Traducciones de „platos“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

patos <gen. ‑u, sin pl. > [patos] SUST. m elev.

patos

Pathos nt elev.

[mówić] z patosem

mit Pathos [sprechen]

patos przemówienia

pathetische Rede f

wzniosły patos

erhabenes Pathos

fałszywy patos

falsches Pathos

platfus¹ <gen. ‑a [lub ‑u], pl. ‑y> [platfus] SUST. m MED.

platfus (płaskostopie)

Plattfüßigkeit f

platfus (płaskostopie)

Plattfüße mpl

platan <gen. ‑a, pl. ‑y> [platan] SUST. m BOT.

platan

Platane f

plater <gen. ‑u, pl. ‑y> [plater] SUST. m

1. plater elev. (przedmiot metalowy):

plater

plattierter Gegenstand m

plater

plattiertes Geschirr nt

podać zakąski na platerze

Häppchen auf plattiertem Geschirr servieren

2. plater (powłoka):

plater QUÍM., TÉC.

Plattierung f

pokryć metal platerem

Metall mit einer Plattierung überziehen

plano [plano] SUST. nt inv. TIPOGR.

plano

plano

płatowy [pwatovɨ] ADJ.

zabieg płatowy ANAT.

Lappenbehandlung f

zbroja płatowa

Plattenrüstung f

plateau [plato] SUST. nt inv. GEO.

plateau (obszar wyżynny)

Plateau nt

wejść na plateau

das Plateau betreten

platyna <gen. ‑ny, sin pl. > [platɨna] SUST. f QUÍM.

platyna

Platin nt

pierścionek z platyny

Platinring m

I . plątać <‑ącze> [plontatɕ] V. trans.

1. plątać < form. perf. po‑> <[lub za‑]> (gmatwać):

plątać nici

verwirren

plątać włosy

durcheinander bringen

2. plątać < form. perf. po‑> coloq. (mylić):

plątać daty, nazwiska

verwechseln

plątać daty, nazwiska

durcheinander bringen

II . plątać <‑ącze> [plontatɕ] V. v. refl.

1. plątać < form. perf. po‑> <[lub za‑]>:

plątać (gmatwać się) (nici, włosy)

sich acus. verwirren

plątać (gmatwać się) (nici, włosy)

sich acus. verwickeln

nogi się komuś plączą

jd geht auf schwankenden Füßen

2. plątać < form. perf. po‑> fig. coloq.:

plątać (mylić się) (fakty, kolejność)

durcheinander geraten

plątać (mylić się) (fakty, kolejność)

sich acus. verwirren

wszystko mi się poplątało

mir ist alles durcheinander geraten

3. plątać < form. perf. za‑> (tracić wątek):

plątać

verwirrt sprechen

język się komuś plącze

jd spricht verwirrt

4. plątać < form. perf. za‑> (wikłać się):

plątać się w zeznaniach

sich acus. in Widersprüche verwickeln

5. plątać < form. perf. za‑> (okręcać się):

plątać

sich acus. schlingen

plątać

sich acus. winden

coś się [komuś] plącze koło czegoś

etw wickelt sich [jdm] um etw

6. plątać coloq. (krążyć):

plątać się koło kogoś/czegoś

um jdn/etw herumstreichen

płatać <‑ta; form. perf. s‑> [pwatatɕ] V. trans. elev.

płatać komuś figle

jdm einen Streich spielen

płatki [pwatki] SUST.

płatki pl. < gen. pl. ‑ków> GASTR.:

płatki kukurydziane

Cornflakes pl.

płatki jęczmienne/owsiane/pszenne

Gersten-/Hafer-/Weizenflocken fpl

jeść płatki z mlekiem

Flocken [o. Müesli] mit Milch essen

płatny [pwatnɨ] ADJ.

1. płatny (wynagradzany):

płatny pracownik

bezahlt

płatny pracownik

entlohnt

płatny morderca

bezahlt

płatny morderca

gedungen elev.

2. płatny (opłacany):

płatny świadczenia, usługi

zahlbar

płatny świadczenia, usługi

kostenpflichtig

płatny szatnia, toaleta, wstęp

zahlbar

dobrze/nisko płatny

gut/niedrig bezahlt

3. płatny (należny):

płatny

zahlbar

płatne gotówką

in bar zu zahlen

płatny z dołu [lub po wykonaniu świadczenia]

postnumerando zahlbar

płatne z góry

im Voraus zu zahlen

płatne z góry

pränumerando zahlbar

płatne przy odbiorze

zahlbar bei Empfang [o. Erhalt]

płatek <gen. ‑tka, pl. ‑tki> [pwatek] SUST. m

1. płatek (listek korony: kwiatu):

płatek

Blatt nt

2. płatek (kawałek materiału: gazy):

płatek

Streifen m

3. płatek (plasterek, warstwa: ciasta francuskiego):

płatek

Blatt nt

płatek małżowiny usznej ANAT.

Ohrläppchen nt

coś idzie jak z płatka coloq.

etwas geht [o. läuft] wie geschmiert coloq.

4. płatek (kawałek czegoś):

płatek śniegu

Schneeflocke f

płatki mydlane

Seifenflocken fpl

płatew <gen. ‑twi, pl. ‑twie> [pwatef] SUST. f (belka)

płatew

Pfette f

plakat <gen. ‑u, pl. ‑y> [plakat] SUST. m

plakat

Plakat nt

rozwieszać plakaty

Plakate aufhängen

plama <gen. ‑my, pl. ‑my> [plama] SUST. f

1. plama (zabrudzona powierzchnia):

plama

Fleck m

tłusta plama na czymś

Fettfleck m auf etw dat.

wywabiać plamy

Flecken entfernen

plama nie chce zejść coloq.

der Fleck will nicht herausgehen

biała plama

weißer Fleck

została z niego tylko mokra plama coloq.

von ihm blieb nichts als ein nasser Fleck

2. plama elev. (hańba):

plama

Schandfleck m

plama na honorze

Fleck auf der Ehre

plama na sumieniu

Fleck auf der weißen Weste fig. coloq.

3. plama ARTE:

plama

Farbfleck m

4. plama (kompromitacja):

plama

Flop m coloq.

plama

Reinfall m coloq.

dać plamę coloq.

floppen coloq.

dać plamę coloq.

reinfallen coloq.

plaga <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [plaga] SUST. f elev.

plaga (epidemia: grypy)

Epidemie f

plaga (duża ilość: komarów)

Plage f

plaga (nieszczęście)

Unheil nt

plaga (nieszczęście)

Plage f

locuciones, giros idiomáticos:

plaga egipska

ägyptische Plage

plask [plask] INTERJ. (odgłos uderzenia płaską powierzchnią)

plask

klatsch

plaża <gen. ‑ży, pl. ‑że> [plaʒa] SUST. f

plaża

Strand m

plaża strzeżona

bewachter Strand

dzika plaża

wilder Strand

opalać się na plaży

sich acus. am Strand sonnen

placet [platset] SUST. m inv. elev. (zgoda)

placet

Plazet nt

placet

Einwilligung f