Traducciones de „abtrennbares“ en el diccionario alemán » polaco

ạb|trennen V. trans.

1. abtrennen (abreißen):

etw [von etw] abtrennen Abschnitt, Kassenzettel

odrywać [form. perf. oderwać] coś [od czegoś]

2. abtrennen (abmachen):

die Ärmel [von etw] abtrennen

odpruwać [form. perf. odpruć] rękawy [od czegoś]

den Kragen von der Jacke abtrennen

odpruć kołnierz od marynarki

3. abtrennen (abteilen):

abtrennen Raum

oddzielać [form. perf. oddzielić]

der hintere Raum ist durch eine spanische Wand abgetrennt

tylne pomieszczenie nt jest oddzielone parawanem

die Menge wurde durch eine Barriere abgetrennt

tłum m został oddzielony barierką

4. abtrennen (abschneiden):

abtrennen

odcinać [form. perf. odciąć]

der Mähdrescher trennte ihm einen Arm ab

kombajn m zbożowy oderwał mu rękę

der Mähdrescher trennte ihm einen Arm ab (amputieren)

amputować

5. abtrennen DER.:

abtrennen

oddzielnie rozpatrywać [form. perf. rozpatrzyć]

ạb|tretbar ADJ. DER.

abtretbar

odstępowalny

das Recht ist abtretbar

prawo nt jest odstępowalne

I . trẹnnbar ADJ.

trennbar Wort:

trennbar

rozdzielny

II . trẹnnbar ADV.

trennbar schreiben:

trennbar

rozdzielnie

I . untrẹnnbar [ˈʊntrɛnbaːɐ̯, -​ˈ--] ADJ.

untrennbar Element

nierozłączny

untrennbar Wort

nierozdzielny

II . untrẹnnbar [ˈʊntrɛnbaːɐ̯, -​ˈ--] ADV.

untrennbar zusammengesetzte Verben

czasowniki nierozdzielnie złożone

brẹnnbar ADJ.

brennbar Holz, Material:

brennbar

palny

leicht brennbar Benzin

łatwopalny

I . ạb|treiben V. trans. irr

1. abtreiben (forttreiben):

abtreiben Ballon, Schwimmer

znosić [form. perf. znieść]

die Strömung trieb den Schwimmer ab

prąd m zniósł pływaka

2. abtreiben (eine Schwangerschaft abbrechen):

sie hat ihr Kind abtreiben lassen

usunęła ciążę

3. abtreiben (zu Tal treiben):

die Kühe von der Alm abtreiben

spędzać [form. perf. spędzić] krowy z hali

II . ạb|treiben V. intr. irr

1. abtreiben +haben (eine Schwangerschaft abbrechen):

abtreiben [lassen]

przeprowadzić aborcję

2. abtreiben +sein (abkommen):

vom Kurs abtreiben (Boot, Ballon, Flugzeug)

zbaczać [form. perf. zboczyć] z kursu

vom Ufer abtreiben

dryfować od brzegu

Ạb|tretbarkeit <‑, sin pl. > SUST. f DER.

Abtretbarkeit

możliwość f odstąpienia [lub cesji]

Ạbtrennung <‑, ‑en> SUST. f

1. Abtrennung (Lostrennen):

Abtrennung

odprucie nt

mit einer Schere ist die Abtrennung von Knöpfen leicht gemacht

nożyczkami można łatwo usunąć guziki

2. Abtrennung (Abteilen):

Abtrennung

oddzielenie nt

die Abtrennung einzelner Räume erfolgte durch Stellwände

poszczególne pomieszczenia ntpl zostały wydzielone przez ruchome ściany

3. Abtrennung (trennende Vorrichtung):

Abtrennung

przegroda f

ein Vorhang war die einzige Abtrennung zwischen den Betten

łóżka ntpl były oddzielone od siebie jedynie zasłoną

4. Abtrennung (Abschneiden):

Abtrennung

wycięcie

der Arzt begann mit der Abtrennung der Warze

lekarz m rozpoczął od wycięcia brodawki

5. Abtrennung DER.:

Abtrennung

oddzielenie nt

Abtrennung

odłączenie nt

Abtrennung von Folgesachen

oddzielenie od szkody następczej

I . ạb|treten V. trans. irr

1. abtreten DER.:

seine Rechte an einen anderen abtreten

cedować [form. perf. s‑] swoje prawa na kogoś innego

2. abtreten (überlassen):

abtreten Amt, Funktion, Geschäft

przekazywać [form. perf. przekazać]

abtreten Staatsterritorium

odstępować [form. perf. odstąpić] [innemu państwu]

3. abtreten (abnutzen):

abtreten Teppich

wydeptać

abtreten Schuhe

schodzić

abtreten Absätze

zdzierać [form. perf. zedrzeć]

4. abtreten (durch Treten entfernen):

abtreten Schnee, Schmutz

wycierać [form. perf. wytrzeć]

sich dat. die Schuhe an der Fußmatte abtreten

wytrzeć buty na wycieraczce

II . ạb|treten V. intr. irr +sein

1. abtreten a. THEAT (abgehen):

[von der Bühne] abtreten

schodzić [form. perf. zejść] [ze sceny]

2. abtreten POL.:

abtreten

ustępować [form. perf. ustąpić]

3. abtreten coloq. (sterben):

abtreten

zejść z tego świata elev.

4. abtreten MILIT.:

abtreten

odmaszerować

ạb|tragen V. trans. irr

1. abtragen (durch Tragen abnutzen):

abtragen Kleidung, Schuhe

znosić

abtragen Kleidung, Schuhe

zniszczyć

2. abtragen elev. (abbezahlen):

abtragen Schulden

spłacać [form. perf. spłacić]

3. abtragen elev. (abräumen):

abtragen Geschirr

sprzątać [form. perf. sprzątnąć]

Teller abtragen

zbierać [form. perf. zebrać] talerze

4. abtragen (entfernen, einebnen):

abtragen Hügel, Erhebung

niwelować [form. perf. z‑]

abtragen Gelände

zrównywać [form. perf. zrównać]

abtragen Boden

wyrównywać [form. perf. wyrównać]

abtragen Gebäude, Mauer

rozbierać [form. perf. rozebrać]

5. abtragen GEO:

abtragen Boden

erodować

ạbtrünnig [ˈaptrʏnɪç] ADJ.

abtrünnig Ketzer

wiarołomny

abtrünnig Ketzer

odszczepieńczy

abtrünnig Provinz

zbuntowany

dem Glauben abtrünnig werden

sprzeniewierzać [form. perf. sprzeniewierzyć] się wierze elev.