neerlandés » alemán

Traducciones de „gespritzter“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ge·spro·ten: verbo
ge·spitst: adjetivo y adverbio
ge·schet·ter: sustantivo
sprin·ter: sustantivo
sprint·ster: sustantivo
ge·spreks·leid·ster: sustantivo
ge·spro·ken: verbo
ge·spron·gen: verbo
ge·spe·ten: verbo
ge·spierd: adjetivo y adverbio
ge·spo·ten: verbo
ge·spar·tel: sustantivo
ge·sple·ten: adjetivo y adverbio
ge·sprek: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: sprintster , sprinter , geschetter , gespitst , gesproten , gespreksleidster , gesprek , gespleten , gespartel , gespoten , gespierd , gespeten , gesprongen y/e gesproken

ge·spro·ten V.

gesproten volt. deelw. van spruiten

Véase también: spruiten

sprui·ten <sproot, i. gesproten> [sprœytə(n)] V. intr.

ge·spitst [ɣəspɪtst] ADJ.

1. gespitst (zich gespannen toeleggend):

gespitst

begierig

gespitst

gespannt erwartend

gespitst zijn op iets

begierig sein auf etw acus.

2. gespitst plantk.:

gespitst

spitz zulaufend

ge·schet·ter [ɣəsxɛtər] SUST. nt geen pl.

1. geschetter (geluid):

geschetter

Geschmetter(e) nt

geschetter

Schmettern nt

2. geschetter (gesnoef):

geschetter

Angeberei f

sprin·ter <sprinter|s> [sprɪntər] SUST. m

1. sprinter (persoon):

sprinter

Sprinter m

2. sprinter (trein):

sprinter

Schnellbahn f

sprint·ster <sprintster|s> [sprɪn(t)stər] SUST. f

sprintster forma femenina de sprinter

Véase también: sprinter

sprin·ter <sprinter|s> [sprɪntər] SUST. m

1. sprinter (persoon):

sprinter

Sprinter m

2. sprinter (trein):

sprinter

Schnellbahn f

ge·spreks·leid·ster SUST. f

gespreksleidster forma femenina de gespreksleider

Véase también: gespreksleider

ge·spreks·lei·der <gespreksleider|s> [ɣəsprɛkslɛidər] SUST. m

gespreksleider

Gesprächsleiter m

ge·spro·ken V.

gesproken volt. deelw. van spreken¹, spreken²

Véase también: spreken , spreken

spre·ken² <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] V. trans.

1. spreken (uitspreken):

spreken

sprechen

kwaad van iem spreken

schlecht über jdn reden

2. spreken (praten met):

spreken

sprechen

ik ben voor niemand te spreken

ich bin für niemanden zu sprechen

iem spreken

jdn sprechen

ik spreek je nader

wir sprechen uns noch

iem te spreken vragen

jdn zu sprechen verlangen

3. spreken (zich (kunnen) uiten in):

spreken

sprechen

Duits spreken

Deutsch sprechen

vloeiend zijn talen spreken

Fremdsprachen fließend sprechen

iem heilig spreken

jdn heiligsprechen

slecht te spreken zijn

schlecht gelaunt [o. aufgelegt] sein

niet te spreken zijn over iem/iets

auf jdn/etw nicht gut zu sprechen sein

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] V. intr.

1. spreken (klanken voortbrengen):

spreken

sprechen

de manier van spreken

der Redestil

de manier van spreken

die Redeweise

2. spreken:

spreken (gedachten uiten)

sprechen

spreken (praten)

reden

je spreekt nu heel anders

jetzt redest du ganz anders

spreken door gebarentaal fig.

sich durch Zeichensprache verständigen

Duits sprekend

deutschsprachig

spreek mij er niet van

erinnere mich bloß nicht daran

in zichzelf spreken

mit sich selbst sprechen

daar spreekt u mee (telefoon)

am Apparat

u spreekt met … (telefoon)

… am Apparat

met iem spreken

sich mit jdm unterhalten

iem naar de mond spreken

jdm nach dem Mund(e) reden

namens iem spreken

in jds Namen [o. Auftrag] dat. sprechen

over iem/iets spreken

über jdn/etw sprechen

recht van spreken hebben

mitreden können

niet tegen elkaar spreken

nicht miteinander sprechen

iem tot spreken brengen

jdn zum Reden bringen

van boeken gesproken

apropos Bücher

van boeken gesproken

weil wir gerade von Büchern sprechen

bij wijze van spreken

sozusagen

van zichzelf doen spreken

von sich dat. reden machen

om niet te spreken van …

geschweige denn …

spreken voor iem/iets

sprechen für jdn/etw

3. spreken (zich doen gelden):

spreken

sprechen

spreken

sich regen

4. spreken (getuigen) + van:

spreken

zeugen von

de natuur spreekt van Gods almacht

die Natur zeugt von der Allmacht Gottes

5. spreken (blijken) + uit:

spreken

sprechen

6. spreken (overtuigend zijn):

spreken

für sich (selbst) sprechen

dat spreekt

das versteht sich

de feiten spreken

die Tatsachen sprechen für sich

dit voorbeeld spreekt voor zich(zelf)

dieses Beispiel spricht für sich

tot het hart/de verbeelding spreken

ans Herz rühren/die Fantasie beflügeln

ge·spron·gen V.

