Traducciones de „verwitwete“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ver·wit·ti·gen <verwittigde, h. verwittigd> [vərwɪtəɣə(n)] V. trans.

verwittigen

benachrichtigen

verwittigen

verständigen

verwittigen

in Kenntnis setzen

ver·wik·ke·len <verwikkelde, h. verwikkeld> [vərwɪkələ(n)] V. trans.

verwikkelen

verwickeln

in een gesprek verwikkeld zijn

in ein Gespräch verwickelt sein

in iets verwikkeld raken

sich in etw acus. verwickeln

ver·wij·de·ren <verwijderde, h. verwijderd> [vərwɛidərə(n)] V. trans.

1. verwijderen (wegnemen):

verwijderen

entfernen

een leerling van school verwijderen

einen Schüler von der Schule entfernen [o. verweisen]

dit voorval heeft die jongens van elkaar verwijderd fig.

dieser Vorfall hat die Jungen voneinander entfernt [o. entfremdet]

langzaam verwijderde de boot zich

langsam entfernte sich das Boot

2. verwijderen (milieu):

verwijderen

entsorgen

ver·wil·de·ren¹ <verwilderde, i. verwilderd> [vərwɪldərə(n)] V. intr. (wild, losbandig worden)

verwilderen

verwildern

verwilderde zeden

verwilderte Sitten pl.

ver·wis·se·len <verwisselde, h. verwisseld> [vərwɪsələ(n)] V. trans.

1. verwisselen (ten opzichte van elkaar wisselen):

verwisselen

austauschen

verwisselen

(aus)wechseln

een band verwisselen

einen Reifen wechseln

het tijdelijke met het eeuwige verwisselen

das Zeitliche segnen

van schoenen/eigenaar verwisselen

die Schuhe/den Besitzer wechseln

2. verwisselen:

verwisselen (verwarren)

verwechseln

verwisselen (bij vergissing meenemen)

vertauschen

ik had u met uw broer verwisseld

ich hatte Sie mit Ihrem Bruder verwechselt

ver·wierf V.

verwierf 3. pers. sing. imperf. van verwerven

Véase también: verwerven

ver·wer·ven <verwierf, h. verworven> [vərwɛrvə(n)] V. trans.

verwerven

erwerben

zich iets verwerven

etw erwerben

ver·wij·ten <verweet, h. verweten> [vərwɛitə(n)] V. trans.

verwijten

vorwerfen

iem zijn gedrag verwijten

jdm sein Benehmen vorwerfen

ver·wij·zen <verwees, h. verwezen> [vərwɛizə(n)] V. trans.

verwijzen (attent maken op) ook jur.

verweisen

verwijzen (doorverwijzen van een patiënt; doorsturen ter bewerking e.d.)

überweisen

de lezer naar een artikel verwijzen

den Leser auf einen Aufsatz verweisen

wij verwijzen naar uw brief van …

wir beziehen uns auf Ihr Schreiben vom …

iem naar een specialist verwijzen

jdn an einen Facharzt überweisen

een zaak naar een andere rechter verwijzen

eine Sache an einen anderen Richter verweisen

ver·win·nen V. trans.

verwinnen → overwinnen

Véase también: overwinnen , overwinnen

over·ˈwin·nen² <overwon, h. overwonnen> [ovərwɪnə(n)] V. intr. (meester blijven)

overwinnen

siegen

over·ˈwin·nen¹ <overwon, h. overwonnen> [ovərwɪnə(n)] V. trans.

1. overwinnen (de zege behalen over):

overwinnen

besiegen

overwinnen

siegen über +acus.

iem overwinnen in een wedstrijd

jdn in einem Wettkampf besiegen

2. overwinnen (bedwingen):

overwinnen

besiegen

de slaap overwinnen

den Schlaf besiegen

3. overwinnen (te boven komen):

overwinnen

besiegen

overwinnen

siegen über +acus.

overwinnen

überwinden

moeilijkheden overwinnen

Schwierigkeiten überwinden [o. bewältigen]

zijn schroom overwinnen

seine Scheu überwinden

ver·wij·derd [vərwɛidərt] ADJ.

verwijderd

entfernt

verwijderd (ver)

fern

ver van de stad verwijderd

weit von der Stadt entfernt

ver·wij·tend [vərwɛɪtənt] ADJ.

verwijtend

vorwurfsvoll

ver·wil·derd [vərwɪldərt] ADJ.

verwilderd

verwildert

ver·wit·ti·ging <verwittiging|en> [vərwɪtəɣɪŋ] SUST. f

verwittiging

Benachrichtigung f

ver·wijfd <verwijfde, verwijfder, verwijfdst> [vərwɛift] ADJ.

verwijfd

weibisch

ver·wij·zing <verwijzing|en> [vərwɛizɪŋ] SUST. f

1. verwijzing jur.:

verwijzing (het attent maken op)

Verweisung f

verwijzing (het doorverwijzen van een patiënt; het doorsturen ter bewerking e.d.)

Überweisung f

onder verwijzing naar

mit [o. unter] Bezug auf +acus.

2. verwijzing (aanwijzing):

verwijzing

Verweis m

een verwijzing in een boek

ein Verweis in einem Buch

ver·wij·de·ring <verwijdering|en> [vərwɛidərɪŋ] SUST. f

1. verwijdering (het verwijderen; toestand):

verwijdering

Entfernung f

er ontstond een verwijdering tussen hen fig.

zwischen ihnen trat eine Entfremdung ein

2. verwijdering (milieu):

verwijdering

Entsorgung f

ver·wik·ke·ling <verwikkeling|en> [vərwɪkəlɪŋ] SUST. f

verwikkeling

Verwicklung f

ver·wis·se·ling <verwisseling|en> [vərwɪsəlɪŋ] SUST. f

1. verwisseling:

verwisseling (het verwisselen, verwisseld worden: ten opzichte van elkaar)

Auswechs(e)lung f

verwisseling (het verwarren)

Verwechs(e)lung f

verwisseling (het bij vergissing meenemen)

Vertauschung f

2. verwisseling (verandering, ruil):

verwisseling

Wechsel m

verwisseling

Verwechs(e)lung f

ver·wijs·brief·je <verwijsbriefje|s> [vərwɛizbrifjə] SUST. nt

verwijsbriefje

Überweisungsschein m

ver·weerd <verweerde, verweerder, verweerdst> [vərwert] ADJ.

verweerd

verwittert