Traducciones de „verfrühstücken“ en el diccionario alemán » polaco

I . frü̱hstücken V. intr.

frühstücken

jeść [form. perf. z‑] śniadanie

II . frü̱hstücken V. trans.

frühstücken Brötchen:

frühstücken

jeść [form. perf. z‑] na śniadanie

verhạckstücken* [fɛɐ̯​ˈhakʃtʏkən] V. trans. coloq.

1. verhackstücken pey. (verreißen):

verhackstücken

zjechać pey. coloq.

2. verhackstücken al. norte (besprechen):

verhackstücken

omawiać [form. perf. omówić]

I . verschlụcken* V. trans.

1. verschlucken a. fig (hinunterschlucken):

verschlucken Gegenstand, Worte, Silben

połykać [form. perf. połknąć ]a. fig

wie vom Erdboden verschluckt

jakby pod ziemię się zapadł

2. verschlucken (dämpfen, unterdrücken):

verschlucken Schall, Schritte, Zorn

tłumić [form. perf. s‑]

verschlucken Tränen

połykać [form. perf. połknąć ]fig

verschlucken Bemerkung

powstrzymywać [form. perf. powstrzymać]

das Dämmmaterial verschluckt Geräusche

materiał m izolacyjny tłumi dźwięki

II . verschlụcken* V. v. refl.

sich [an etw dat.] verschlucken

krztusić [form. perf. za‑] się [czymś]

verfu̱hrwerken* V. trans. suizo

verfuhrwerken → verpfuschen

Véase también: verpfuschen

verpfụschen* V. trans. coloq.

verpfuschen Arbeit

partaczyć [form. perf. s‑ ]coloq.

verpfuschen Leben fig

zmarnować

verfrü̱hen* V. v. refl.

verfrühen

pojawiać [form. perf. pojawić] się przedwcześnie

der Sonnenuntergang hat sich von 21 Uhr auf 20 Uhr verfrüht

zachód m słońca cofnął się z godziny 21 na godzinę 20

vergụcken* V. v. refl. coloq.

1. vergucken (irren):

vergucken

mylić [form. perf. po‑] się

ich glaube, du hast dich da verguckt

myślę, że to ci się wydawało

2. vergucken (verlieben):

vergucken

zadurzać [form. perf. zadurzyć] się

ich habe mich in seine schönen Augen verguckt

zadurzyłam się w jego pięknych oczach

verrụ̈cken* V. trans.

verrücken Möbelstück:

verrücken

przesunąć

I . verdrụ̈cken* V. trans. coloq.

verdrücken

pałaszować [form. perf. s‑ ]coloq.

verdrücken

wsuwać [form. perf. wsunąć ]coloq.

II . verdrụ̈cken* V. v. refl. coloq. (verschwinden)

verdrücken

ulatniać [form. perf. ulotnić] się coloq.

sie haben sich heimlich verdrückt

ulotnili się po kryjomu

verfrẹssen¹ ADJ. pey. coloq.

verfressen

nienażarty pey. coloq.

verfressen

żarłoczny pey. coloq.

verụnglücken* V. intr. +sein

1. verunglücken (im Unfall verletzt werden):

[mit dem Auto] verunglücken

ulegać [form. perf. ulec] wypadkowi [samochodowemu]

[mit dem Auto] verunglücken (tödlich)

zginąć w wypadku [samochodowym]

verunglückt sein

ulec wypadkowi

2. verunglücken hum. coloq.:

verunglücken (Kuchen) (misslingen)

nie udawać [form. perf. udać] się

verfrạchten* V. trans.

1. verfrachten Autos, Säcke:

verfrachten

frachtować [form. perf. za‑]

2. verfrachten fig coloq.:

jdn ins Bett verfrachten

posyłać [form. perf. posłać] kogoś do łóżka fig coloq.

jdn/etw ins Auto verfrachten

pakować [form. perf. za‑] kogoś/coś do samochodu fig coloq.

etw in den Kofferraum verfrachten

ładować [form. perf. za‑] coś do bagażnika fig coloq.

Ka̱terfrühstück <‑[e]s, ‑e> SUST. nt coloq.

Katerfrühstück

śniadanie nt na kaca coloq.

verfrü̱ht ADJ.

verfrüht Freude:

verfrüht

przedwczesny

etw für verfrüht halten

uważać coś za przedwczesne

eine verfrühte Entscheidung

zbyt szybka decyzja f

Sẹktfrühstück <‑[e]s, ‑e> SUST. nt

Sektfrühstück

wykwintne śniadanie nt z szampanem

bestụ̈cken* [bə​ˈʃtʏkən] V. trans.

bestücken

wyposażać [form. perf. wyposażyć]

verfrẹmden V. trans.

etw verfremden

przedstawić coś w niekonwencjonalny sposób

verfrạnzen* [fɛɐ̯​ˈfrantsən] V. v. refl.

1. verfranzen AERO → verfliegen

2. verfranzen coloq. (sich verfahren):

der Fahrer hat sich verfranzt

kierowca m zabłąkał się a. hum.

Véase también: verfliegen

I . verfli̱e̱gen* V. intr. irr +sein

1. verfliegen:

verfliegen (aus der Luft verschwinden) (Duft)

ulatywać [form. perf. ulecieć]

verfliegen (Rauch, Nebel)

przerzedzać [form. perf. przerzedzić] się

2. verfliegen:

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

mijać [form. perf. minąć]

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

rozwiewać [form. perf. rozwiać] się

verfliegen (Heimweh)

przemijać [form. perf. przeminąć]

3. verfliegen:

verfliegen (sich verflüchtigen) (Parfüm, Alkohol)

ulatniać [form. perf. ulotnić] się

II . verfli̱e̱gen* V. trans. irr (durch Fliegen verbrauchen)

verfliegen

zużywać [form. perf. zużyć] na latanie

so wie der rumjettet, wird er noch sein gesamtes Vermögen verfliegen

podróżując tyle samolotami, jeszcze straci cały swój cały majątek na latanie

III . verfli̱e̱gen* V. v. refl. irr

verfliegen

zboczyć z kursu

der Pilot hat sich verflogen

pilot m zmylił trasę