alemán » polaco

alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

A̱u̱sfall: sustantivo
Zu̱fall: sustantivo
Ạbfall: sustantivo
Ạnfall: sustantivo
Befạll: sustantivo
Ụmfall: sustantivo
Ụnfall: sustantivo
Bei̱fall: sustantivo
E̱i̱nfall: sustantivo
Ẹrbfall: sustantivo
No̱tfall: sustantivo
Verfạll: sustantivo
Vo̱rfall: sustantivo
We̱mfall: sustantivo
We̱nfall: sustantivo
We̱rfall: sustantivo
Zerfạll: sustantivo
To̱nfall: sustantivo
Wẹsfall: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: Zufall , Ausfall , Wesfall , Tonfall , Zerfall , Werfall , Wenfall , Wemfall , Vorfall , Verfall , Notfall , Erbfall , Einfall , Beifall , Unfall , Umfall , Befall , Anfall y/e Abfall

A̱u̱sfall¹ <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Ausfall:

Ausfall (Verlust: der Zähne)

ubytek m

Ausfall (der Haare)

wypadanie nt

Ausfall FIN., WIRTSCH (Fehlbetrag)

deficyt m

2. Ausfall:

Ausfall (Versagen: eines Triebwerks)

awaria f

Ausfall (eines Organs)

ustanie nt pracy

der Ausfall einer Maschine

awaria maszyny

Zu̱fall <‑[e]s, Zufälle> SUST. m

1. Zufall (ein nicht geplantes Ereignis):

Zufall

przypadek m

Zufall

traf m

es war ein glücklicher Zufall, dass ...

to był szczęśliwy traf, że...

es ist kein Zufall, dass ...

to nie przypadek, że...

etw dem Zufall verdanken

zawdzięczać coś przypadkowi

etw dem Zufall überlassen

pozostawić coś przypadkowi

es war reiner Zufall, dass ...

to był czysty przypadek, że...

der Zufall wollte es, dass ...

przypadek zrządził, że...

durch [o. per] Zufall coloq.

przypadkiem

2. Zufall coloq. (Überraschung):

so ein Zufall!

co za niespodzianka f !

das ist aber ein Zufall!

ale niespodzianka!

Ạbfall¹ <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Abfall (Lossagung):

der Abfall [vom Glauben]

odstępstwo nt [od wiary]

der Abfall [von jdm/etw] POL.

oderwanie nt się [od kogoś/czegoś]

2. Abfall (Druckabfall, Spannungsabfall):

Abfall

spadek m

3. Abfall (Neigung: eines Geländes):

Abfall

nachylenie nt

Ạnfall² <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Anfall (das Entstehen):

Anfall

ilość f

Anfall

wielkość f

Anfall

nakład m

der Anfall an Arbeiten war gering/hoch

ilość f pracy była niewielka/duża

2. Anfall DER.:

Anfall

nabycie nt

Anfall

przypadnięcie nt

Anfall der Erbschaft/des Vermächtnisses

nabycie spadku/zapisu testamentowego

Befạll <‑[e]s, sin pl. > SUST. m (einer Pflanze)

Befall

porażenie nt

der Befall mit Schädlingen

porażenie nt szkodnikami

bei Befall der inneren Organe

przy zakażeniu organów wewnętrznych

Ụmfall <‑[e]s, Umfälle> SUST. m

Umfall pey.:

Umfall coloq.

zmiana f stanowiska [lub poglądów]

Ụnfall <‑[e]s, Unfälle> SUST. m

Unfall

wypadek m

einen Unfall bauen coloq.

spowodować wypadek

bei einem Unfall

w wypadku

einen Unfall haben

mieć wypadek

einen tödlichen Unfall haben

mieć śmiertelny wypadek

Bei̱fall <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Beifall (Applaus):

Beifall

oklaski pl.

starker/lang anhaltender/rauschender/schwacher Beifall

gromkie/długie/huczne/słabe brawa ntpl

jdm Beifall spenden

bić komuś brawo

Beifall klatschen

bić brawo

Beifall klatschen

klaskać

Beifall klopfen a. UNIV

uderzać kostkami palców o ławkę w wyrazie uznania

er wurde mit tosendem [o. stürmischem] Beifall begrüßt

został powitany burzą oklasków [lub burzliwymi oklaskami]

2. Beifall (Zustimmung):

Beifall

aprobata f

Beifall

poklask m elev.

jds Beifall finden

uzyskać czyjś poklask

E̱i̱nfall <‑[e]s, Einfälle> SUST. m

1. Einfall (Idee):

Einfall

pomysł m

sie hat manchmal seltsame Einfälle

ona ma czasami oryginalne pomysły

2. Einfall MILIT.:

Einfall

najazd m

der Einfall des Feindes in unser Land

najazd m wroga na nasz kraj

3. Einfall sin pl. (das Einfallen: des Lichtes, der Strahlen):

Einfall

padanie nt

Ẹrbfall <‑[e]s, ‑fälle> SUST. m DER.

