polaco » alemán

Traducciones de „Zaddik“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

zadek: sustantivo
zadni: adjetivo y adverbio
zadruk: sustantivo
zadanko: sustantivo
zadęcie: sustantivo
zadupie: sustantivo
zadusić
zadzior: sustantivo
zadanie: sustantivo
zadać
zadąć
zadra: sustantivo
zadość
zadyma: sustantivo
zadbać
zaduch: sustantivo
zaduma: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: zadruk , zadni , zadek , zadanie , zadzior , zadusić , zadupie , zadęcie , zadanko , zaduma , zaduch , zadbać , zadyma , zadość , zadra , zadąć y/e zadać

zadek <gen. ‑dka [lub ‑dku], pl. ‑dki> [zadek] SUST. m coloq.

zadek

[Po]po m coloq.

zadek

Hintern m coloq.

zadni [zadɲi] ADJ. elev.

zadni

hinter

zadnie nogi

Hinterbeine ntpl

zadruk <gen. ‑u, pl. ‑i> [zadruk] SUST. m TIPOGR.

zadruk

Bedrucken nt

zadanko <gen. ‑ka, pl. ‑ka> [zadanko] SUST. nt coloq.

zadanko dim. od zadanie

zadanko

kleine Aufgabe f

Véase también: zadanie

zadanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadaɲe] SUST. nt

zadanie

Aufgabe f

zadanie domowe

Hausaufgabe f

zadanie z matematyki/fizyki

Mathematik-/Physikaufgabe

zadanie wspólne [krajów związkowych]

Gemeinschaftsaufgabe [der Länder] f

zadanie priorytetowe

Prioritätsaufgabe f

locuciones, giros idiomáticos:

stanąć na wysokości zadania

einer Sache dat. gewachsen sein

stanąć na wysokości zadania

etw meistern

zadęcie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadeɲtɕe] SUST. nt gen. pl

1. zadęcie sin pl. (czynność dęcia):

zadęcie

Blasen nt

2. zadęcie coloq. (nadętość):

zadęcie

Aufgeblasenheit f

urodziny obchodzić z pompą i zadęciem

den Geburtstag mit Pomp und Bombast feiern

zadupie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadupje] SUST. nt vulg.

zadupie

Kaff nt pey. coloq.

mieszkać na zadupiu

am Arsch der Welt wohnen vulg.

zadusić [zaduɕitɕ]

zadusić form. perf. od dusić

Véase también: dusić

I . dusić <‑si> [duɕitɕ] V. trans.

II . dusić <‑si> [duɕitɕ] V. intr.

duszący kaszel

Reizhusten m

dym dusi

der Rauch m ist zum Ersticken

gaz duszący

Erstickungsgas nt

III . dusić <‑si> [duɕitɕ] V. v. refl.

1. dusić (dusić jeden drugiego):

dusić

sich acus. gegenseitig erwürgen

2. dusić < form. perf. u‑>:

dusić [lub za‑] [lub pod‑] (nie móc oddychać) (człowiek)

ersticken

3. dusić fig.:

dusić (czuć się przytłoczonym) (człowiek)

sich acus. niedergeschlagen fühlen

4. dusić < form. perf. u‑>:

dusić [lub pod‑] [lub po‑] (ugotować się) (mięso, warzywa)

garen

dusić [lub pod‑] [lub po‑] (ugotować się) (mięso, warzywa)

gedämpft [o. gedünstet] werden

zadzior <gen. ‑u [lub ‑a], pl. ‑y> [zadʑor] SUST. m, zadziora [zadʑora] SUST. f <gen. ‑ry, pl. ‑ry> coloq.

zadzior

Stachel m

zadzior

Dorn m

zadanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadaɲe] SUST. nt

zadanie

Aufgabe f

zadanie domowe

Hausaufgabe f

zadanie z matematyki/fizyki

Mathematik-/Physikaufgabe

zadanie wspólne [krajów związkowych]

Gemeinschaftsaufgabe [der Länder] f

zadanie priorytetowe

Prioritätsaufgabe f

locuciones, giros idiomáticos:

stanąć na wysokości zadania

einer Sache dat. gewachsen sein

stanąć na wysokości zadania

etw meistern

zadać [zadatɕ]

zadać form. perf. od zadawać

Véase también: zadawać

I . zadawać <‑daje; form. perf. zadać> [zadavatɕ] V. trans.

