Traducciones de „spieÃig“ en el diccionario polaco » alemán

I . spieniać <‑ia> [spjeɲatɕ], spienić [spjeɲitɕ] form. perf. V. trans.

spieniać wody:

spieniać

aufschäumen

spieniać

zum Schäumen bringen

II . spieniać <‑ia> [spjeɲatɕ], spienić [spjeɲitɕ] form. perf. V. v. refl.

1. spieniać (woda):

spieniać

aufschäumen

spieniać

sich acus. mit Schaum bedecken

2. spieniać solo perf. coloq. (wściec się):

spieniać

sich acus. aufregen

spieniać

Zustände bekommen coloq.

spiek <gen. ‑u, pl. ‑i> [spjek] SUST. m TÉC.

spiek

Agglomerat nt

spiek

Fritte f

spiek

Sinter m

spiec [spjets]

spiec form. perf. od spiekać

Véase también: spiekać

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] V. trans.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

verbrennen

2. spiekać (wysuszyć):

spiekać

austrocknen

spiekać

ausdorren

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen fpl

3. spiekać gen. form. imperf. TÉC.:

spiekać

sintern

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] V. v. refl.

1. spiekać (opalić się):

spiekać

[stark] braun werden

2. spiekać TÉC.:

spiekać

agglomerieren

spiekać

fritten

spięcie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [spjeɲtɕe] SUST. nt

1. spięcie coloq. (zwarcie):

krótkie spięcie

Kurzer m coloq.

krótkie spięcie

Kurzschluss m

2. spięcie fig. (sprzeczka):

spięcie

[heftiger] Zusammenstoß m coloq.

spięcie

[heftiger] Wortwechsel m

mieć z kimś spięcie

mit jdm einen heftigen Wortwechsel haben

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] V. trans.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

verbrennen

2. spiekać (wysuszyć):

spiekać

austrocknen

spiekać

ausdorren

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen fpl

3. spiekać gen. form. imperf. TÉC.:

spiekać

sintern

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] V. v. refl.

1. spiekać (opalić się):

spiekać

[stark] braun werden

2. spiekać TÉC.:

spiekać

agglomerieren

spiekać

fritten

I . spierać <spierze; form. perf. sprać form. perf. sprać> [spjeratɕ] V. trans.

1. spierać gen. form. perf. (usuwać plamy):

spierać coś z czegoś

etw von etw auswaschen

2. spierać coloq. (dotkliwie zbić):

ojciec sprał syna pasem

der Vater m versohlte den Sohn mit dem Gürtel coloq.

sprać kogoś na kwaśne jabłko

jdn grün und blau [o. gelb] schlagen

sprać po gębie/po pysku/po mordzie

in die Fresse hauen coloq.

II . spierać <spierze; form. perf. sprać form. perf. sprać> [spjeratɕ] V. v. refl.

1. spierać:

spierać się z czegoś (plama)

aus etw dat. [her]ausgewaschen werden können

2. spierać (kłócić się):

spierać [z kimś] o coś

sich acus. [mit jdm] wegen etw streiten

spierać [z kimś] o coś

[mit jdm] wegen etw einen Wortwechsel haben

3. spierać (pobić się):

spierać coloq.

sich acus. schlagen

spisa <gen. ‑sy, pl. ‑sy> [spisa] SUST. f HIST.

spisa

Spieß m

spijać <‑ja; form. perf. spić> [spijatɕ] V. trans.

spijać (zbierać płyn):

spijać

abtrinken

spijać

wegtrinken

locuciones, giros idiomáticos:

spijać śmietankę z czegoś [lub po kimś]

fremde Lorbeeren ernten

spijać śmietankę z czegoś [lub po kimś]

sich acus. mit fremden Federn schmücken

I . spinać <‑na; form. perf. spiąć> [spinatɕ] V. trans.

1. spinać (łączyć):

spinać kartki

zusammenheften

2. spinać (wiązać):

spinać włosy

zusammenbinden

locuciones, giros idiomáticos:

ktoś jest spięty

jd ist angespannt

II . spinać <‑na; form. perf. spiąć> [spinatɕ] V. v. refl.

1. spinać (wiązać się):

spinać się paskiem

sich acus. mit einem Gürtel umbinden

2. spinać coloq. (mobilizować się):

spinać się do czegoś

sich acus. zu etw zusammenreißen coloq.

spisać [spisatɕ]

spisać form. perf. od spisywać

Véase también: spisywać

I . spisywać <‑suje; imperf. ‑suj; form. perf. spisać> [spisɨvatɕ] V. trans.

1. spisywać (sporządzać wykaz):

spisywać inwentarz

verzeichnen

spisywać inwentarz

registrieren

spisać na straty

abschreiben coloq.

2. spisywać (zapisywać):

spisywać wspomnienia

aufzeichnen

spisywać wspomnienia

niederschreiben

spisywać umowę

aufsetzen

spisywać umowę

niederschreiben

spisywać protokół

niederschreiben

spisywać testament

machen

spisywać testament

niederschreiben

II . spisywać <‑suje; imperf. ‑suj; form. perf. spisać> [spisɨvatɕ] V. v. refl. (działać)

dobrze/źle się spisywać (człowiek)

sich acus. gut/schlecht führen

dobrze/źle się spisywać (komputer)

gut funktionieren

dobrze/źle się spisywać (samochód)

gut fahren

spiski [spiski] ADJ.

spiski

Zipser