acus. gerichtet

czyjś wzrok pobiegł ku czemuś

jd hat den Blick auf etw acus. gerichtet

3. pobiec coloq. (podążyć):

pobiegł do sklepu

er rannte eilig zum Laden

pobiegnij szybko po pomoc!

lauf schnell um Hilfe!

pobiegła po swoją siostrę

sie lief nach ihrer Schwester [o. um ihre Schwester zu holen]

pobicie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [pobitɕe] SUST. nt DER.

pobicie (napad)

Körperverletzung f

pobicie (napad)

Tätlichkeit f

pobicie (napad)

tätlicher Angriff m

skazać kogoś za pobicie

jdn wegen Körperverletzung verurteilen

w ostatnim tygodniu w mieście miały miejsce trzy pobicia

in der letzten Woche fanden drei tätliche Angriffe mpl statt

pobijać <‑ja; form. perf. pobić> [pobijatɕ] V. trans.

1. pobijać solo perf. (zadać ciosy):

mocno kogoś pobijać

schlagen

mocno kogoś pobijać

verprügeln coloq.

2. pobijać solo perf. (pokonać):

pobijać

schlagen

pobijać kogoś jego własną bronią

jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen

pobijać rekord

einen Rekord schlagen [o. brechen]

3. pobijać coloq. (uderzać):

pobijać obręcz na beczce

den Fassreifen auf das Fass schlagen

pobiała <gen. ‑ły, pl. ‑ły> [pobjawa] SUST. f TÉC.

pobiała

Zinnüberzug m

pobiała

Zinkweiß nt

pobiała wapienna

Kalkschicht f

pobijak <gen. ‑a, pl. ‑i> [pobijak] SUST. m TÉC.

pobijak

Holzhammer m

pobijak

Schlägel m

pobijak

Fäustel m

pobijak ślusarski

Schlosserhammer m

pobyć <‑będzie> [pobɨtɕ] V. intr. form. perf.

pobyć

sich acus. eine Weile aufhalten

pobyć gdzieś pewien czas

sich acus. irgendwo eine Zeit lang aufhalten

pobyt <gen. ‑u, pl. ‑y> [pobɨt] SUST. m elev.

pobyt

Aufenthalt m

kilkudniowy/roczny pobyt

mehrtägiger/einjähriger Aufenthalt

pobyt stały/tymczasowy

ständiger/zeitweiliger Aufenthalt

miejsce pobytu

Aufenthaltsort m

pobyt za granicą

Auslandsaufenthalt m

pobyt w szpitalu

Krankenhausaufenthalt m

pobory [poborɨ] SUST.

pobory pl. < gen. pl. ‑rów> escr. (pensja):

pobory

Gehalt nt

pobory

Bezüge pl.

niskie/wysokie pobory

niedriges/hohes Gehalt

podpity [potpitɨ] ADJ. coloq.

podpity

angeheitert coloq.

podpity

beschwipst coloq.

zbity [zbitɨ] ADJ. (zwarty)

zbity grunt

fest

nabity [nabitɨ] ADJ.

nabity broń

geladen

nabity fajka

gestopft

nabity ciało

stramm

nabity ciało

straff

nabity ciało

prall

nabity sala

[brechend] voll

nabity sala

knackevoll coloq.