polaco » alemán

Traducciones de „Urämie“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

urwanie: I. sustantivo II. adverbio
ramię: sustantivo
urazić
gurami: sustantivo
urabiać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
uradzać: verbo transitivo
żeremie: sustantivo
uraza: sustantivo
urażać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
znamię: sustantivo
uraz: sustantivo
uran: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: urwanie , gurami , urazić , ramię , żeremie , uradzić , urabiać , uran , uraz , znamię , urażać y/e uraza

I . urwanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [urvaɲe] SUST. nt

urwanie

Abreißen nt

urwanie

Abbrechen nt

locuciones, giros idiomáticos:

urwanie głowy

Hetzerei f

mieć urwanie głowy

nicht wissen, wo einem der Kopf m steht

mieć z kimś/czymś urwanie głowy coloq.

mit jdm/etw seine liebe Not haben

mam tu niezłe urwanie głowy!

ich weiß nicht, wo mir der Kopf steht!

II . urwanie [urvaɲe] ADV.

urwanie → urywanie

Véase también: urywanie

urywanie [urɨvaɲe] ADV.

urywanie

ruckweise

urywanie

abgehackt

mówić urywanie

abgehackt sprechen

mówić urywanie

herumstottern coloq.

ramię <gen. ‑ienia, pl. ‑iona> [ramje] SUST. nt

1. ramię (bark):

ramię

Schulter f

na ramię broń! MILIT.

das Gewehr über!

ramię w ramię [z kimś]

Schulter an Schulter [o. Seite f an Seite f ] [mit jdm]

wzruszyć ramionami

mit den Achseln [o. Schultern] zucken

mieć duszę na ramieniu

eine Heidenangst haben

mieć duszę na ramieniu

Bammel haben coloq.

uwiesić się czyjegoś ramienia

sich acus. jdm an den Hals hängen

wtulić głowę w ramiona

den Kopf in den Armen verbergen

spoglądać komuś przez ramię

jdm über die Schulter schauen

2. ramię coloq. (ręka):

iść z kimś pod ramię

untergefasst [o. untergehakt] gehen

brać kogoś w ramiona

jdn umarmen

rzucić się komuś w ramiona

sich acus. jdm in die Arme werfen

działać z czyjegoś ramienia

in jds Namen [o. Auftrag] handeln

działać z czyjegoś ramienia

von jdm beauftragt [o. bevollmächtigt] werden

czekać na kogoś z otwartymi ramionami

auf jdn mit offenen Armen warten

ramię sprawiedliwości

der Arm m des Gesetzes

3. ramię (odnoga: drogowskazu, świecznika, krzyża, rzeki):

ramię

Arm m

Arm m

ramię

Glied nt

urazić [uraʑitɕ]

urazić form. perf. od urażać

Véase también: urażać

I . urażać <‑ża; form. perf. urazić> [uraʒatɕ] V. trans. elev.

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; form. perf. urazić> [uraʒatɕ] V. v. refl. elev.

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

gurami [gurami] SUST. nt lub f inv. ZOOL.

gurami

Gurami m

I . urabiać <‑ia; form. perf. urobić> [urabjatɕ] V. trans.

1. urabiać (formować):

urabiać ciasto, glinę

kneten

2. urabiać coloq. (wpływać na):

urabiać charakter

formen

urabiać charakter

prägen

3. urabiać coloq. (pozyskiwać):

urabiać kogoś

auf jdn einwirken

urabiać kogoś

jdn bearbeiten coloq.

II . urabiać <‑ia; form. perf. urobić> [urabjatɕ] V. v. refl.

1. urabiać (zostać ukształtowanym):

urabiać

geformt werden

urobiła się o niej pewna opinia

eine gewisse Meinung breitete sich acus. über sie aus

2. urabiać coloq. (napracować się):

urabiać

schuften coloq.

strasznie się dzisiaj urobiłem przy tej przeprowadzce

bei diesem Umzug habe ich heute schrecklich geschuftet coloq.

uradzać <‑dza; imperf. ‑aj> [uradzatɕ], uradzić [uradʑitɕ] V. trans. form. perf.

