Traducciones de „feinherb“ en el diccionario alemán » polaco

Fe̱i̱nheit¹ <‑, sin pl. > SUST. f

1. Feinheit (Beschaffenheit, Qualität: eines Stoffes, Gesichtes):

Feinheit

delikatność f

2. Feinheit (Vornehmheit):

Feinheit

wytworność f

I . fe̱i̱ndselig [ˈ-zeːlɪç] ADJ.

feindselig Ton, Blicke:

feindselig

wrogi

II . fe̱i̱ndselig [ˈ-zeːlɪç] ADV.

feindselig sich ansehen:

feindselig

wrogo

I . fe̱i̱nfühlig [ˈfaɪnfyːlɪç] ADJ.

1. feinfühlig Mensch:

feinfühlig (einfühlsam)

delikatny

feinfühlig (taktvoll)

taktowny

2. feinfühlig TÉC.:

feinfühlig

czuły

II . fe̱i̱nfühlig [ˈfaɪnfyːlɪç] ADV. (einfühlsam, fein empfindend)

feinfühlig interpretieren

z wyczuciem

fe̱i̱nkörnig ADJ.

feinkörnig Sand:

feinkörnig

drobnoziarnisty

fe̱i̱n|machenGA V. v. refl.

feinmachen → fein

Véase también: fein

I . fe̱i̱n [faɪn] ADJ.

1. fein:

fein (nicht grob) Staub

drobny

fein (sehr dünn) Linie

cienki

fein (empfindlich) Gewebe, Sand

delikatny

fein (feinsinnig) Humor, Witz

subtelny

feiner Nebel

delikatna mgła f

plötzlich fiel ein feiner Regen

nagle spadł drobny deszcz m

2. fein (scharf, genau):

eine feine Nase haben

mieć dobry węch

ein feines Gehör haben

mieć dobry [lub wyczulony] słuch

feine Unterschiede

subtelne różnice fpl

feine Unterschiede

niuanse mpl

3. fein (erlesen):

fein Geruch

subtelny

fein Geschmack

wykwintny

fein Gericht

wyśmienity

das ist etw Feines

to naprawdę coś

dieser Wein ist vom Feinsten

to wino nt jest najwyższej jakości

das Feinste vom Feinsten

najlepszej jakości

das Feinste vom Feinsten

najlepsze z najlepszych

4. fein coloq. (anständig, nett):

fein Charakter

porządny

fein Charakter

miły

5. fein (vornehm):

fein Herr, Manieren

wytworny

du bist dir wohl zu fein dafür

jesteś pewnie na to zbyt dobry irón.

du bist dir wohl zu fein dafür

nie chcesz pewnie narazić na szwank swojej reputacji irón.

6. fein coloq. (erfreulich):

fein! (sehr gut)

doskonały!

fein! (in Ordnung)

w porządku

fein, dass du wieder da bist

cieszę się, że znowu jesteś

jd ist fein heraus coloq.

komuś się udało

II . fe̱i̱n [faɪn] ADV.

1. fein (nicht grob):

fein gemahlen

drobnomielony

2. fein coloq. (nett):

sei fein artig!

dobrze się sprawuj!

sei fein artig!

tylko bądź grzeczny!

3. fein (genau):

fein säuberlich

czyściutki coloq.

hier lässt sich die Temperatur ganz fein einstellen

tutaj można bardzo dokładnie nastawić temperaturę

4. fein (vornehm):

er hat sich fein gemacht

wystroił się