Traducciones de „vergeberin“ en el diccionario alemán » polaco

I . verge̱ben* V. trans. irr

1. vergeben elev. (verzeihen):

[jdm] etw vergeben

przebaczyć [komuś] coś

[jdm] etw vergeben Sünde

odpuścić [komuś] coś

die Sache ist vergeben und vergessen

sprawa f jest darowana i zapomniana

2. vergeben (übergeben, zuteilen):

vergeben Auftrag

przydzielać [form. perf. przydzielić]

vergeben Preis, Stipendium, Wohnung

przyznawać [form. perf. przyznać]

vergeben Chance, Möglichkeit

dawać [form. perf. dać]

vergeben Karten

rozdawać [form. perf. rozdać]

eine Arbeit [an jdn] vergeben

zlecać [form. perf. zlecić] [komuś] pracę

Eintrittskarten zu vergeben für ...

bilety do rozdania na...

der Auftrag ist noch zu vergeben

to zlecenie jest jeszcze wolne

die vorderen Plätze sind leider schon alle vergeben

miejsca ntpl na przodzie są niestety już wszystkie zajęte

er/sie ist schon vergeben fig

on/ona jest już zajęty(-a)

3. vergeben (nicht nutzen):

vergeben Chance

marnować [form. perf. z‑]

vergeben Möglichkeit

przepuszczać [form. perf. przepuścić]

du wirst dir nichts vergeben, wenn ...

korona ci z głowy nie spadnie, jeśli...

4. vergeben (zuweisen):

vergeben

wyznaczać [form. perf. wyznaczyć]

die Olympischen Spiele werden nach Melbourne vergeben

Igrzyska ntpl Olimpijskie przypadły w udziale Melbourne

II . verge̱ben* V. intr. irr elev.

[jdm] vergeben

wybaczyć [komuś]

vergib mir!

wybacz [lub daruj] mi!

verge̱bens [fɛɐ̯​ˈgeːbəns] ADV.

vergebens → vergeblich

Véase también: vergeblich

I . verge̱blich ADJ.

vergeblich Bitten, Anstrengung

daremny

vergeblich Mühe

próżny

vergeblich Versuch

bezskuteczny

II . verge̱blich ADV.

vergeblich sich bemühen, bleiben:

vergeblich

na próżno

vergeblich

daremnie

Ạngeberin <‑, ‑nen> SUST. f coloq.

Angeberin → Angeber

Véase también: Angeber

Ạngeber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

1. Angeber (Prahler):

Angeber(in) coloq.

samochwała f o m coloq.

Angeber(in) coloq.

chwalipięta f o m a. pey., irón. coloq.

Angeber(in) coloq.

pozer(ka) m (f) pey.

Angeber(in) coloq.

bufon m pey. elev.

2. Angeber (Denunziant):

Angeber(in)

donosiciel(ka) m (f)

Stre̱berin <‑, ‑nen> SUST. f pey.

Streberin → Streber

Véase también: Streber

Stre̱ber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f) pey.

1. Streber (Schüler):

Streber(in)

kujon(ka) m (f) pey. coloq.

2. Streber (Berufstätiger):

Streber(in)

karierowicz(ka) m (f) pey.

I . verge̱hen* V. intr. irr +sein

1. vergehen:

vergehen (verstreichen, vorbeigehen) (Zeit)

upływać

vergehen (Tage, Urlaub, Schönheit)

[prze]mijać [form. perf. [prze]minąć]

vergehen (Winter, Sommer)

przechodzić [form. perf. przejść]

vergehen (Winter, Sommer)

odchodzić [form. perf. odejść]

die Zeit vergeht wie im Flug

czas m przelatuje jak z bicza strzelił

wie die Zeit vergeht!

jak ten czas leci!

vergangene Woche

zeszły [lub ubiegły] tydzień

vergangene Pracht/Größe

miniona świetność/wielkość

2. vergehen:

vergehen (schwinden) (Schmerz)

ustępować [form. perf. ustąpić]

vergehen (Wirkung)

słabnąć

jdm vergeht die Lust

komuś przechodzi ochota

da vergeht einem ja der Appetit!

można stracić apetyt!

dir wird das Lachen noch vergehen!

odechce ci się jeszcze śmiać!

3. vergehen (fast umkommen):

vor Hunger/Angst [fast] vergehen

umierać z głodu/ze strachu

II . verge̱hen* V. v. refl. irr

sich gegen das Gesetz vergehen

wyłamać się spod prawa

sich an jdm vergehen

dopuścić się czynów nierządnych na kimś

sich an fremdem Eigentum vergehen elev.

naruszać [form. perf. naruszyć] czyjąś własność