Traducciones de „ciech“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

si̱e̱ch [ziːç] ADJ. elev.

siech

schorowany

siech (mickrig)

chorowity

siech (mickrig)

niedomagający

Vi̱e̱ch <‑[e]s, ‑er> [fiːç] SUST. nt

1. Viech a. pey. coloq. (Tier):

Viech

bydło nt

2. Viech pey. vulg. (Mensch):

Viech

bydlę nt

Viech

bydlak m pey. vulg.

Blẹch¹ <‑[e]s, sin pl. > [blɛç] SUST. nt

1. Blech (Material):

Blech

blacha f

2. Blech (Blechblasinstrumente):

Blech

instrumenty mpl [dęte] blaszane

Blech

blacha f coloq.

3. Blech coloq. (Unsinn):

Blech

bzdet m coloq.

Blech

bzdura f coloq.

I . frẹch [frɛç] ADJ.

1. frech (unverschämt):

frech Person, Äußerung

zuchwały

frech Person, Äußerung

bezczelny

halt deinen frechen Mund!

zamknij gębę! coloq.

frech werden

pyskować [form. perf. na‑]

er ist frech wie Oskar coloq.

[on] jest wyjątkowo bezczelny

2. frech (keck):

frech Kleidung

śmiały

frech Kleidung

odważny

II . frẹch [frɛç] ADV.

sich frech benehmen

zachowywać [form. perf. zachować] się bezczelnie

jdm frech kommen

odpyskować komuś

cịrca [ˈtsɪrka] ADV.

circa

około

circa drei Stunden/50 Euro/ein Kilometer

około trzech godzin/50 euro/jednego kilometra

Lẹch <‑s, sin pl. > [lɛç] SUST. m GEO

Lech

Lech m (rzeka w Austrii i Niemczech, prawy dopływ Dunaju)

Pẹch¹ <‑[e]s, sin pl. > [pɛç] SUST. nt

1. Pech (Missgeschick):

Pech

pech m

Pech gehabt! coloq.

miałeś pecha!

so ein Pech! coloq.

a to pech! coloq.

sie ist vom Pech verfolgt

pech ją prześladuje

2. Pech coloq. (Erfolglosigkeit: eines Konkurrenten):

Pech

niepowodzenie nt

U̱>rviech <‑[e]s, ‑er> [ˈuːɐ̯fiːç] SUST. nt hum. coloq., U̱>rvieh [ˈuːɐ̯fiː] SUST. nt <‑[e]s, Urviecher> hum. coloq. (Mensch)

Urviech

oryginał m hum. coloq.

Gri̱e̱che (Griechin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈgriːçə] SUST. m (f)

Grieche (Griechin)

Grek m

Grieche (Griechin)

Greczynka f

I . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] V. intr.

1. riechen (Geruch verströmen):

gut riechen

[ładnie] pachnieć

schlecht riechen

śmierdzieć

nach Parfüm riechen

pachnieć perfumami

übel riechend

cuchnący

er riecht aus dem Mund

jemu śmierdzi z ust

2. riechen (schnuppern):

an jdm/etw riechen

obwąchiwać [form. perf. obwąchać] kogoś/coś

an einem Gewürz riechen

wąchać [form. perf. po‑] przyprawę

II . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] V. trans.

riechen (als Geruch wahrnehmen):

riechen

czuć [form. perf. po‑]

locuciones, giros idiomáticos:

jdn nicht riechen können coloq.

nie cierpieć [lub znosić] kogoś

das konnte ich doch nicht riechen! coloq.

skąd mogłem [to] wiedzieć!

ich glaube, sie hat was gerochen coloq.

myślę, że ona coś podejrzewa [lub poczuła pismo nosem coloq. ]

III . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] V. impers.

es riecht nach Zitrone

pachnie cytryną

es riecht angebrannt

czuć spalenizną

Ri̱e̱cher <‑s, ‑> [ˈriːçɐ] SUST. m coloq.

Riecher

nos m

Riecher

węch m

locuciones, giros idiomáticos:

einen guten [o. den richtigen] Riecher [für etw] haben

mieć nosa [do czegoś] coloq.

Giersch <‑[e]s, sin pl.> SUST. m BOT.

Giersch

podagrycznik m

siechen V.

Entrada creada por un usuario

siechen intr. elev.

chorzeć elev.

siechen intr. elev.

chorować