1. zadawać (zlecać realizację):

zadawać

auferlegen elev.

zadawać lekcje, wiersz na pamięć

aufgeben

zadać komuś pytanie

jdm eine Frage stellen

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

zadawać cios

versetzen

zadawać ból

zufügen

zadawać sobie trud, by coś zrobić

sich dat. die Mühe machen, etw zu tun

II . zadawać <‑daje; form. perf. zadać> [zadavatɕ] V. v. refl. coloq. (utrzymywać znajomość)

zadawać się z kimś

sich acus. mit jdm einlassen pey.

I . zadąć [zadoɲtɕ]

zadąć form. perf. od zadymać

II . zadąć [zadoɲtɕ]

zadąć form. perf. od dąć

Véase también: zadymać , dąć

zadymać <‑ma; form. perf. zadąć> [zadɨmatɕ] V. intr.

1. zadymać elev. (dmuchać):

zadymać

blasen

zadymało ze wschodu

es blies von Osten

2. zadymać MÚS.:

zadymać

stoßen

trębacz zadął w instrument

der Trompeter m hat in sein Instrument gestoßen

I . dąć <dmie; imperf. dmij form. perf. za‑> [doɲtɕ] V. intr.

1. dąć elev.:

dąć (wiać) (wiatr)

blasen

dąć (wiać) (wiatr)

wehen

2. dąć MÚS. (grać):

dąć [w puzon/trąbkę]

[Posaune/Trompete] blasen

II . dąć <dmie; imperf. dmij> [doɲtɕ] V. v. refl. coloq. (zadzierać nosa)

dąć

eingebildet [o. hochmütig] sein

zadra <gen. ‑ry, pl. ‑ry, gen. pl. zadr [lub zader]> [zadra] SUST. f

1. zadra (drzazga):

zadra

Splitter m

wyjąć zadrę z palca

einen Splitter aus dem Finger entfernen [o. herausziehen]

2. zadra fig. elev. (uraza):

zadra

Stachel m fig.

zadość [zadoɕtɕ]

czynić zadość wymaganiom

den Anforderungen entsprechen [o. gerecht werden]

sprawiedliwości stało się zadość

Gerechtigkeit walten lassen coloq.

zadyma <gen. ‑my, pl. ‑my> [zadɨma] SUST. f coloq. (zamieszki)

zadyma

Schlägerei f

zadyma

Rauferei f

robić zadymę

eine Schlägerei [o. Rauferei] anzetteln

zadbać [zadbatɕ]

zadbać form. perf. od dbać

Véase también: dbać

dbać <dba> [dbatɕ] V. intr.

1. dbać < form. perf. za‑> (troszczyć się):

dbać o kogoś/coś

sich acus. um jdn/etw kümmern

dbać o kogoś/coś

für jdn/etw sorgen

nie będziesz dbał, nie będziesz miał provb.

ohne Fleiß kein Preis m provb.

2. dbać (nie zważać):

nie dbać o coś

sich acus. um etw nicht kümmern

nie dbać o coś

sich dat. aus etw nichts machen

ktoś dba o coś jak o zeszłoroczny śnieg

jd kümmert sich um etw keinen Pfifferling [o. nicht die Bohne]

zaduch <gen. ‑u, sin pl. > [zadux] SUST. m coloq.

zaduch

stickige Luft f

zaduch

Mief m pey. coloq.

otwórz okno, bo straszny zaduch

mach das Fenster auf, es mieft so schrecklich pey. coloq.