1. uradzać przest (ustalić):

uradzać

beschließen

uradzać

einen Beschluss fassen

nie mogliśmy nic uradzić

wir konnten keinen Beschluss fassen

2. uradzać solo perf. coloq. (udźwignąć):

uradzać

hochheben [können]

żeremie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [ʒeremje] SUST. nt ZOOL.

żeremie

Biberburg f

uraza <gen. ‑zy, pl. ‑zy> [uraza] SUST. f elev.

uraza

Groll m elev.

uraza

Ressentiment nt

żywić do kogoś urazę o coś

jdm etw nachtragen

bez urazy!

nichts für ungut!

I . urażać <‑ża; form. perf. urazić> [uraʒatɕ] V. trans. elev.

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; form. perf. urazić> [uraʒatɕ] V. v. refl. elev.

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

znamię <gen. ‑ienia, pl. ‑iona> [znamje] SUST. nt

1. znamię (na skórze):

znamię

Muttermal nt

2. znamię (cecha charakterystyczna):

znamię

Kennzeichen nt

znamię

Merkmal nt

3. znamię BOT.:

znamię

Narbe f

uraz <gen. ‑u, pl. ‑y> [uras] SUST. m

1. uraz MED.:

uraz

Verletzung f

2. uraz PSICO.:

uraz

Trauma nt

on ma do [lub na punkcie] tego uraz

das ist seine empfindliche Stelle f fig.

on ma do [lub na punkcie] tego uraz

das ist sein wunder Punkt m fig.

uran <gen. ‑u, sin pl. > [uran] SUST. m QUÍM.

uran

Uran nt

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „Urämie“ en el diccionario polaco » alemán

I . urwanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [urvaɲe] SUST. nt

locuciones, giros idiomáticos:

II . urwanie [urvaɲe] ADV.

urwanie → urywanie

Véase también: urywanie

urywanie [urɨvaɲe] ADV.

ramię <gen. ‑ienia, pl. ‑iona> [ramje] SUST. nt

1. ramię (bark):

2. ramię coloq. (ręka):

3. ramię (odnoga: drogowskazu, świecznika, krzyża, rzeki):

4. ramię TÉC.:

5. ramię MAT.:

6. ramię FÍS.:

7. ramię ZOOL.:

urazić [uraʑitɕ]

urazić form. perf. od urażać

Véase también: urażać

I . urażać <‑ża; form. perf. urazić> [uraʒatɕ] V. trans. elev.

1. urażać (ranić):

2. urażać (obrażać):

II . urażać <‑ża; form. perf. urazić> [uraʒatɕ] V. v. refl. elev.

1. urażać (ranić się):

2. urażać (obrażać się):

gurami [gurami] SUST. nt lub f inv. ZOOL.

I . urabiać <‑ia; form. perf. urobić> [urabjatɕ] V. trans.

1. urabiać (formować):

2. urabiać coloq. (wpływać na):

3. urabiać coloq. (pozyskiwać):

II . urabiać <‑ia; form. perf. urobić> [urabjatɕ] V. v. refl.

1. urabiać (zostać ukształtowanym):

2. urabiać coloq. (napracować się):

uradzać <‑dza; imperf. ‑aj> [uradzatɕ], uradzić [uradʑitɕ] V. trans. form. perf.

1. uradzać przest (ustalić):

2. uradzać solo perf. coloq. (udźwignąć):

żeremie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [ʒeremje] SUST. nt ZOOL.

uraza <gen. ‑zy, pl. ‑zy> [uraza] SUST. f elev.

I . urażać <‑ża; form. perf. urazić> [uraʒatɕ] V. trans. elev.

1. urażać (ranić):

2. urażać (obrażać):

II . urażać <‑ża; form. perf. urazić> [uraʒatɕ] V. v. refl. elev.

1. urażać (ranić się):

2. urażać (obrażać się):

znamię <gen. ‑ienia, pl. ‑iona> [znamje] SUST. nt

1. znamię (na skórze):

2. znamię (cecha charakterystyczna):

3. znamię BOT.:

uraz <gen. ‑u, pl. ‑y> [uras] SUST. m

1. uraz MED.:

2. uraz PSICO.:

uran <gen. ‑u, sin pl. > [uran] SUST. m QUÍM.

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda