Traducciones de „Brațul“ en el diccionario alemán » polaco

I . brau̱n [braʊn] ADJ.

1. braun:

braun Haar, Haarfarbe

ciemny

braun Pullover

brązowy

braun Augen

piwny

2. braun (dunkelhäutig):

braun Hautfarbe

o ciemnej karnacji

3. braun (sonnengebräunt):

braun Mensch

opalony

braun werden

opalić się

4. braun pey. (nationalsozialistisch):

braun

narodowosocjalistyczny

II . brau̱n [braʊn] ADV.

braun streichen:

braun

na brązowo

braun [gebrannt]

[opalony] na brązowo

I . bra̱ch [braːx] V. trans., intr., v. refl.

brach imperf. von brechen

II . bra̱ch [braːx] ADJ.

brach

leżący odłogiem

Véase también: brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] V. trans. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [form. perf. z‑]

brechen Brot

przełamywać [form. perf. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig coloq.

sich dat. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen coloq.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [form. perf. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [form. perf. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [form. perf. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [form. perf. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [form. perf. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [form. perf. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [form. perf. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen elev. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [form. perf. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [form. perf. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [form. perf. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] V. intr. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [form. perf. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [form. perf. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen coloq.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen coloq.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [form. perf. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [form. perf. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś coloq.

5. brechen +haben coloq. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [form. perf. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] V. v. refl. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [form. perf. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [form. perf. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [form. perf. odbić] się

Brau̱e <‑, ‑n> [ˈbraʊə] SUST. f

Braue

brew f

Brau̱n <‑s, ‑> [braʊn] SUST. nt

Braun

brąz m

Brau̱t <‑, Bräute> [braʊt, pl: ˈbrɔɪtə] SUST. f

1. Braut (am Hochzeitstag):

Braut

panna f młoda

2. Braut (Verlobte):

Braut

narzeczona f

3. Braut coloq. (Mädchen):

Braut

laska f fig coloq.

bra̱vo! [ˈbraːvo] INTERJ.

bravo!

brawo!

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] V. trans.

etw [in der Pfanne] braten

smażyć [form. perf. u‑] coś [na patelni]

etw [im Backofen] braten

piec [form. perf. u‑] coś [w piekarniku]

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] V. intr.

braten (gar werden, in der Pfanne)

smażyć [form. perf. u‑] się

braten (im Backofen)

piec [form. perf. u‑] się

brau̱en [ˈbraʊən] V. trans.

1. brauen (Bier herstellen):

brauen

warzyć

2. brauen coloq. (zubereiten):

brauen Tee, Kaffee

przyrządzać [form. perf. przyrządzić]

Bravour <‑, sin pl. > [bra​ˈvuːɐ̯] SUST. f elev.

1. Bravour (Meisterschaft):

Bravour

wirtuozeria f

etw mit Bravour tun (meisterhaft)

wykonać coś po mistrzowsku

etw mit Bravour bestehen

zdać coś śpiewająco

2. Bravour:

Bravour (Kühnheit)

brawura f

Bravour (eines Soldaten)

dzielność f

etw mit Bravour tun (mit Kühnheit)

robić [form. perf. z‑] coś z brawurą