Traducciones de „Polinnen“ en el diccionario polaco » alemán

policzek <gen. ‑czka, pl. ‑czki> [politʃek] SUST. m

1. policzek (część twarzy):

policzek

Wange f

policzek

Backe f

2. policzek fig. (uderzenie):

policzek

Ohrfeige f

wymierzyć komuś policzek

jdm eine Ohrfeige geben [o. versetzen]

wymierzyć komuś policzek

jdn ohrfeigen

3. policzek fig. (zniewaga):

policzek

Ohrfeige f fig.

policzek

ein Schlag ins Gesicht fig.

odczuć coś jako policzek

etw wie einen Schlag ins Gesicht empfinden

policjant(ka) <gen. ‑a, pl. ‑nci> [politsjant] SUST. m(f)

policjant(ka)

Polizist(in) m (f)

policjant(ka)

Polizeibeamte(r)(Polizeibeamtin) m (f)

policyjny [politsɨjnɨ] ADJ.

1. policyjny (odnoszący się do instytucji):

policyjny

Polizei-

policyjny

polizeilich

godzina policyjna escr.

Polizeistunde f

państwo policyjne POL.

Polizeistaat m

pies policyjny

Polizeihund m

szkoła policyjna

Polizeischule f

policyjno-kryminalna służba więzienna [lub penitencjarna]

kriminalpolizeilicher Vollzugsdienst m

2. policyjny (dotyczący funkcjonariuszy):

policyjny

Polizei-

mundur policyjny

Polizeiuniform f

dwóch demonstrujących zraniły policyjne kule

zwei Demonstranten mpl wurden von Polizeikugeln verletzt

poliester <gen. ‑tru, pl. ‑try> [poliester] SUST. m QUÍM.

poliester

Polyester m

polifonia <gen. ‑ii, sin pl. > [polifoɲa] SUST. f elev. t. MÚS.

polifonia

Polyfonie f

polifonia

Polyphonie f

polifonia dzieła literackiego

die Polyphonie des literarischen Werks

poliginia <gen. ‑ii, sin pl. > [poligiɲa] SUST. f (wielożeństwo)

poliginia

Polygynie f

poliniować <‑iuje; imperf. ‑iuj> [poliɲovatɕ] V. trans. form. perf.

poliniować

linieren

poliniować zeszyt

das Heft linieren

poliamid <gen. ‑u, pl. ‑y> [poliamit] SUST. m QUÍM.

poliamid

Polyamid nt

I . policzyć <‑czy> [politʃɨtɕ]

policzyć form. perf. od liczyć

II . policzyć <‑czy> [politʃɨtɕ] V. trans. form. perf.

policzyć coloq. (uwzględnić w rachunku):

policzyć komuś 200 złotych [za coś]

jdm 200 Zloty [für etw] berechnen [o. in Rechnung stellen]

locuciones, giros idiomáticos:

czyjeś dni są policzone

jds Tage mpl sind gezählt

policzyć komuś kości [lub żebra]

jdm die Knochen zusammenschlagen [o. kaputtschlagen] coloq.

wszystkie żebra można mu policzyć

bei ihm kann man die Rippen zählen

III . policzyć <‑czy> [politʃɨtɕ] V. v. refl. form. perf. coloq.

policzyć (zemścić się):

policzyć się z kimś

mit jdm abrechnen

policzyć się z kimś

sich acus. an jdm rächen

locuciones, giros idiomáticos:

jeszcze się policzymy!

wir rechnen noch ab!

Véase también: liczyć

I . liczyć <‑czy; form. perf. licz; imperf. po‑> [litʃɨtɕ] V. trans.

1. liczyć (obliczać):

liczyć

[zusammen]zählen

liczyć

[be]rechnen

liczyć pieniądze

Geld zählen

policzyć coś w pamięci

etw im Kopf berechnen

liczyć straty/zyski

Verluste/Gewinne berechnen

2. liczyć (wliczać):

nie licząc kogoś/czegoś

jdn/etw nicht mitrechnen

II . liczyć <‑czy; form. perf. licz; imperf. po‑> [litʃɨtɕ] V. intr.

1. liczyć solo imperf. (obejmować):

grupa liczy 15 osób

die Gruppe f zählt [o. umfasst] 15 Personen

2. liczyć solo imperf. (mieć nadzieję):

liczyć na kogoś/coś

auf jdn/etw zählen

III . liczyć <‑czy; form. perf. licz; imperf. po‑> [litʃɨtɕ] V. v. refl.

1. liczyć solo imperf. (być cenionym):

liczyć

zählen

liczy się tylko twoje zdrowie

nur deine Gesundheit f zählt

to się nie liczy

das zählt nicht

tylko ty się dla mnie liczysz

nur du zählst für mich

2. liczyć solo imperf. (szanować):

liczyć się z kimś/czymś

jdn/etw berücksichtigen

liczyć się z kimś/czymś

mit jdm/etw rechnen

liczyć się z czasem

seine Zeit zu schätzen wissen

liczyć się z każdym groszem

jede Mark [o. jeden Pfennig] zweimal umdrehen fig. coloq.

licz się ze słowami!

zügele [o. hüte] deine Zunge!

licz się ze słowami!

achte auf deine Worte!

3. liczyć (rozliczać się):

liczyć

abrechnen

potem się policzymy za całość

danach rechnen wir für die Gesamtheit ab

kochajmy się jak bracia, liczmy się jak Żydzi provb.

wir sind wohl Brüder mpl , aber unsere Taschen fpl sind nicht Schwestern fpl

poliptyk <gen. ‑u, pl. ‑i> [poliptɨk] SUST. m ARTE

poliptyk

Flügelaltar m

politura <gen. ‑ry, sin pl. > [politura] SUST. f

politura

Politur f

polityka <gen. ‑ki, sin pl. > [politɨka] SUST. f

1. polityka (działalność władz):

polityka

Politik f

polityka gospodarcza/zagraniczna

Wirtschafts-/Außenpolitik f

polityka grubej kreski HIST.

Politik des "Dicken Strichs" - eine von Tadeusz Mazowiecki (polnischer Premierminister) 1989 verwendete Formulierung, um mit der kommunistischen Vergangenheit Polens abzuschließen. Dies bedeutete, dass die Akten der Geheimdienste unter Verschluss blieben und keine Aufarbeitung der Vergangenheit stattfand.

polityka płacowa

Zahlungspolitik f

polityka rolna/kulturalna/społeczna

Landwirtschaft-/Kultur-/Sozialpolitik f

uprawiać politykę

Politik betreiben

2. polityka (działalność grupy społecznej):

polityka

Politik f

strusia polityka

Vogel-Strauß-Politik f

3. polityka fig. coloq. (przebiegłe postępowanie):

polityka

Politik f

polityka

taktisches Vorgehen nt

poliuria <gen. ‑ii, sin pl. > [poliurja] SUST. f MED.

poliuria (wielomocz)

Polyurie f

polibuda <gen. ‑dy, pl. ‑dy> [polibuda] SUST. f coloq. (politechnika)

polibuda

Technische Hochschule f

poligraf <gen. ‑a, pl. ‑owie> [poligraf] SUST. m TIPOGR.

poligraf

Polygraf(in) m (f)

poligraf

Polygraph(in) m (f)