Traducciones de „minți“ en el diccionario polaco » alemán

minia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [miɲa] SUST. f QUÍM.

minia

Mennige f

miner <gen. ‑a, pl. ‑erzy> [miner] SUST. m

miner MILIT., TÉC.

Minenräumer m

Marek jest doświadczonym minerem

Marek ist ein erfahrener Minenräumer

minka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [minka] SUST. f

minka dim. od mina

minka

Miene f

nadąsana minka

grimmige Miene

zrobić słodką/niewinną minkę

eine süße/unschuldige Miene machen

mieć skwaszoną minkę

eine säuerliche Miene machen

Véase también: mina

mina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [mina] SUST. f

1. mina (wyraz twarzy):

mina

Miene f

mina

Gesichtsausdruck m

mina niewiniątka

unschuldiges Gesicht nt

robić dobrą minę do złej gry

gute Miene zum bösen Spiel machen

nadrabiać miną

sich dat. nichts anmerken lassen

nadrabiać miną

eigene Verwirrung zu überspielen suchen

nadrabiać miną

keine Miene verziehen

robić [lub stroić] miny

Grimassen schneiden

mina mu zrzedła

er wurde kleinlaut

mina mu zrzedła

er machte ein langes Gesicht

mina mu zrzedła

er machte ein Gesicht wie drei [o. sieben] Tage Regenwetter

2. mina (bomba):

mina

Mine f

mina przeciwpancerna

Panzermine f

minąć [minoɲtɕ]

minąć form. perf. od mijać

Véase también: mijać

I . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. trans. (ominąć)

mijać coś/kogoś (idąc)

an jdm/etw vorbeigehen

mijać coś/kogoś (jadąc)

an jdm/etw vorbeifahren

kara cię nie minie

du kommst nicht unbestraft [o. straflos] davon

kara cię nie minie

du wirst der Strafe nicht entkommen

II . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. intr.

mijać (upływać) (czas)

vergehen

mijać (upływać) (czas)

verstreichen elev.

mijać (ból)

nachlassen

mijać (ból)

abklingen

locuciones, giros idiomáticos:

minąć jak z bicza trzasł

wie im Fluge vergehen

III . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. v. refl.

1. mijać:

mijać (idąc)

aneinander vorbeigehen

mijać (jadąc)

aneinander vorbeifahren

minęliśmy się [o kilka minut]

wir haben uns [um einige Minuten] verpasst

2. mijać (rozmijać się):

to się mija z celem

das verfehlt das Ziel

to się mija z celem

das geht am Ziel vorbei

minąć się z powołaniem

seinen Beruf verfehlen

mijać się z prawdą (człowiek)

nicht die reine Wahrheit sagen

mijać się z prawdą (informacja)

nicht der Wahrheit entsprechen

minor [minor] SUST. m inv. MÚS.

minor

Moll nt

minor

Moll-Tonart f

minóg <gen. minoga, pl. minogi> [minuk] SUST. m ZOOL.

minóg

Neunauge nt

minus¹ <gen. ‑a, pl. ‑y> [minus] SUST. m

minus t. MAT. (znak):

minus

Minuszeichen nt

cztery z minusem ENS.

Zwei f minus

sześć minus cztery równa się dwa

sechs minus vier ergibt zwei

locuciones, giros idiomáticos:

być na minusie coloq.

im minus sein

plus minus

plus minus

plus minus

ungefähr

Véase también: plus

I . plus <gen. ‑a, pl. ‑y> [plus] SUST. m

1. plus MAT. (znak dodawania):

plus

Pluszeichen nt

dwa plus dwa równa się cztery

zwei plus zwei ist vier

czwórka z plusem

Vier plus (in Polen: gute Schulnote)

plus minus

ungefähr

masz u mnie [duży] plus coloq.

du hast bei mir ein [großes] Plus

2. plus (liczba większa od zera):

plus cztery stopnie

vier Grad plus

jesteśmy na plusie coloq.

wir sind im Plus

3. plus (zaleta):

plus

Vorteil m

plus

Plus nt

plusy i minusy

Vor- und Nachteile mpl

zapisać [lub policzyć] coś komuś na plus

jdm etw als Verdienst anrechnen

zmienić się na plus

sich acus. zum Vorteil verändern

II . plus [plus] CONJ.

plus

plus

plus

und dazu

ona ma mieszkanie własnościowe plus ogródek działkowy

sie hat eine Eigentumswohnung plus einen Schrebergarten

min [min]

1. min skr od minuta

min

Min.

2. min skr od minister

min

Min.

Véase también: minuta , minister

minuta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [minuta] SUST. f

1. minuta (jednostka czasu):

minuta

Minute f

za minutę

in einer Minute

[dokładnie] co do minuty

auf die Minute [genau]

[pożyczyć coś] na minutę

etw für eine Minute [o. einen Augenblick] [leihen]

zmieniać się z minuty na minutę

sich acus. von Minute zu Minute verändern

uczcić czyjąś pamięć/coś minutą ciszy

eine Schweigeminute für jdn/etw einlegen

2. minuta:

minuta GEO., MAT.

Minute f

minister <gen. ‑tra, pl. ‑trowie> [miɲister] SUST. m

minister

Minister(in) m (f)

minister spraw zagranicznych/wewnętrznych

Außen-/Innenminister m

minister edukacji/finansów/obrony narodowej/sprawiedliwości

Kultus-/Finanz-/Verteidigungs-/Justizminister m

minister bez teki

ein Minister ohne Geschäftsbereich [o. Portefeuille]

Rada Ministrów

Ministerrat m

mina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [mina] SUST. f

1. mina (wyraz twarzy):

mina

Miene f

mina

Gesichtsausdruck m

mina niewiniątka

unschuldiges Gesicht nt

robić dobrą minę do złej gry

gute Miene zum bösen Spiel machen

nadrabiać miną

sich dat. nichts anmerken lassen

nadrabiać miną

eigene Verwirrung zu überspielen suchen

nadrabiać miną

keine Miene verziehen

robić [lub stroić] miny

Grimassen schneiden

mina mu zrzedła

er wurde kleinlaut

mina mu zrzedła

er machte ein langes Gesicht

mina mu zrzedła

er machte ein Gesicht wie drei [o. sieben] Tage Regenwetter

2. mina (bomba):

mina

Mine f

mina przeciwpancerna

Panzermine f