Traducciones de „ankrallen“ en el diccionario alemán » polaco

ạn|prallen V. intr. +sein

anprallen

uderzać [form. perf. uderzyć]

anprallen

zderzać [form. perf. zderzyć] się

die Wellen prallten an die Hafenmole an

fale fpl uderzały o portowe molo

das Motorrad prallte gegen die Hauswand an

motocykl m uderzył w ścianę domu

ạb|prallen V. intr. +sein

1. abprallen (zurückprallen):

[von/an etw dat.] abprallen (Ball, Geschoss)

odbijać [form. perf. odbić] się [od czegoś/o coś]

2. abprallen fig (nicht treffen):

an jdm abprallen (Beleidigung)

spływać [form. perf. spłynąć] po kimś coloq.

die Kritik prallte an ihm ab

krytyka spływała po nim

I . ạn|fallen V. trans. irr (angreifen)

anfallen

napadać [form. perf. napaść]

II . ạn|fallen V. intr. irr +sein

anfallen (entstehen, sich ergeben) (Nebenprodukte, Müll)

powstawać [form. perf. powstać]

anfallen (Kosten)

przypadać

anfallen (Papier)

zbierać [form. perf. zebrać] się

die dabei anfallenden Kosten

wiążące się z tym koszty mpl

die anfallenden Zinsen

należne odsetki fpl

die anfallende Arbeit

praca f do wykonania

ạb|knallen V. trans. pey. coloq.

abknallen

zastrzelić

abknallen

kropnąć coloq.

verkrạllen* V. v. refl.

sich in etw verkrallen (Mensch)

zanurzyć rękę

sich in etw verkrallen (Katze)

wbić się pazurami

der Autofahrer hat sich im Lenkrad verkrallt

kierowca m trzymał się kurczowo kierownicy

a̱u̱f|prallen V. intr. +sein

[auf etw acus.] aufprallen

uderzać [form. perf. uderzyć] [o coś]

[auf etw acus.] aufprallen

zderzać [form. perf. zderzyć] się [z czymś]

ạn|kreuzen V. trans.

ankreuzen

zaznaczyć krzyżykiem

Zutreffendes bitte ankreuzen

właściwe proszę zaznaczyć krzyżykiem

ạn|kreiden [ˈankraɪdən] V. trans.

jdm etw ankreiden

przypisywać [form. perf. przypisać] komuś winę za coś

Sạnkt Gạllen <‑ ‑s, sin pl. > [zaŋkt ˈgalən] SUST. nt

Sankt Gallen

Sankt Gallen m

ạb|fallen V. intr. irr +sein

1. abfallen (herunterfallen):

von etw abfallen

spadać [form. perf. spaść] z czegoś

2. abfallen (abtrünnig sein):

[von jdm/etw] abfallen (Gläubige)

sprzeniewierzać [form. perf. sprzeniewierzyć] się [komuś/czemuś]

[von jdm/etw] abfallen (Gruppierung)

odłączać [form. perf. odłączyć] się [od kogoś/czegoś]

er ist vom Glauben abgefallen

[on] odstąpił od wiary

ich fall vom Glauben ab! coloq.

nie do wiary! coloq.

3. abfallen (schwinden):

plötzlich fiel alle Angst von ihr ab

nagle zupełnie przestała się bać

alle Furcht fiel von ihm ab

zupełnie przestał się lękać

4. abfallen (sich neigen):

gegen etw abfallen (Gelände, Hang)

nachylać [form. perf. nachylić] się ku czemuś

abfallend

spadzisty

5. abfallen:

abfallen (sich vermindern) (Druck, Temperatur)

spadać [form. perf. spaść]

6. abfallen:

abfallen (zurückfallen) (Sportler)

zostawać [form. perf. zostać] w tyle

das Team fiel stark ab

zespół m został mocno w tyle

7. abfallen (übrig bleiben):

abfallen

przypadać [form. perf. przypaść]

wie viel fällt bei dem Geschäft für mich ab?

ile przypadnie mi w tym interesie?

a̱u̱f|fallen V. intr. irr +sein

auffallen (ins Auge springen) (Person, Sache)

rzucać [form. perf. rzucić] się w oczy

auffallen (bemerkt werden)

zostać zauważonym

angenehm/unangenehm auffallen

robić [form. perf. z‑] przyjemne/nieprzyjemne wrażenie

nicht auffallen

nie rzucać się w oczy

jdm auffallen (Person)

zwracać [form. perf. zwrócić] na siebie czyjąś uwagę

jdm auffallen (Sache)

uderzać [form. perf. uderzyć] kogoś fig

das muss Ihnen doch auffallen

chyba to pana/panią uderzyło

mir fällt auf, dass ...

uderza mnie to, że...

a̱u̱s|fallen V. intr. irr +sein

1. ausfallen (herausfallen):

ausfallen

wypadać [form. perf. wypaść]

ihr fallen die Haare/Zähne aus

włosy mpl /zęby mpl jej wypadają

2. ausfallen (nicht stattfinden):

ausfallen

wypadać [form. perf. wypaść]

[etw] ausfallen lassen Termin, Unterrichtsstunde

odwołać [coś]

[etw] ausfallen lassen Mahlzeit

zrezygnować [z czegoś]

die Schule fällt aus

nie ma [dziś] lekcji

3. ausfallen:

ausfallen (nicht funktionieren) (Apparat)

zepsuć się

ausfallen (Maschine)

nie działać

ausfallen (Atmung)

zatrzymać się

ausfallen (Organ)

przestać pracować

4. ausfallen:

ausfallen (entfallen) (Verdienst)

przepadać [form. perf. przepaść]

5. ausfallen (beschaffen sein):

die Bluse fällt zu groß/eng aus

ta bluzka jest za duża/ciasna

gut/schlecht ausfallen (Klassenarbeit)

dobrze/źle wypaść

fẹst|krallen V. v. refl.

festkrallen

uczepić się pazurami

die Katze hat sich an der Tischdecke festgekrallt

kot m wbił się pazurami w obrus

an|kratzen V.

Entrada creada por un usuario

ankratzen trans.

zadrapać

ankratzen trans.

zarysować

jds Image/Ruf ankratzen fig

nadszarpnąć kogoś wizerunek/reputację

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

alemán

Bemerkenswert ist das mehrfach beobachtete Ankrallen des Jungtiers mit den Vorderfüßen auf dem Rücken des Muttertiers, was zuvor von anderen Gürteltieren nicht bekannt war.

de.wikipedia.org