Traducciones de „akute“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ak·te <akte|n, akte|s> [ɑktə] SUST. f

1. akte:

akte (schriftelijk stuk)

Akte f

akte (schriftelijk stuk)

Schriftstück nt

akte (gewaarmerkt stuk)

Urkunde f

de akte van beschuldiging jur.

die Anklageschrift

een notariële akte

ein notarielles Schriftstück

een openbare akte

eine amtliche Urkunde

een akte van oprichting/van geboorte

eine Gründungs-/Geburtsurkunde

akte van de burgerlijke stand

eine standesamtliche Urkunde

2. akte (diploma):

akte

Diplom nt

een akte van bekwaamheid

ein Befähigungsnachweis

een akte mo Frans

eine Lehrbefähigung für (das Fach) Französisch

3. akte (vergunning):

akte

Schein m

akte

Lizenz f

een akte voor de jacht/voor de visserij

ein Jagd-/Angelschein

4. akte theat.:

akte

Akt m

akte

Aufzug m

een treurspel in vijf akten

ein Trauerspiel in fünf Akten [o. Aufzügen]

akte nemen van iets

etw zur Kenntnis nehmen

waarvan akte!

wohlgemerkt!

meu·te <meute|n, meute|s> [møtə] SUST. f

meute

Meute f

rou·te <route|s, route|n> [rutə] SUST. f

route

Strecke f

route

Route f

een duidelijk aangegeven route

eine gut ausgeschilderte Strecke

dat ligt niet op onze route

das liegt nicht auf unserem Weg

een route volgen

einer Route folgen

bak·te V.

bakte 3. pers. sing. imperf. van bakken¹, bakken²

Véase también: bakken , bakken

bak·ken² <bakte, h./i. gebakken> [bɑkə(n)] V. intr.

1. bakken (deegwaar bereiden):

bakken

backen

2. bakken (zich vastzetten):

bakken

sich festsetzen

bakken

ansetzen

bakken

sich ansetzen

het eten is aan de pan gebakken

das Essen hat sich im Topf angesetzt

potten bakken

töpfern

bak·ken¹ <bakte, h. gebakken> [bɑkə(n)] V. trans.

1. bakken (deeg, beslag):

bakken

backen

2. bakken:

bakken (spijzen)

backen

bakken (van vlees, aardappelen)

braten

friet/karbonaadjes bakken

Pommes frites backen/Koteletts braten

3. bakken (klei):

bakken

brennen

ze bruin bakken

es allzu toll treiben

er niets van bakken coloq.

mit etw überhaupt nicht klarkommen

ju·te¹ [jytə] SUST. f geen pl.

jute

Jute f

jute (grof)

Rupfen m