Traducciones de „Napierov“ en el diccionario polaco » alemán

I . napierać <‑ra; form. perf. naprzeć> [napjeratɕ] V. intr. elev.

1. napierać (naciskać na coś):

napierać

etw eindrücken

napierać

gegen etw drücken

napierał na drzwi tak długo, aż się otworzyły

er drückte so langen gegen die Tür, bis sie aufging

2. napierać (nacierać na kogoś, coś):

napierać

gegen etw/jdn andrängen

demonstranci napierali na ochronę pałacu prezydenckiego

die Demonstranten mpl drängten gegen die Sicherheitsleute des Präsidentenpalastes an

3. napierać (upierać się):

napierać

drängen

napierała na kupno nowej pralki

sie drängte zum Kauf einer neuen Waschmaschine

II . napierać <‑ra; form. perf. naprzeć> [napjeratɕ] V. v. refl. elev. (upierać się)

napierać

auf etw dat. bestehen

papieros <gen. ‑a, pl. ‑y> [papjeros] SUST. m

papieros

Zigarette f

palić papierosy

[Zigaretten] rauchen

papierosy mentolowe

Mentholzigaretten fpl

locuciones, giros idiomáticos:

nie wyjmować papierosa z ust coloq.

eine Zigarette nach der anderen rauchen

nie wyjmować papierosa z ust coloq.

rauchen wie ein Schlot coloq.

nie wyjmować papierosa z ust coloq.

Kette rauchen coloq.

papierowo [papjerovo] ADV.

papierowo

papieren

papierowo blada cera

papier[e]ner Teint m

papieroch <gen. ‑a, pl. ‑y> [papjerox] SUST. m coloq.

papieroch

Glimmstängel m coloq.

papieroch

Kippe f coloq.

palić papierochy

Glimmstängel rauchen

ciągle tylko kopcisz te papierochy!

du ziehst dir immer nur diese Kippen rein! coloq.

papierowy [papjerovɨ] ADJ.

1. papierowy (wykonany z papieru):

papierowy taśma, zabawki

Papier-

papierowy taśma, zabawki

papieren

papierowe ozdoby choinkowe

Christbaumschmuck m aus Papier

2. papierowy fig. elev. (blady):

papierowy cera, twarz

[kreide]bleich

papierowy cera, twarz

papieren

3. papierowy fig. elev. (nierealny):

papierowy obietnica, plan

Schein-

4. papierowy DEP.:

waga papierowa

Papiergewicht nt

I . napierdalać <‑la; imperf. ‑laj> [napjerdalatɕ], napierdolić [napjerdolitɕ] form. perf. V. trans. coloq., vulg.

1. napierdalać (naopowiadać bzdur):

napierdalać

Scheiß erzählen coloq., vulg.

napierdoliła mu różnych bzdur o sobie

sie hat ihm allen möglichen Scheiß über sich erzählt

2. napierdalać (pobić kogoś):

napierdalać

jdn vermöbeln coloq.

musiał mu napierdolić za tę zniewagę

er musste ihn für diese Beleidigung einfach vermöbeln

3. napierdalać (mocno boleć):

napierdalać

scheiße wehtun coloq., vulg.

od wczoraj napierdala mnie ząb

seit gestern tut mein Zahn scheiße weh

II . napierdalać <‑la; imperf. ‑laj> [napjerdalatɕ], napierdolić [napjerdolitɕ] form. perf. V. v. refl. coloq., vulg.

1. napierdalać (mocno się upić):

napierdalać

sich acus. total besaufen

napierdalać

sich acus. volllaufen lassen

ale się wczoraj napierdoliłeś na imprezie pożegnalnej!

du hast dich gestern bei der Abschlussfeier total besoffen!

napierdolił się wódką i zasnął pod płotem

er hat sich mit Wodka volllaufen lassen und ist am Zaun eingeschlafen

2. napierdalać (bić się):

napierdalać

sich acus. [o. einander] vermöbeln

jak przyszliśmy oni już się napierdalali

als wir gekommen sind, waren sie schon dabei, sich zu vermöbeln

I . napiec <napiecze; imperf. ‑ecz> [napjets] V. intr. form. perf. coloq.

napiec

viel von etw backen

napiec pierników na święta

viele Lebkuchen für Weihnachten backen

II . napiec <napiecze; imperf. ‑ecz> [napjets] V. v. refl. form. perf. coloq.

napiec

viel [o. oft] backen

napiekła się już serników

sie hatte schon genug Käsekuchen gebacken

napierśnik <gen. ‑a, pl. ‑i> [napjerɕɲik] SUST. m

1. napierśnik elev. (część fartucha):

napierśnik

[Schürzen]latz m

2. napierśnik (część uprzęży konia):

napierśnik

Brustblatt nt

3. napierśnik HIST.:

napierśnik

Brustpanzer m

I . napieprzać <‑rza; imperf. ‑aj> [napjepʃatɕ], napieprzyć [napjepʃɨtɕ] form. perf. V. intr. coloq.

1. napieprzać (posypać pieprzem):

napieprzać

pfeffern

2. napieprzać (naopowiadać bzdur):

napieprzać

Blödsinn reden

napieprzać

rumlabern coloq.

sąsiadka przyszła i napieprzyła bzdur

die Nachbarin f kam und erzählte Blödsinn

3. napieprzać (pobić kogoś):

napieprzać

jdn verdreschen coloq.

napieprzył mu i uciekł

er hat ihn verdroschen und ist dann abgehauen

4. napieprzać (mocno boleć):

napieprzać

verdammt wehtun coloq.

od wczoraj napieprza mnie głowa

seit gestern tut mein Kopf verdammt weh

II . napieprzać <‑rza; imperf. ‑aj> [napjepʃatɕ], napieprzyć [napjepʃɨtɕ] form. perf. V. v. refl. coloq.

1. napieprzać (pobić się):

napieprzać

sich acus. prügeln

2. napieprzać (upić się):

napieprzać

sich acus. besaufen coloq.

od rana chodzi napieprzony

seit heute Früh ist er besoffen

papierosek <gen. ‑ska, pl. ‑ski> [papjerosek] SUST. m

papierosek dim. od papieros

papierosek

[kleine] Zigarette f

papierosek

Zigarrettchen nt

Véase también: papieros

papieros <gen. ‑a, pl. ‑y> [papjeros] SUST. m

papieros

Zigarette f

palić papierosy

[Zigaretten] rauchen

papierosy mentolowe

Mentholzigaretten fpl

locuciones, giros idiomáticos:

nie wyjmować papierosa z ust coloq.

eine Zigarette nach der anderen rauchen

nie wyjmować papierosa z ust coloq.

rauchen wie ein Schlot coloq.

nie wyjmować papierosa z ust coloq.

Kette rauchen coloq.

papierosowy [papjerosovɨ] ADJ.

papierosowy

Zigaretten-

dym papierosowy

Zigarettenrauch m

papierowość <gen. ‑ści, sin pl. > [papjerovoɕtɕ] SUST. f

papierowość

Seichtheit

papierowość postaci

die Seichtheit f der Gestalten