Traducciones de „harrier“ en el diccionario alemán » polaco

Carrier <‑s, ‑> [ˈkɛri̯ɐ] SUST. m

Carrier

przedsiębiorstwo nt spedycyjne

hạrren [ˈharən] V. intr. elev.

1. harren (warten):

jds/etw [o. auf jdn/etw] harren

wyczekiwać kogoś/czegoś [lub na kogoś/coś]

jds/etw [o. auf jdn/etw] harren

[on] wyczekiwał jej

2. harren (bevorstehen):

jds/etw gen. harren

czekać kogoś/coś

eine schwere Aufgabe harrt unser

czeka nas trudne zadanie nt

Tẹrrier <‑s, ‑> [ˈtɛri̯ɐ] SUST. m

Terrier

terier m

hạ̈rter [ˈhɛrtɐ] ADJ.

härter kompar von hart

Véase también: hart

I . hạrt <härter, härteste> [hart] ADJ.

1. hart (nicht weich, stark):

hart Brot, Wasser

twardy

die Kartoffeln sind noch hart

ziemniaki mpl są jeszcze twarde

diese Nüsse haben eine harte Schale

te orzechy mpl mają twardą skorupę

2. hart (heftig):

hart Aufprall

silny

3. hart (vehement):

hart Auseinandersetzung

gwałtowny

4. hart (schockierend):

hart Pornografie, Film

ostry

das war der härteste Film, den ich je gesehen habe

to był najostrzejszy film m , jaki kiedykolwiek widziałem

5. hart (abgehärtet):

hart Person

twardy

Söldner sind harte Kerle

najemnicy mpl to twardzi faceci mpl

hart werden

stać się twardym

hart im Nehmen sein

być odpornym psychicznie

6. hart (stabil):

hart Währung

mocny

7. hart (streng):

hart Strafe, Gesetz

surowy

hart Strafe, Gesetz

srogi

das sind aber harte Worte!

to mocne słowa ntpl !

8. hart (schwer zu ertragen):

hart Zeiten, Schicksal

ciężki

das war ein harter Schlag für ihn

to był dla niego bolesny cios m

es ist hart für jdn, dass ...

komuś jest ciężko, że...

ein hart er Winter

sroga [lub ostra] zima f

9. hart (mühevoll):

hart Arbeit

ciężki

hart Verhandlung

trudny

10. hart (stark wirkend):

hart Schnaps

mocny

hart Drogen

twardy

11. hart (unmelodisch):

hart Akzent

twardy

er spricht mit einem harten Akzent

[on] mówi z silnym akcentem

II . hạrt <härter, am härtesten> [hart] ADV.

1. hart (nicht weich):

hart schlafen

twardo

Eier hart kochen

gotować [form. perf. u‑] jaja na twardo

der Boden ist hart gefroren

ziemia f jest mocno zmrożona

ein hart gesottener Geschäftsmann fig

wytrawny biznesmen m

2. hart (heftig):

hart fallen, aufprallen, zuschlagen

silnie

hart fallen, aufprallen, zuschlagen

mocno

hart durchgreifen

gwałtownie interweniować [form. perf. za‑]

ein hart bedrängter Gegner währte sich

mocno atakowany przeciwnik m bronił się

jdm hart zusetzen

porządnie komuś dopiec [lub dać się we znaki]

jdn hart treffen (Kritik, Verlust)

dotknąć kogoś boleśnie [lub mocno] fig

es geht hart auf hart

[gra f ] idzie o wszystko

3. hart (streng):

hart

surowo

er ging mit seinen Kindern hart um

[on] traktował swoje dzieci surowo

jdn hart anfassen

traktować [form. perf. po‑] kogoś surowo

4. hart (mit Mühe):

hart arbeiten

ciężko

5. hart (unmittelbar):

hart an der Grenze [des Erlaubten] sein

być na granicy [tego, co dozwolone]

das Auto kam hart an dem steilen Abhang zum Stehen

samochód m ostro zahamował na stromym zboczu

Ha̱rzer <‑s, ‑> [ˈhaːɐ̯tsɐ] SUST. m

Harzer [ˈhaːɐ̯tsɐ ˈkɛːzə] SUST. m <‑ ‑s, ‑ ‑>:

Harzer GASTR., GASTR.

ser m harceński

Ha̱bgier <‑, sin pl. > SUST. f pey.

Habgier

chciwość f

hạrken V. trans.

harken

grabić [form. perf. za‑]

hạrnen [ˈharnən] V. intr. alt MED.

harnen

oddawać [form. perf. oddać] mocz

I . ha̱rzen [ˈhaːɐ̯tsən] V. intr.

harzen

wydzielać żywicę

der Weihnachtsbaum harzt

choinka f wydziela żywicę

II . ha̱rzen [ˈhaːɐ̯tsən] V. trans.

1. harzen (Harz gewinnen):

harzen Kiefer

żywicować

harzen Kiefer

uzyskiwać żywicę

2. harzen (mit Harz ausstreichen):

einen Weinfass harzen

żywicować [lub kleić żywicą] beczkę na wino

I . ha̱rzig ADJ. ADJ.

1. harzig (Harz enthaltend):

harzig Holz

żywiczny

2. harzig suizo (mühsam):

harzig Verkehr

uciążliwy

II . ha̱rzig ADJ. ADV.

1. harzig (Harz enthaltend):

es riecht harzig

pachnie żywicą

2. harzig suizo (mühsam):

harzig

z trudem

das Geschäft läuft harzig

interes m idzie jak krew f z nosa coloq.

A̱rier(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈaːri̯ɐ] SUST. m(f)

Arier(in)

Aryjczyk(-jka) m (f)

Tri̱e̱r <‑s, sin pl. > [triːɐ] SUST. nt

Trier

Trewir m