Traducciones de „veraten“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

I . bera̱ten* V. trans. irr

1. beraten (Rat geben):

beraten

doradzać [form. perf. doradzić]

jdn [bei der Entscheidung/in einer Sache] beraten

doradzić komuś [przy podejmowaniu decyzji/w jakiejś sprawie]

er ist gut beraten, wenn ... coloq.

on dobrze zrobi, jeśli...

2. beraten (besprechen):

etw [mit jdm] beraten

omawiać [form. perf. omówić] coś [z kimś]

II . bera̱ten* V. intr. irr

über etw beraten

obradować nad czymś

III . bera̱ten* V. v. refl. irr (sich besprechen)

sich mit jdm [über jdn/etw] beraten

naradzać [form. perf. naradzić] się z kimś [nad kimś/czymś]

I . gera̱ten¹ [gə​ˈraːtən] V. intr. irr

geraten pp von geraten

II . gera̱ten¹ [gə​ˈraːtən] V. intr., trans. irr

geraten pp von raten

Véase también: raten , geraten

I . ra̱ten <rät, riet, geraten> [ˈraːtən] V. intr.

1. raten (Ratschläge geben):

jdm raten etw zu tun

radzić [form. perf. po‑] komuś coś zrobić

jdm etw acus. [o. zu etw dat. ] raten

poradzić komuś coś w jakiejś sprawie

ich riet ihm zur Vorsicht

poradziłem mu, aby był ostrożny

ich riet ihm zur Vorsicht

zaleciłem mu ostrożność

das möchte ich dir auch geraten haben

radzę ci po dobroci!

2. raten (erraten):

raten

zgadywać [form. perf. zgadnąć]

raten

odgadywać [form. perf. odgadnąć]

er hat falsch geraten

nie zgadł

richtig raten

zgadnąć

rat mal, wen ich heute getroffen habe! coloq.

zgadnij, kogo dzisiaj spotkałem!

das rätst du nie! coloq.

nigdy nie zgadniesz!

dreimal darfst du raten! irón. coloq.

zgaduj-zgadula! hum. coloq.

II . ra̱ten <rät, riet, geraten> [ˈraːtən] V. trans.

1. raten (als Ratschlag geben):

raten

doradzać [form. perf. doradzić]

2. raten (erraten):

raten

zgadywać [form. perf. zgadnąć]

raten

odgadywać [form. perf. odgadnąć]

gera̱ten*² <gerät, geriet, geraten> [gə​ˈraːtən] V. intr. irr +sein

1. geraten (gelangen):

in einen Sturm/ein Gewitter geraten

dostać się w zasięg burzy

in Schwierigkeiten geraten

popadać [form. perf. popaść] w tarapaty

in Schwierigkeiten geraten

wpadać [form. perf. wpaść] w tarapaty

in Gefangenschaft geraten

popaść w niewolę

in Gefangenschaft geraten

dostać się do niewoli

2. geraten (unbeabsichtigt kommen):

unter einen Zug/ein Auto geraten

wpaść pod pociąg/samochód

an jdn geraten coloq.

wpadać [form. perf. wpaść] na kogoś

er ist an den Falschen geraten

[on] trafił nie na tego, co trzeba

3. geraten (einen Zustand erlangen):

in Wut/Panik geraten

wpadać [form. perf. wpaść] we wściekłość/w panikę

durcheinander geraten (Person)

speszyć się

durcheinander geraten (Unterlagen)

popaść w nieład

ins Schwitzen geraten

zacząć się pocić

in Brand geraten

zapalić się

ins Stocken geraten (Gespräch)

urywać [form. perf. urwać] się

ins Stocken geraten (Verkehr)

zatrzymywać [form. perf. zatrzymać] się

in Not geraten

popaść w nędzę [lub niedolę]

in Verlegenheit geraten

popaść w zakłopotanie

das ist längst in Vergessenheit geraten

to już dawno poszło w zapomnienie

außer sich dat. o acus. geraten

stracić panowanie nad sobą

4. geraten (ausfallen):

etw ist jdm zu lang/groß geraten

coś komuś wyszło za długie/duże

etw gerät jdm gut

coś się komuś udaje

gut/schlecht geraten

wyjść dobrze/źle

das ist etwas lang/kurz geraten

to wyszło trochę długie/krótkie

5. geraten (ähnlich werden):

nach jdm geraten

wdać się w kogoś

I . verö̱den* V. intr. +sein

1. veröden (Stadt):

veröden

pustoszeć [form. perf. o‑]

2. veröden (Land, Boden):

veröden

wyjaławiać [form. perf. wyjałowić] się

II . verö̱den* V. trans. MED.

veröden

obliterować

veröden

spowodować zarośnięcie

verü̱ben* V. trans.