zaduma <gen. ‑my, sin pl. > [zaduma] SUST. f elev.

zaduma

Nachdenklichkeit f

zaduma

Nachsinnen nt elev.

pogrążyć się w zadumie

nachdenklich werden

pogrążyć się w zadumie

nachsinnen elev.

pogrążyć się w zadumie

ins Grübeln kommen

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „Zaddik“ en el diccionario polaco » alemán

zadek <gen. ‑dka [lub ‑dku], pl. ‑dki> [zadek] SUST. m coloq.

zadni [zadɲi] ADJ. elev.

zadruk <gen. ‑u, pl. ‑i> [zadruk] SUST. m TIPOGR.

zadanko <gen. ‑ka, pl. ‑ka> [zadanko] SUST. nt coloq.

zadanko dim. od zadanie

Véase también: zadanie

zadanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadaɲe] SUST. nt

locuciones, giros idiomáticos:

zadęcie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadeɲtɕe] SUST. nt gen. pl

1. zadęcie sin pl. (czynność dęcia):

2. zadęcie coloq. (nadętość):

zadupie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadupje] SUST. nt vulg.

zadusić [zaduɕitɕ]

zadusić form. perf. od dusić

Véase también: dusić

I . dusić <‑si> [duɕitɕ] V. trans.

1. dusić < form. perf. u‑> (ściskać za gardło):

2. dusić (przyciskać, gnieść):

3. dusić coloq. < form. perf. z‑> fig. (tłumić):

4. dusić < form. perf. u‑> <[lub pod‑]> (gotować w małej ilości wody):

5. dusić coloq. (wymuszać):

II . dusić <‑si> [duɕitɕ] V. intr.

III . dusić <‑si> [duɕitɕ] V. v. refl.

1. dusić (dusić jeden drugiego):

2. dusić < form. perf. u‑>:

3. dusić fig.:

4. dusić < form. perf. u‑>:

zadzior <gen. ‑u [lub ‑a], pl. ‑y> [zadʑor] SUST. m, zadziora [zadʑora] SUST. f <gen. ‑ry, pl. ‑ry> coloq.

zadanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadaɲe] SUST. nt

locuciones, giros idiomáticos:

zadać [zadatɕ]

zadać form. perf. od zadawać

Véase también: zadawać

I . zadawać <‑daje; form. perf. zadać> [zadavatɕ] V. trans.

1. zadawać (zlecać realizację):

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

II . zadawać <‑daje; form. perf. zadać> [zadavatɕ] V. v. refl. coloq. (utrzymywać znajomość)

I . zadąć [zadoɲtɕ]

zadąć form. perf. od zadymać

II . zadąć [zadoɲtɕ]

zadąć form. perf. od dąć

Véase también: zadymać , dąć

zadymać <‑ma; form. perf. zadąć> [zadɨmatɕ] V. intr.

1. zadymać elev. (dmuchać):

2. zadymać MÚS.:

I . dąć <dmie; imperf. dmij form. perf. za‑> [doɲtɕ] V. intr.

1. dąć elev.:

2. dąć MÚS. (grać):

II . dąć <dmie; imperf. dmij> [doɲtɕ] V. v. refl. coloq. (zadzierać nosa)

zadra <gen. ‑ry, pl. ‑ry, gen. pl. zadr [lub zader]> [zadra] SUST. f

1. zadra (drzazga):

2. zadra fig. elev. (uraza):

zadość [zadoɕtɕ]

zadyma <gen. ‑my, pl. ‑my> [zadɨma] SUST. f coloq. (zamieszki)

zadbać [zadbatɕ]

zadbać form. perf. od dbać

Véase también: dbać

dbać <dba> [dbatɕ] V. intr.

1. dbać < form. perf. za‑> (troszczyć się):

2. dbać (nie zważać):

zaduch <gen. ‑u, sin pl. > [zadux] SUST. m coloq.

zaduma <gen. ‑my, sin pl. > [zaduma] SUST. f elev.

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda