Traducciones de „spikkelen“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

smik·ke·len <smikkelde, h. gesmikkeld> [smɪkələ(n)] V. trans.

smikkelen

schmausen

smikkelen

schlecken

smikkelen

schnabulieren hum.

zij zaten heerlijk te smikkelen

sie schmausten mit Genuss

sprok·ke·len <sprokkelde, h. gesprokkeld> [sprɔkələ(n)] V. trans.

1. sprokkelen (hout zoeken):

sprokkelen

Holz [o. Reisig] sammeln

hout sprokkelen

Holz sammeln [o. auflesen]

2. sprokkelen fig.:

sprokkelen

sammeln

sprokkelen

zusammentragen

spik·ke·lig [spɪkələx] ADJ.

spikkelig

sprenkelig

spikkelig

fleckig

spikkelig

getupft

wik·ke·len <wikkelde, h. gewikkeld> [wɪkələ(n)] V. trans.

1. wikkelen (winden om):

wikkelen

wickeln

een krant om iets wikkelen

etw in eine Zeitung wickeln [o. einschlagen]

zich in de dekens wikkelen

sich in die Decken (ein)wickeln [o. (ein)hüllen]

2. wikkelen (verwikkelen):

wikkelen

verwickeln

in een gesprek gewikkeld zijn

in ein Gespräch verwickelt sein

een land in een oorlog wikkelen

ein Land in einen Krieg verwickeln

prik·ke·len <prikkelde, h. geprikkeld> [prɪkələ(n)] V. trans.

1. prikkelen (prikken):

prikkelen

prickeln

mijn been prikkelt

mein Bein kribbelt

brandnetels prikkelen

Brennnesseln brennen

prikkelende gassen

Reizgase pl.

een prikkelende saus

eine pikante Soße

2. prikkelen (ergeren):

prikkelen

reizen

hij was erg geprikkeld

er war sehr gereizt

iem tot het uiterste prikkelen (opwinden)

jdn aufs Äußerste erregen

iem tot het uiterste prikkelen (pesten)

jdn bis aufs Blut reizen

3. prikkelen (aansporen):

prikkelen

anregen

prikkelen

reizen

prikkelen

erregen

prikkelende lectuur

prickelnde Literatur f

iems nieuwsgierigheid prikkelen

jds Neugier erregen

de zenuwen prikkelen

die Nerven reizen

suk·ke·len <sukkelde, h./i. gesukkeld> [sʏkələ(n)] V. intr.

1. sukkelen (moeilijkheden ondervinden):

sukkelen

sich abquälen

sukkelen

sich herumquälen

sukkelen

sich herumplagen

hij sukkelt met zijn gezondheid coloq.

er kränkelt

hij sukkelt met zijn eindscriptie

er quält [o. schlägt] sich mit seiner Abschlussarbeit herum

2. sukkelen (sjokken):

sukkelen

trotten

sukkelen

trödeln

sukkelen

zuckeln coloq.

3. sukkelen (onbedoeld terechtkomen, raken):

sukkelen

geraten

smok·ke·len² <smokkelde, h. gesmokkeld> [smɔkələ(n)] V. intr.

1. smokkelen (voorschrift, verbod heimelijk ontduiken):

smokkelen

schmuggeln

2. smokkelen DEP.:

smokkelen

mogeln

smokkelen

schwindeln

3. smokkelen (op school):

smokkelen

mogeln

spie·ge·len¹ <spiegelde, h. gespiegeld> [spiɣələ(n)] V. intr.

1. spiegelen (reflecteren):

spiegelen

spiegeln

spiegelen

widerspiegeln

spiegelen

reflektieren

het spiegelend ijs

das spiegelnde Eis

2. spiegelen (lichtstralen in een richting werpen):

spiegelen

≈ mit einem Spiegel blenden

3. spiegelen (kledingstukken):

spiegelen

glänzen

spij·be·len <spijbelde, h. gespijbeld> [spɛibələ(n)] V. intr.

spijbelen

schwänzen

van school spijbelen

die Schule schwänzen