gesprongen volt. deelw. van springen

Véase también: springen

sprin·gen <sprong, h./i. gesprongen> [sprɪŋə(n)] V. intr.

1. springen (zich in de lucht verheffen):

springen

springen

ergens bovenop springen fig.

sich auf etw acus. stürzen

ergens bovenop springen (zeer negatief vooral)

über etw acus. herfallen

je kunt hoog of laag springen … fig.

und wenn du dich auf den Kopf stellst …

ergens in springen

in etw acus. hineinspringen

ergens in springen fig.

in etw acus. einsteigen

in een rijdende trein springen

auf einen fahrenden Zug springen

naar buiten springen

hinausspringen

op de fiets springen

sich aufs Fahrrad schwingen

2. springen (het lichaam ruksgewijze opheffen):

springen

springen

staan te springen om weg te komen fig.

er brannte darauf, endlich wegzukommen

zitten te springen om iets fig.

etw dringend brauchen

zitten te springen op zijn stoel fig.

auf seinem Stuhl hin- und herrutschen

3. springen (zaken, zich met een ruk verplaatsen):

springen

springen

in het slot springen

zuschnappen

dat springt in het oog fig.

das sticht ins Auge

vonken springen in het rond

Funken sprühen umher

de wijzer springt op de tien

der Zeiger rückt auf zehn

er is een knoop van mijn vest gesprongen

mir ist ein Knopf von der Weste abgerissen

4. springen (kaatsen):

springen

springen

5. springen (vloeistoffen):

springen

springen

springen

spritzen

de tranen sprongen hem in de ogen

die Tränen traten ihm in die Augen

het bloed sprong uit de wond

das Blut spritzte aus der Wunde

6. springen (uiteengedreven worden, barsten):

springen

(zer)springen

een brug in de lucht laten springen

eine Brücke in die Luft sprengen

op springen staan (boos zijn)

fast explodieren

op springen staan (haast hebben)

sehr in Eile sein

op springen staan (onderhandelingen, huwelijk, regering)

auf der Kippe stehen

een snaar is gesprongen

eine Saite ist gerissen

7. springen (scheuren krijgen):

springen

reißen

springen

(auf)springen

mijn lippen zijn gesprongen

meine Lippen sind aufgesprungen

8. springen (uitsteken):

springen

hervorspringen

springen

herausspringen

eruit springen fig.

herausragen

eruit springen fig.

hervorragen

9. springen (bankroet gaan):

springen

zusammenbrechen

springen

platzen coloq.

de bank laten springen

die Bank sprengen

de zaak staat op springen

das Geschäft steht kurz vor dem Zusammenbruch

ge·spe·ten V.

gespeten volt. deelw. van spijten

Véase también: spijten

spij·ten <speet, h. gespeten> [spɛitə(n)] V. intr.

spijten

leidtun +dat.

het speet ons dat …

es tat uns leid, dass …

het speet ons dat …

wir bedauerten es, dass …

ge·spierd <gespierde, gespierder, gespierdst> [ɣəspirt] ADJ.

1. gespierd (krachtig, sterk):

gespierd

muskulös

2. gespierd (stijl):

gespierd

kraftvoll

gespierd

markig

gespierd

kernig coloq.

gespierde taal

kernige Sprache f

ge·spo·ten V.

gespoten volt. deelw. van spuiten¹, spuiten²

Véase también: spuiten , spuiten

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] V. intr. (naar buiten geperst worden)

spuiten

spritzen

het bloed spuit uit de wond

das Blut spritzt aus der Wunde (heraus)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] V. trans.

spuiten

spritzen

spuiten (gazon, tuin)

sprengen

spuiten (als spray)

sprayen

spuiten (als spray)

(ver)sprühen

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

spritzen

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

ge·spar·tel [ɣəspɑrtəl] SUST. nt geen pl.

gespartel

Gezappel nt coloq.

ge·sple·ten¹ [ɣəspletə(n)] ADJ.

