Traducciones de „znan“ en el diccionario polaco » alemán

znad [znat] PREP. +gen.

znad

von dat.

znad morza

von der See

znad morza

vom Meer

znak <gen. ‑u, pl. ‑i> [znak] SUST. m

1. znak (symbol):

znak

Zeichen nt

znak dodawania/odejmowania/mnożenia/dzielenia

Plus-/Minus-/Mal-/Divisionszeichen nt

znak drogowy

Verkehrszeichen nt

znak dzielący TIPOGR.

Trennzeichen nt

znak gotowości INFORM.

Bereitschaftszeichen nt

znak interpunkcyjny

Interpunktionszeichen nt

znak odstępu INFORM.

Leerzeichen nt

znak ostrzegawczy

Gefahrenwarnzeichen nt

znak pogrubiony/pochyły TIPOGR.

fettes/kursives Zeichen nt

znak przełączający [lub sterujący] INFORM.

Umschaltzeichen nt

znak specjalny/sterujący INFORM.

Sonder-/Steuerzeichenznak nt

znak szesnastkowy INFORM.

HEX-Zeichen nt

znak towarowy [lub fabryczny]

Warenzeichen nt

znak towarowy [lub fabryczny]

Markenzeichen nt

znak zapytania

Fragezeichen nt

znak taktyczny

taktische Zeichen nt

znak zastępczy INFORM.

Jokerzeichen nt

znak zastępczy INFORM.

Platzhalter m

zbiorowy znak handlowy [lub towarowy]

Kollektivmarke f

znak zodiaku

Sternzeichen nt

być spod znaku Byka

ein Stier m sein

być spod znaku Byka

im Zeichen des Stiers geboren sein

znak krzyża

Kreuzzeichen nt

coś stoi pod znakiem zapytania

etw wird in Frage gestellt

coś stoi pod znakiem zapytania

etw ist fraglich

ani znaku życia

ohne Lebenszeichen

znaki szczególne

besondere Kennzeichen ntpl

dawać się komuś we znaki

jdm spürbar zusetzen

dawać się komuś we znaki

sich acus. bemerkbar machen

stawiać między czymś a czymś znak równości

zwei Sachen gleichsetzen [o. gleichstellen]

dać znak

benachrichtigen

dać znak

wissen lassen

dawać się komuś we znaki coloq.

jdm arg zusetzen

2. znak (dowód):

na znak zgody/protestu/przyjaźni

zum [o. als] Zeichen der Versöhnung/des Protests/der Freundschaft

3. znak (omen):

znak

Zeichen nt

znak

Omen nt elev.

dobry/zły znak

ein gutes/schlechtes Zeichen [o. Omen elev. ]

4. znak (ślad):

znak

Zeichen nt

znak

Spur f

I . znać <zna; imperf. ‑aj> [znatɕ] V. trans.

1. znać (mieć wiedzę o kimś/czymś):

znać

wissen

znać

kennen

znam jego imię i nazwisko

ich kenne [o. weiß] seinen Vor- und Nachnamen

znam go osobiście

ich kenne ihn persönlich

znam ten ból coloq.

das kenne ich aus eigener Erfahrung

znam ten ból coloq.

das habe ich auch schon erlebt

znać kogoś z widzenia/ze słyszenia

jdn vom Sehen/Hörensagen kennen

dać komuś znać o czymś

jdn etw wissen lassen

dać komuś znać o czymś

jdn über etw acus. benachrichtigen

nie znać dnia ani godziny

weder Tag noch Stunde kennen

znać swoje miejsce

seinen Platz kennen

znać kogoś/coś jak zły szeląg

jds/etw schlechte Seiten sehr gut kennen

znać coś jak własną kieszeń coloq.

etw wie seine Hosentasche [o. Westentasche] kennen

jak znam życie... coloq.

soweit ich es einschätzen kann ...

jak ją znam, to... coloq.

soweit ich sie kenne, ...

już ja cię znam! coloq.

ich kenne deinen Ruf!

nie znam go od tej strony

ich kenne ihn von dieser Seite nicht

2. znać (utrzymywać kontakt):

znać

kennen

znam go od lat

ich kenne ihn seit Jahren

nie chcę cię znać

ich will nichts mehr mit dir zu tun haben

nie chcę cię znać

ich will dich nicht mehr kennen

3. znać (mieć coś opanowane):

znać

kennen

znać

können

nie znam francuskiego

ich kann kein Französisch

znam historię mojego miasta

ich kenne die Geschichte meiner Stadt

znać swoje rzemiosło

sein Handwerk verstehen

znać coś na pamięć

etw auswendig können

4. znać (wiedzieć, że coś istnieje):

znać

kennen

nie znano wtedy komputerów

damals kannte man [o. gab es] noch keine Computer

nie dać [czegoś] znać po sobie

eigene Gefühle sich nicht anmerken lassen

on nie zna litości

kein Mitleid kennen

nie znać umiaru w czymś

keine Grenzen in etw kennen

cudze chwalicie, swego nie znacie provb.

die Kirschen fpl in Nachbars Garten schmecken immer ein bisschen süßer

5. znać coloq. (dawać się zauważyć):

znać, że jest zmęczony/zły

man kann ihm die Müdigkeit/den Ärger ansehen [o. anmerken]

II . znać <zna; imperf. ‑aj> [znatɕ] V. v. refl.

1. znać (znać siebie samego):

znać

sich acus. selbst kennen

2. znać (znać siebie nawzajem):

znać

sich acus. [o. einander coloq. ] kennen

znać się jak łyse konie

sich acus. seit Jahr und Tag kennen

znać się jak łyse konie

sich acus. [o. einander coloq. ] durch und durch kennen

3. znać (mieć gruntowną wiedzę):

znać się na czymś

sich acus. mit [o. in dat. ] etw auskennen

znać się na ludziach

ein Menschenkenner m sein

znać się na rzeczy

Bescheid wissen

znać się na żartach

Spaß verstehen

znać się na czymś jak kura na pieprzu coloq.

keine Ahnung von etw haben