[etw] verüben Verbrechen

dopuścić się [czegoś]

ein Attentat/einen Einbruch verüben

dokonać zamachu/włamania

Selbstmord verüben

popełnić samobójstwo

erra̱ten* [ɛɐ̯​ˈraːtən] V. trans. irr

erraten Rätsel

zgadywać [form. perf. zgadnąć]

erraten Absichten, Gedanken

odgadywać [form. perf. odgadnąć]

das errätst du nie

nigdy [tego] nie zgadniesz

I . ra̱ten <rät, riet, geraten> [ˈraːtən] V. intr.

1. raten (Ratschläge geben):

jdm raten etw zu tun

radzić [form. perf. po‑] komuś coś zrobić

jdm etw acus. [o. zu etw dat. ] raten

poradzić komuś coś w jakiejś sprawie

ich riet ihm zur Vorsicht

poradziłem mu, aby był ostrożny

ich riet ihm zur Vorsicht

zaleciłem mu ostrożność

das möchte ich dir auch geraten haben

radzę ci po dobroci!

2. raten (erraten):

raten

zgadywać [form. perf. zgadnąć]

raten

odgadywać [form. perf. odgadnąć]

er hat falsch geraten

nie zgadł

richtig raten

zgadnąć

rat mal, wen ich heute getroffen habe! coloq.

zgadnij, kogo dzisiaj spotkałem!

das rätst du nie! coloq.

nigdy nie zgadniesz!

dreimal darfst du raten! irón. coloq.

zgaduj-zgadula! hum. coloq.

II . ra̱ten <rät, riet, geraten> [ˈraːtən] V. trans.

1. raten (als Ratschlag geben):

raten

doradzać [form. perf. doradzić]

2. raten (erraten):

raten

zgadywać [form. perf. zgadnąć]

raten

odgadywać [form. perf. odgadnąć]

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] V. trans.

etw [in der Pfanne] braten

smażyć [form. perf. u‑] coś [na patelni]

etw [im Backofen] braten

piec [form. perf. u‑] coś [w piekarniku]

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] V. intr.

braten (gar werden, in der Pfanne)

smażyć [form. perf. u‑] się

braten (im Backofen)

piec [form. perf. u‑] się

Bra̱ten <‑s, ‑> SUST. m

Braten

pieczeń f

kalter Braten

zimna pieczeń

ein fetter Braten fig coloq.

tłusty kąsek

locuciones, giros idiomáticos:

den Braten riechen coloq.

przeczuwać [lub zwietrzyć] pismo nosem

ich traue dem Braten nicht coloq.

nie dowierzam

ich traue dem Braten nicht coloq.

jestem nieufny

einen Braten in der Röhre haben REG hum. coloq.

być w ciąży

ạb|raten V. intr. irr

jdm von etw abraten

odradzać [form. perf. odradzić] coś komuś

ạn|raten V. trans. irr

anraten

doradzać [form. perf. doradzić]

auf Anraten des Arztes

za radą lekarza

zu̱|raten V. intr. irr

jdm zuraten etw zu tun

radzić [form. perf. po‑] komuś, [a]by coś zrobił

er riet mir zu, das Auto zu kaufen

doradził mi, abym kupił ten samochód

auf ihr Zuraten [hin]

za jej poradą

Vẹrben SUST.

Verben pl. de Verb, Verbum

Véase también: Verbum , Verb

Vẹrbum <‑s, Verben [o. Verba]> [ˈvɛrbʊm, pl: ˈvɛrbən, ˈvɛrba] SUST. nt

Verbum LING. → Verb

Vẹrb <‑s, ‑en> [vɛrp] SUST. nt LING.

Verb

czasownik m