Traducciones de „goof“ en el diccionario alemán » polaco

do̱o̱f <‑er [o. döfer], ‑ste [o. döfste]> [doːf] ADJ. pey. coloq.

1. doof REG (langweilig):

doof Buch, Person

nudny

doof Buch, Person

beznadziejny coloq.

unser doofer Englischlehrer

nasz beznadziejny nauczyciel m angielskiego coloq.

2. doof (ärgerlich):

doof

głupi coloq.

doof

durny coloq.

so was Doofes!

coś tak głupiego! coloq.

eine doofe Sache

głupia sprawa f coloq.

dieser doofe Automat hat das Geld verschluckt

ten durny automat m wciągnął pieniądze coloq.

das wird mir hier zu doof

to jest [lub staje się] coraz bardziej niedorzeczne [lub śmieszne]

3. doof:

doof (geistig beschränkt) (Person)

ograniczony

doof (geistig beschränkt) (Person)

głupi pey. coloq.

zu doof aber auch!

za głupi nawet do tego!

Gọlf¹ <‑[e]s, ‑e> [gɔlf] SUST. m GEO

Golf

zatoka f

go̱r [goːɐ̯] V. intr., trans.

gor imperf. von gären

Véase también: gären

I . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] V. intr.

1. gären +haben o sein (Wein):

gären

fermentować

2. gären +haben fig:

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

burzyć się fig

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

wrzeć fig

II . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] V. trans.

gären Bier:

gären

poddawać [form. perf. poddać] fermentacji

gọssGR [gɔs] V. trans., impers., gọßGA V. trans., impers.

goss imperf. von → gießen

Véase también: gießen

I . gi̱e̱ßen <gießt, goss, gegossen> [ˈgiːsən] V. trans.

1. gießen (begießen):

gießen Pflanzen

podlewać [form. perf. podlać]

2. gießen (schütten):

Wasser auf/über etw acus. gießen

wylewać [form. perf. wylać] wodę na coś

3. gießen (hineingießen):

gießen

wlewać [form. perf. wlać]

gießen

nalewać [form. perf. nalać]

[das Glas] voll gießen

napełniać [form. perf. napełnić] [szklankę]

sie goss sich dat. noch etwas Wein ins Glas

dolała sobie do kieliszka jeszcze trochę wina

4. gießen (herstellen, formen):

gießen Kerzen, Glocken, Statue, Glas

odlewać [form. perf. odlać]

etw [in Bronze] gießen

odlać coś [z brązu]

II . gi̱e̱ßen <gießt, goss, gegossen> [ˈgiːsən] V. impers. coloq.

es gießt [in Strömen]

leje [jak z cebra] coloq.

Ho̱f <‑[e]s, Höfe> [hoːf, pl: ˈhøːfə] SUST. m

1. Hof (umschlossener Platz):

Hof

podwórze nt

Hof

dziedziniec m

auf den/dem Hof

na podwórze/podwórzu

2. Hof (Bauernhof):

Hof

zagroda f

3. Hof (Herrschersitz, Hofstaat):

Hof

dwór m

bei Hofe

na dworze

am Hofe Karls V.

na dworze Karola V

jdm den Hof machen einem Mädchen, der Geliebten

zabiegać o czyjeś względy

4. Hof ASTROL.:

Hof

aureola f

Hof

halo nt

ein Hof um den Mond

otok m wokół księżyca

ein Hof um den Mond

„lisia czapa f ”

Prof.

Prof Abk. von Professor

Prof

prof.

Véase también: Professor

Profẹssor(in) <‑s, ‑en; ‑, ‑nen> [pro​ˈfɛsoːɐ̯, profɛ​ˈsoːrən] SUST. m(f)

1. Professor:

Professor(in) (akademischer Titel, Universitätsprofessor)

profesor m

Professor(in) (Ordinarius)

profesor m zwyczajny

außerordentlicher Professor

profesor nadzwyczajny

ordentlicher Professor

profesor zwyczajny

Professor X

profesor X

2. Professor austr. (Gymnasiallehrer):

Professor(in)

profesor m

Zọff <‑s, sin pl. > [ˈtsɔf] SUST. m coloq.

Zoff

burda f

Zoff

kłótnia f coloq.

Zoff haben

kłócić [form. perf. po‑] się

sọff [zɔf] V. trans., intr.

soff imperf. von saufen

Véase también: saufen

I . sa̱u̱fen <säuft, soff, gesoffen> [ˈzaʊfən] V. trans.

1. saufen (Tier):

saufen

pić [form. perf. wy‑] łapczywie

saufen

chłeptać [form. perf. wy‑]

2. saufen coloq. Mensch:

saufen

żłopać a. pey. coloq.

einen saufen gehen

iść [form. perf. pojść] się nachlać pey. coloq.

II . sa̱u̱fen <säuft, soff, gesoffen> [ˈzaʊfən] V. intr.

1. saufen (Tier):

saufen

napić się

saufen

żłopać coloq.

2. saufen coloq. (Alkoholiker sein):

saufen

chlać coloq.

saufen wie ein Loch vulg.

chlać jak świnia f vulg.

I . gro̱b <gröber, gröbste> [groːp] ADJ.

1. grob (nicht fein):

grob Gesichtszüge, Sand

gruby

grob Sieb

o dużych oczkach

grob Mehl, Kaffee

grubo mielony

grob Gewebe

o grubym splocie

grob Papier

gruby

grob Arbeit

prosta [lub toporna] robota f

2. grob pey. (barsch):

grob Worte

grubiański

grob Worte

prostacki

er ist ein grober Mensch

on jest grubiańskim człowiekiem

grobe Manieren

prostackie maniery pl.

grob werden

zachowywać [form. perf. zachować] się grubiańsko

sei nicht so grob zu mir

nie bądź taki grubiański w stosunku do mnie

3. grob (schwerwiegend):

grob Fehler

poważny

grober Unfug

poważny wybryk m

aus dem Gröbsten heraus sein coloq.

najgorsze mieć za sobą

4. grob (ungefähr):

grob

około

in groben Zügen

w ogólnych zarysach

eine grobe Erklärung/Schätzung

ogólne oświadczenie nt /ogólny szacunek m

II . gro̱b <gröber, am gröbsten> [groːp] ADV.

1. grob (nicht fein):

grob sortieren

z grubsza

grob gemahlen

grubo mielony

2. grob (barsch):

grob antworten

prostacko

jdn grob zurechtweisen

karcić [form. perf. s‑] kogoś prostacko

3. grob (schwerwiegend):

sich grob täuschen

mylić [form. perf. po‑] się znacząco

4. grob (ungefähr):

grob gerechnet

obliczony w przybliżeniu

etw grob skizzieren

szkicować [form. perf. na‑] przybliżony zakres czegoś