Erbfall

śmierć f spadkodawcy

No̱tfall <‑[e]s, ‑fälle> SUST. m

1. Notfall (Zwangslage):

Notfall

pilna potrzeba f

im Notfall

w razie potrzeby

im Notfall

jeśli to konieczne

für den Notfall

na wszelki wypadek

Geld für den Notfall zurücklegen

odkładać [form. perf. odłożyć] pieniądze na czarną godzinę fig

2. Notfall MED.:

Notfall

nagły przypadek m

bei einem Notfall

w nagłym przypadku

Verfạll <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Verfall:

Verfall (Zerfall: eines Gebäudes)

[za]walenie nt się

Verfall (der Kräfte)

zanik m

Verfall (des Körpers)

rozkład m

vom Verfall bedroht sein

byź zagrożonym ruiną

2. Verfall MED. (des Körpers):

Verfall

wyniszczenie nt

3. Verfall (Niedergang: der Sitten):

Verfall

upadek m

städtischer Verfall

upadek miasta

4. Verfall FIN. (das Ungültigwerden: des Schecks, der Karte):

Verfall

utrata f ważności

bei Verfall

w przypadku utraty ważności

Vo̱rfall <‑[e]s, Vorfälle> SUST. m

1. Vorfall (Geschehnis):

Vorfall

zajście nt

Vorfall

incydent m

2. Vorfall MED.:

Vorfall

wypadanie nt

Vorfall

wypadnięcie nt

We̱mfall <‑[e]s, Wemfälle> SUST. m LING.

Wemfall

Dativ m

Wemfall

celownik m

We̱nfall <‑[e]s, Wenfälle> SUST. m LING.

Wenfall

Akkusativ m

Wenfall

biernik m

We̱rfall <‑[e]s, Werfälle> SUST. m LING.

Werfall

Nominativ m

Werfall

mianownik m

Zerfạll¹ <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Zerfall (das Zerfallen: eines Reichs):

Zerfall

rozpad m

2. Zerfall (Niedergang: vom Land, von der Kultur):

Zerfall

upadek m

moralischer Zerfall

upadek moralny

3. Zerfall:

Zerfall (Sturz: von Gebäuden)

zawalenie nt się

Zerfall (vom Holz)

zwalenie nt się

Zerfall (vom Körper)

rozkład m

To̱nfall <‑[e]s, ‑fälle> SUST. m

1. Tonfall (Sprachmelodie):

Tonfall

intonacja f

mit singendem Tonfall

melodyjnym głosem

2. Tonfall (Art des Sprechens):

Tonfall

ton m

in freundlichem Tonfall

w przyjaznym tonie

Wẹsfall <‑[e]s, Wesfälle> SUST. m LING.

Wesfall

Genitiv m

Wesfall

dopełniacz m

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Traducciones de „auffall“ en el diccionario alemán » polaco (Ir a polaco » alemán)

A̱u̱sfall1 <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Ausfall:

2. Ausfall:

Zu̱fall <‑[e]s, Zufälle> SUST. m

1. Zufall (ein nicht geplantes Ereignis):

2. Zufall coloq. (Überraschung):

Ạbfall1 <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Abfall (Lossagung):

2. Abfall (Druckabfall, Spannungsabfall):

3. Abfall (Neigung: eines Geländes):

Ạnfall2 <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Anfall (das Entstehen):

2. Anfall DER.:

Befạll <‑[e]s, sin pl. > SUST. m (einer Pflanze)

Ụmfall <‑[e]s, Umfälle> SUST. m

Umfall pey.:

Ụnfall <‑[e]s, Unfälle> SUST. m

Bei̱fall <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Beifall (Applaus):

2. Beifall (Zustimmung):

E̱i̱nfall <‑[e]s, Einfälle> SUST. m

1. Einfall (Idee):

2. Einfall MILIT.:

3. Einfall sin pl. (das Einfallen: des Lichtes, der Strahlen):

Ẹrbfall <‑[e]s, ‑fälle> SUST. m DER.

No̱tfall <‑[e]s, ‑fälle> SUST. m

1. Notfall (Zwangslage):

2. Notfall MED.:

Verfạll <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Verfall:

2. Verfall MED. (des Körpers):

3. Verfall (Niedergang: der Sitten):

4. Verfall FIN. (das Ungültigwerden: des Schecks, der Karte):

Vo̱rfall <‑[e]s, Vorfälle> SUST. m

1. Vorfall (Geschehnis):

2. Vorfall MED.:

We̱mfall <‑[e]s, Wemfälle> SUST. m LING.

We̱nfall <‑[e]s, Wenfälle> SUST. m LING.

We̱rfall <‑[e]s, Werfälle> SUST. m LING.

Zerfạll1 <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

1. Zerfall (das Zerfallen: eines Reichs):

2. Zerfall (Niedergang: vom Land, von der Kultur):

3. Zerfall:

To̱nfall <‑[e]s, ‑fälle> SUST. m

1. Tonfall (Sprachmelodie):

2. Tonfall (Art des Sprechens):

Wẹsfall <‑[e]s, Wesfälle> SUST. m LING.

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

A̱u̱sfall¹ <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

Ạbfall¹ <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

Ạnfall² <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

Zerfạll¹ <‑[e]s, sin pl. > SUST. m