Traducciones de „mianownik“ en el diccionario polaco » alemán

mianownik <gen. ‑a, pl. ‑i> [mjanovɲik] SUST. m

1. mianownik LING.:

mianownik

Nominativ m

2. mianownik MAT.:

mianownik

Nenner m

wspólny mianownik

gemeinsamer Nenner

sprowadzać coś do wspólnego mianownika

etw auf einen Nenner bringen

Ejemplos de uso para mianownik

wspólny mianownik

gemeinsamer Nenner

wspólny mianownik MAT.

gemeinsamer Nenner m

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Rzeczowniki miały cztery przypadki (mianownik, dopełniacz, celownik oraz biernik).

pl.wikipedia.org

Odmienia się przez przypadki (mianownik i biernik) i liczby (pojedyncza zakończona -o i mnoga na -oj).

pl.wikipedia.org

Od odmiany rodzajnika nieokreślonego ein różni się formą mianownika rodzaju męskiego liczby pojedynczej (einer) oraz postacią mianownika i biernika rodzaju nijakiego w liczbie pojedynczej (eines).

pl.wikipedia.org

Bardzo często jest równy dopełniaczowi lub mianownikowi, ale niewiele jest wypadków, w których można zastąpić biernik jednym z tych dwóch przypadków zmieniając znaczenie.

pl.wikipedia.org

W polskim w obu zdaniach podmiot jest wyrażony w mianowniku.

pl.wikipedia.org

Posiada siedem przypadków: mianownik, ergatyw, adwerbial (essivus), celownik, dopełniacz, narzędnik, oraz wołacz.

pl.wikipedia.org

Końcówki rzeczowników rodzaju męskiego w mianowniku i bierniku liczby podwójnej różnią się od końcówek rzeczowników rodzaju żeńskiego i nijakiego.

pl.wikipedia.org

Zgrubnym miernikiem dokładności przybliżenia jest wartość bezwzględna różnicy między daną liczbą rzeczywistą a jej przybliżeniem, subtelniejsze rozważania uwzględniają również wielkość mianownika odpowiedniego ułamka.

pl.wikipedia.org

Wyrażenie w mianowniku reprezentuje maksymalne dopuszczalne naprężenie dla danego materiału.

pl.wikipedia.org

Istnieją dwa przypadki określane jako mianownik i biernik.

pl.wikipedia.org