polaco » alemán

Traducciones de „mintze“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

mintaj: sustantivo
minutka: sustantivo
minarecik: sustantivo
minąć
minia: sustantivo
minka: sustantivo
minor: sustantivo
minóg: sustantivo
minus: sustantivo
miner: sustantivo
mineta: sustantivo
minjan: sustantivo
minowy: adjetivo y adverbio
minuta: sustantivo
min
mina: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: mintaj , minaret , minutka , mina , min , minuta , minowy , minjan , mineta , miner , minus , minóg , minor , minka , minia y/e minąć

mintaj <gen. ‑a, pl. ‑e> [mintaj] SUST. m ZOOL.

mintaj

Alaska-Seelachs m

filet z mintaja

Alaska-Seelachsfilet nt

minutka [minutka] SUST. f

1. minutka dim. od minuta

minutka

Minütchen nt

2. minutka coloq. (krótka chwila):

minutka

Moment m

przyjdę za minutkę

ich komme sofort

Véase también: minuta

minuta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [minuta] SUST. f

1. minuta (jednostka czasu):

minuta

Minute f

za minutę

in einer Minute

[dokładnie] co do minuty

auf die Minute [genau]

[pożyczyć coś] na minutę

etw für eine Minute [o. einen Augenblick] [leihen]

zmieniać się z minuty na minutę

sich acus. von Minute zu Minute verändern

uczcić czyjąś pamięć/coś minutą ciszy

eine Schweigeminute für jdn/etw einlegen

2. minuta:

minuta GEO., MAT.

Minute f

minarecik <gen. ‑a, pl. ‑i> [minaretɕik] SUST. nt, minaret [minaret] SUST. m <gen. ‑u, pl. ‑y> ARQUIT.

minarecik

Minarett nt

minąć [minoɲtɕ]

minąć form. perf. od mijać

Véase también: mijać

I . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. trans. (ominąć)

mijać coś/kogoś (idąc)

an jdm/etw vorbeigehen

mijać coś/kogoś (jadąc)

an jdm/etw vorbeifahren

kara cię nie minie

du kommst nicht unbestraft [o. straflos] davon

kara cię nie minie

du wirst der Strafe nicht entkommen

II . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. intr.

mijać (upływać) (czas)

vergehen

mijać (upływać) (czas)

verstreichen elev.

mijać (ból)

nachlassen

mijać (ból)

abklingen

locuciones, giros idiomáticos:

minąć jak z bicza trzasł

wie im Fluge vergehen

III . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. v. refl.

1. mijać:

mijać (idąc)

aneinander vorbeigehen

mijać (jadąc)

aneinander vorbeifahren

minęliśmy się [o kilka minut]

wir haben uns [um einige Minuten] verpasst

2. mijać (rozmijać się):

to się mija z celem

das verfehlt das Ziel

to się mija z celem

das geht am Ziel vorbei

minąć się z powołaniem

seinen Beruf verfehlen

mijać się z prawdą (człowiek)

nicht die reine Wahrheit sagen

mijać się z prawdą (informacja)

nicht der Wahrheit entsprechen

minia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [miɲa] SUST. f QUÍM.

minia

Mennige f

minka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [minka] SUST. f

minka dim. od mina

minka

Miene f

nadąsana minka

grimmige Miene

zrobić słodką/niewinną minkę

eine süße/unschuldige Miene machen

mieć skwaszoną minkę

eine säuerliche Miene machen

Véase también: mina

mina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [mina] SUST. f

1. mina (wyraz twarzy):

mina

Miene f

mina

Gesichtsausdruck m

mina niewiniątka

unschuldiges Gesicht nt

robić dobrą minę do złej gry

gute Miene zum bösen Spiel machen

nadrabiać miną

sich dat. nichts anmerken lassen

nadrabiać miną

eigene Verwirrung zu überspielen suchen

nadrabiać miną

keine Miene verziehen

robić [lub stroić] miny

Grimassen schneiden

mina mu zrzedła

er wurde kleinlaut

mina mu zrzedła

er machte ein langes Gesicht

mina mu zrzedła

er machte ein Gesicht wie drei [o. sieben] Tage Regenwetter

2. mina (bomba):

mina

Mine f

mina przeciwpancerna

Panzermine f

minor [minor] SUST. m inv. MÚS.

minor

Moll nt

minor

Moll-Tonart f

minóg <gen. minoga, pl. minogi> [minuk] SUST. m ZOOL.

minóg

Neunauge nt

minus¹ <gen. ‑a, pl. ‑y> [minus] SUST. m

minus t. MAT. (znak):

minus

Minuszeichen nt

cztery z minusem ENS.

Zwei f minus

sześć minus cztery równa się dwa

sechs minus vier ergibt zwei

locuciones, giros idiomáticos:

być na minusie coloq.

im minus sein

plus minus

plus minus

plus minus

ungefähr

Véase también: plus

I . plus <gen. ‑a, pl. ‑y> [plus] SUST. m

1. plus MAT. (znak dodawania):

plus

Pluszeichen nt

dwa plus dwa równa się cztery

zwei plus zwei ist vier

czwórka z plusem

Vier plus (in Polen: gute Schulnote)

plus minus

ungefähr

masz u mnie [duży] plus coloq.

du hast bei mir ein [großes] Plus

2. plus (liczba większa od zera):

plus cztery stopnie

vier Grad plus

jesteśmy na plusie coloq.

wir sind im Plus

3. plus (zaleta):

plus

Vorteil m

plus

Plus nt

plusy i minusy

Vor- und Nachteile mpl

zapisać [lub policzyć] coś komuś na plus

jdm etw als Verdienst anrechnen

zmienić się na plus

sich acus. zum Vorteil verändern

II . plus [plus] CONJ.

plus

plus

plus

und dazu

ona ma mieszkanie własnościowe plus ogródek działkowy

sie hat eine Eigentumswohnung plus einen Schrebergarten

miner <gen. ‑a, pl. ‑erzy> [miner] SUST. m

miner MILIT., TÉC.

