Traducciones de „gewundene“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ge·won·den V.

gewonden volt. deelw. van winden

Véase también: winden

win·den <wond, h. gewonden> [wɪndə(n)] V. trans.

1. winden (wikkelen):

winden

wickeln

winden

winden

een doekje om zijn vinger winden

sich dat. einen Lappen um den Finger wickeln

zich uit iets winden fig.

sich aus etw herauswinden

2. winden:

winden (met een lier verplaatsen)

winden

winden (ophijsen ook)

aufwinden

het anker winden

den Anker lichten

ge·won·de <gewonde|n> [ɣəwɔndə] SUST. m en f

gewonde

Verletzte(r) f(m)

gewonde (door wapengeweld vooral)

Verwundete(r) f(m)

ge·wor·den V.

geworden volt. deelw. van worden¹, worden²

Véase también: worden , worden

wor·den² <werd, i. geworden> [wɔrdə(n)] V. aux. (ter aanduiding van de lijdende vorm)

worden

werden

er wordt gebeld

es klingelt

er werd gedanst

es wurde getanzt

de bus wordt om zes uur gelicht

der Briefkasten wird um sechs Uhr geleert

wor·den¹ <werd, i. geworden> [wɔrdə(n)] V. mod aux.

1. worden (in de genoemde toestand raken):

worden

werden

de zieke wordt al beter

es geht dem Kranken schon besser

2. worden (de genoemde hoedanigheid krijgen):

worden

werden

dokter worden

Arzt werden

dat wordt niets

das [o. daraus] wird nichts

dat wordt nog wat tussen hen

mit den beiden wird es noch etwas

wat is er van hem geworden?

was ist aus ihm geworden?

een·den·ei <eendenei|eren> [endə(n)ɛi] SUST. nt

eendenei

Entenei nt

ge·ween [ɣəwen] SUST. nt geen pl.

geween

Weinen nt

geween (Bijbel)

Heulen nt

ge·wend [ɣəwɛnt] ADJ.

gewend

gewohnt

gewend

gewöhnt an +acus.

ik ben dat rumoer wel gewend

ich bin den Lärm gewohnt

hij is thuis niet veel gewend

er wird zu Hause nicht sehr verwöhnt

jong gewend, oud gedaan

jung gewohnt, alt getan provb.

jong gewend, oud gedaan

gelernt ist gelernt

ge·wond [ɣəwɔnt] ADJ.

gewond

verletzt

gewond (door wapengeweld vooral)

verwundet

gewond raken

verletzt werden

gewond raken (door eigen toedoen ook)

sich verletzen

over·le·de·ne <overledene|n> [ovərledənə] SUST. m en f

overledene

Verstorbene(r) f(m)

ge·wa·pen·der·hand [ɣəwapəndərhɑnt] ADV.

gewapenderhand

mit Waffengewalt