Traducciones de „ontbijtgranen“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ont·bij·ten <ontbeet, h. ontbeten> [ɔndbɛitə(n)] V. intr.

ontbijten

frühstücken

ont·bijt·koek <ontbijtkoek|en> [ɔndbɛitkuk] SUST. m

ontbijtkoek

Honigkuchen m

ont·bran·den <ontbrandde, i. ontbrand> [ɔndbrɑndə(n)] V. intr.

1. ontbranden (in brand vliegen):

ontbranden

sich entzünden

ontbranden

in Brand geraten

ontbranden fig.

entbrennen

er ontbrandde een felle discussie

es entbrannte eine heftige Diskussion

2. ontbranden (hartstochten):

ontbranden

entbrennen

in liefde voor iem ontbranden

in Liebe zu jdn entbrennen

ont·tro·nen <onttroonde, h. onttroond> [ɔntronə(n)] V. trans.

onttronen

entthronen

ont·bie·den <ontbood, h. ontboden> [ɔndbidə(n)] V. trans.

ontbieden

herbeirufen

ontbieden

kommen lassen

ontbieden

bestellen

ontbieden

bescheiden form.

een arts ontbieden

einen Arzt herbeirufen [o. kommen lassen]

iem bij zich ontbieden

jdn zu sich bestellen [o. bescheiden]

ont·bin·den <ontbond, h. ontbonden> [ɔndbɪndə(n)] V. trans.

1. ontbinden:

ontbinden (opheffen: huwelijk, parlement, vennootschap e.d.)

auflösen

ontbinden (opheffen: contract)

rückgängig machen

ontbinden (opheffen: contract)

lösen

ontbinden (opheffen: huwelijk ook)

scheiden

iem van zijn schuld ontbinden

jdn von seiner Schuld lossprechen [o. befreien]

een ontbindende voorwaarde jur.

eine auflösende [o. resolutive] Bedingung

2. ontbinden:

ontbinden wisk., nat.

zerlegen

in factoren ontbinden

in Faktoren zerlegen

3. ontbinden scheik.:

ontbinden

zersetzen

ontbindende krachten

zersetzende Kräfte pl.

ont·be·ren <ontbeerde, h. ontbeerd> [ɔndberə(n)] V. trans.

ontberen

entbehren

iets moeten ontberen

auf etw acus. verzichten müssen

ont·blo·ten <ontblootte, h. ontbloot> [ɔndblotə(n)] V. trans.

ontbloten

entblößen

ont·bre·ken <ontbrak, h. ontbroken> [ɔndbrekə(n)] V. intr.

1. ontbreken (niet aanwezig zijn):

ontbreken

fehlen

ontbreken

mangeln

het ontbreekt hem aan moed

es fehlt [o. mangelt] ihm an Mut

waar het aan ontbreekt is …

woran es fehlt, ist …

het aan niets laten ontbreken

es an nichts fehlen lassen

het ontbrak onze spelers aan hardheid

die Härte fehlte unseren Spielern

er ontbreekt geld (er is een tekort)

es fehlt [o. mangelt] an Geld

er ontbreekt geld (er is geld verdwenen)

es fehlt das Geld

2. ontbreken (personen):

ontbreken

fehlen

ont·bijt [ɔndbɛit] SUST. nt geen pl.

ontbijt

Frühstück nt

aan het ontbijt zitten

beim Frühstück sitzen

bij het ontbijt koffie drinken

zum Frühstück Kaffee trinken

uit·bij·ten <beet uit, h. uitgebeten> [œydbɛitə(n)] V. trans.

1. uitbijten:

uitbijten (door een bijtende stof verwijderen)

wegätzen

uitbijten (door een bijtende stof verwijderen)

herausätzen

uitbijten (wond)

beizen

in een etsplaat uitgebeten lijnen

in eine Platte geätzte Linien

door zuur uitgebeten

von Säure zerfressen

2. uitbijten (met de tanden wegnemen uit):

uitbijten

(her)ausbeißen

ont·gin·nen <ontgon, h. ontgonnen> [ɔntxɪnə(n)] V. trans.

1. ontginnen (gronden):

ontginnen

urbar machen

ontginnen

kultivieren

2. ontginnen:

ontginnen (mijnen)

abbauen

ontginnen (exploiteren)

ausbeuten

3. ontginnen fig.:

ontginnen

kultivieren

ont·gon·nen V.

ontgonnen 3. pers. pl. imperf. van ontginnen

Véase también: ontginnen

ont·gin·nen <ontgon, h. ontgonnen> [ɔntxɪnə(n)] V. trans.

1. ontginnen (gronden):

ontginnen

urbar machen

ontginnen

kultivieren

2. ontginnen:

ontginnen (mijnen)

abbauen

ontginnen (exploiteren)

ausbeuten

3. ontginnen fig.:

ontginnen

kultivieren