Minenräumer m

Marek jest doświadczonym minerem

Marek ist ein erfahrener Minenräumer

mineta <gen. ‑ty, sin pl. > [mineta] SUST. f vulg. (seks oralny)

mineta

Cunnilingus m

minjan <gen. ‑u, pl. ‑y> [miɲjan] SUST. m REL.

minjan

Minjan m

minowy [minovɨ] ADJ. MILIT.

minowy

Minen-

pole minowe

Minenfeld nt

minuta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [minuta] SUST. f

1. minuta (jednostka czasu):

minuta

Minute f

za minutę

in einer Minute

[dokładnie] co do minuty

auf die Minute [genau]

[pożyczyć coś] na minutę

etw für eine Minute [o. einen Augenblick] [leihen]

zmieniać się z minuty na minutę

sich acus. von Minute zu Minute verändern

uczcić czyjąś pamięć/coś minutą ciszy

eine Schweigeminute für jdn/etw einlegen

2. minuta:

minuta GEO., MAT.

Minute f

min [min]

1. min skr od minuta

min

Min.

2. min skr od minister

min

Min.

Véase también: minuta , minister

minuta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [minuta] SUST. f

1. minuta (jednostka czasu):

minuta

Minute f

za minutę

in einer Minute

[dokładnie] co do minuty

auf die Minute [genau]

[pożyczyć coś] na minutę

etw für eine Minute [o. einen Augenblick] [leihen]

zmieniać się z minuty na minutę

sich acus. von Minute zu Minute verändern

uczcić czyjąś pamięć/coś minutą ciszy

eine Schweigeminute für jdn/etw einlegen

2. minuta:

minuta GEO., MAT.

Minute f

minister <gen. ‑tra, pl. ‑trowie> [miɲister] SUST. m

minister

Minister(in) m (f)

minister spraw zagranicznych/wewnętrznych

Außen-/Innenminister m

minister edukacji/finansów/obrony narodowej/sprawiedliwości

Kultus-/Finanz-/Verteidigungs-/Justizminister m

minister bez teki

ein Minister ohne Geschäftsbereich [o. Portefeuille]

Rada Ministrów

Ministerrat m

mina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [mina] SUST. f

1. mina (wyraz twarzy):

mina

Miene f

mina

Gesichtsausdruck m

mina niewiniątka

unschuldiges Gesicht nt

robić dobrą minę do złej gry

gute Miene zum bösen Spiel machen

nadrabiać miną

sich dat. nichts anmerken lassen

nadrabiać miną

eigene Verwirrung zu überspielen suchen

nadrabiać miną

keine Miene verziehen

robić [lub stroić] miny

Grimassen schneiden

mina mu zrzedła

er wurde kleinlaut

mina mu zrzedła

er machte ein langes Gesicht

mina mu zrzedła

er machte ein Gesicht wie drei [o. sieben] Tage Regenwetter

2. mina (bomba):

mina

Mine f

mina przeciwpancerna

Panzermine f

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „mintze“ en el diccionario polaco » alemán

mintaj <gen. ‑a, pl. ‑e> [mintaj] SUST. m ZOOL.

minutka [minutka] SUST. f

1. minutka dim. od minuta

2. minutka coloq. (krótka chwila):

Véase también: minuta

minuta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [minuta] SUST. f

1. minuta (jednostka czasu):

2. minuta:

minarecik <gen. ‑a, pl. ‑i> [minaretɕik] SUST. nt, minaret [minaret] SUST. m <gen. ‑u, pl. ‑y> ARQUIT.

minąć [minoɲtɕ]

minąć form. perf. od mijać

Véase también: mijać

I . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. trans. (ominąć)

II . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. intr.

locuciones, giros idiomáticos:

III . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. v. refl.

1. mijać:

2. mijać (rozmijać się):

minia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [miɲa] SUST. f QUÍM.

minka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [minka] SUST. f

minka dim. od mina

Véase también: mina

mina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [mina] SUST. f

1. mina (wyraz twarzy):

2. mina (bomba):

minor [minor] SUST. m inv. MÚS.

minóg <gen. minoga, pl. minogi> [minuk] SUST. m ZOOL.

minus1 <gen. ‑a, pl. ‑y> [minus] SUST. m

minus t. MAT. (znak):

locuciones, giros idiomáticos:

Véase también: plus

I . plus <gen. ‑a, pl. ‑y> [plus] SUST. m

1. plus MAT. (znak dodawania):

2. plus (liczba większa od zera):

3. plus (zaleta):

II . plus [plus] CONJ.

miner <gen. ‑a, pl. ‑erzy> [miner] SUST. m

mineta <gen. ‑ty, sin pl. > [mineta] SUST. f vulg. (seks oralny)

minjan <gen. ‑u, pl. ‑y> [miɲjan] SUST. m REL.

minowy [minovɨ] ADJ. MILIT.

minuta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [minuta] SUST. f

1. minuta (jednostka czasu):

2. minuta:

min [min]

1. min skr od minuta

2. min skr od minister

Véase también: minuta , minister

minuta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [minuta] SUST. f

1. minuta (jednostka czasu):

2. minuta:

minister <gen. ‑tra, pl. ‑trowie> [miɲister] SUST. m

mina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [mina] SUST. f

1. mina (wyraz twarzy):

2. mina (bomba):

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

minus¹ <gen. ‑a, pl. ‑y> [minus] SUST. m