1. gespleten (een spleet hebbend):

gespleten

gespalten

gespleten

gespaltet

2. gespleten psych.:

gespleten

gespalten

3. gespleten (bladeren):

gespleten

gespalten

gespleten

geteilt

ge·sprek <gesprek|ken> [ɣəsprɛk] SUST. nt

1. gesprek (mondeling onderhoud):

gesprek

Gespräch nt

gesprek

Unterhaltung f

met iem een gesprek aanknopen

ein Gespräch mit jdm anknüpfen

het gesprek brengen op iets

das Gespräch auf etw acus. bringen

het gesprek van de dag zijn

das Tagesgespräch sein

met iem in gesprek zijn

sich mit jdm unterhalten

(het nummer is) in gesprek telec.

(der Anschluss ist) besetzt

met iem in gesprek komen

mit jdm ins Gespräch kommen

interlokaal/lokaal gesprek telec.

Fern-/Ortsgespräch nt

het gesprek kwam op hem

die Rede kam auf ihn

een onderwerp van gesprek

ein Gesprächsthema

een gesprek voeren

ein Gespräch führen

2. gesprek (overleg, bespreking):

gesprek

Besprechung f

gesprek

Gespräch nt

gesprek

Unterredung f

Consultar el diccionario

neerlandés

Traducciones de „gespritzter“ en el diccionario neerlandés » alemán

ge·spro·ten V.

gesproten volt. deelw. van spruiten

Véase también: spruiten

sprui·ten <sproot, i. gesproten> [sprœytə(n)] V. intr.

1. spruiten (voortkomen):

2. spruiten (afstammen):

3. spruiten:

ge·spitst [ɣəspɪtst] ADJ.

1. gespitst (zich gespannen toeleggend):

2. gespitst plantk.:

ge·schet·ter [ɣəsxɛtər] SUST. nt geen pl.

1. geschetter (geluid):

2. geschetter (gesnoef):

sprin·ter <sprinter|s> [sprɪntər] SUST. m

1. sprinter (persoon):

2. sprinter (trein):

sprint·ster <sprintster|s> [sprɪn(t)stər] SUST. f

sprintster forma femenina de sprinter

Véase también: sprinter

sprin·ter <sprinter|s> [sprɪntər] SUST. m

1. sprinter (persoon):

2. sprinter (trein):

ge·spreks·leid·ster SUST. f

gespreksleidster forma femenina de gespreksleider

Véase también: gespreksleider

ge·spreks·lei·der <gespreksleider|s> [ɣəsprɛkslɛidər] SUST. m

ge·spro·ken V.

gesproken volt. deelw. van spreken¹, spreken²

Véase también: spreken , spreken

spre·ken2 <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] V. trans.

1. spreken (uitspreken):

2. spreken (praten met):

3. spreken (zich (kunnen) uiten in):

spre·ken1 <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] V. intr.

1. spreken (klanken voortbrengen):

2. spreken:

3. spreken (zich doen gelden):

4. spreken (getuigen) + van:

5. spreken (blijken) + uit:

6. spreken (overtuigend zijn):

ge·spron·gen V.

gesprongen volt. deelw. van springen

Véase también: springen

sprin·gen <sprong, h./i. gesprongen> [sprɪŋə(n)] V. intr.

1. springen (zich in de lucht verheffen):

2. springen (het lichaam ruksgewijze opheffen):

3. springen (zaken, zich met een ruk verplaatsen):

4. springen (kaatsen):

5. springen (vloeistoffen):

6. springen (uiteengedreven worden, barsten):

7. springen (scheuren krijgen):

8. springen (uitsteken):

9. springen (bankroet gaan):

ge·spe·ten V.

gespeten volt. deelw. van spijten

Véase también: spijten

spij·ten <speet, h. gespeten> [spɛitə(n)] V. intr.

ge·spierd <gespierde, gespierder, gespierdst> [ɣəspirt] ADJ.

1. gespierd (krachtig, sterk):

2. gespierd (stijl):

ge·spo·ten V.

gespoten volt. deelw. van spuiten¹, spuiten²

Véase también: spuiten , spuiten

spui·ten2 <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] V. intr. (naar buiten geperst worden)

spui·ten1 <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] V. trans.

ge·spar·tel [ɣəspɑrtəl] SUST. nt geen pl.

ge·sple·ten1 [ɣəspletə(n)] ADJ.

1. gespleten (een spleet hebbend):

2. gespleten psych.:

3. gespleten (bladeren):

ge·sprek <gesprek|ken> [ɣəsprɛk] SUST. nt

1. gesprek (mondeling onderhoud):

2. gesprek (overleg, bespreking):

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

spre·ken² <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] V. trans.

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] V. intr.

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] V. intr. (naar buiten geperst worden)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] V. trans.

ge·sple·ten¹ [ɣəspletə(n)] ADJ.