Traducciones de „Kontos“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

kos·mos [kɔsmɔs] SUST. m geen pl.

kosmos

Kosmos m

kosmos

Weltall nt

kosmos (ruimte ook)

Weltraum m

ko·los <kolos|sen> [kolɔs] SUST. m

1. kolos (voorwerp):

kolos

Koloss m

2. kolos (personen):

kolos

Riese m

kolos

Koloss m hum.

een kolos van een kerel

ein riesenhafter Kerl

koos V.

koos 3. pers. sing. imperf. van kiezen¹, kiezen²

Véase también: kiezen , kiezen

kie·zen² <koos, h. gekozen> [kizə(n)] V. intr.

1. kiezen (een keus doen):

kiezen

wählen

kiezen

sich entscheiden

kiezen is verliezen

wer die Wahl hat, hat die Qual

we kiezen uit drie kandidaten

wir wählen zwischen drei Kandidaten

2. kiezen (stemmen):

kiezen

wählen

kiezen

seine Stimme abgeben

kiezen

zur Wahl gehen

kie·zen¹ <koos, h. gekozen> [kizə(n)] V. trans.

1. kiezen ((door te stemmen) zijn voorkeur bepalen voor):

kiezen

wählen

een beroep kiezen

einen Beruf wählen [o. ergreifen]

de wijste partij kiezen

der Klügste sein

de wijste partij kiezen (van twee)

der Klügere sein

een president kiezen

einen Präsidenten wählen

de vlucht kiezen

die Flucht ergreifen

zijn woorden goed kiezen

seine Worte gut wählen

2. kiezen (verkiezen):

kiezen

(er)wählen

iem tot president kiezen

jdn zum Präsidenten wählen

een nummer kiezen

eine Nummer wählen

kont <kont|en> [kɔnt] SUST. f

1. kont coloq. (zitvlak):

kont

Hintern m

in zijn blote kont

pudelnackt

de kont tegen de krib gooien fig.

sich querlegen

je kunt hier je kont niet keren (kleine ruimte)

hier ist es so eng wie in einer Sardinendose

je kunt hier je kont niet keren (volle ruimte)

es ist hier zum Bersten voll

op zijn (luie) kont blijven zitten

auf seinem (faulen) Hintern sitzen bleiben

het hele bedrijf ligt op zijn kont fig.

der ganze Betrieb liegt flach

2. kont (achterkant):

kont

Rückseite f

kop of kont

Kopf oder Zahl

con·to <conti, conto|'s> [kɔnto] SUST. nt

conto

Konto nt

iets wordt op iems conto geschreven fig.

etw geht auf jds Konto

a conto fin.

a conto

het conto corrente fin.

das Kontokorrent

pon·ton <ponton|s> [pɔntɔn] SUST. m

ponton

Ponton m

kort·om [kɔrtɔm] ADV.

kortom

kurzum

kortom

kurz (und gut)

kan·ton <kanton|s> [kɑntɔn] SUST. nt

kanton

Kreis m

kanton bel.

Kanton m suizo

kon·vooi <konvooi|en> [kɔnvoj] SUST. nt

1. konvooi (krijgsgeleide):

konvooi

Konvoi m

konvooi

Geleit nt

2. konvooi (schepen onder geleide):

konvooi

Konvoi m

konvooi

Geleitzug m

3. konvooi (militair transport):

konvooi

Konvoi m

konvooi

Kolonne f

con·tour <contour|en> [kɔntur] SUST. m

contour

Kontur f

contour

Umriss m

kon·den V.

konden 3. pers. pl. imperf. van kunnen², kunnen³

Véase también: kunnen , kunnen , kunnen

kun·nen³ <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] V. mod aux.

1. kunnen (een mogelijkheid):

kunnen

können

kunnen

mögen

waar kan dat boek gebleven zijn?

wo kann [o. mag] das Buch (nur) geblieben sein?

het kan een vergissing zijn

es kann ein Irrtum sein

daar zou u zich weleens (in) kunnen vergissen

da könnten [o. dürften] Sie sich irren

2. kunnen:

kunnen (een geoorloofd zijn)

können

kunnen (mogen)

dürfen

zoiets kun je niet doen

so etw kannst du nicht machen

hoe heb je zoiets kunnen doen?

wie konntest du nur!

je had tenminste kunnen opbellen

du hättest wenigstens anrufen können

ze kán me wat coloq.

sie kann mich mal!

kun·nen² <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] V. trans.

1. kunnen (de kracht, macht bezitten iets te doen):

kunnen

können

kunnen

vermögen form.

buiten iets kunnen

ohne etw auskommen

had jij dat gekund?

hättest du das gekonnt [o. geschafft] ?

dat kan er bij mij niet in

das will mir nicht in den Sinn

ergens tegen kunnen

etw vertragen (können)

ik kan er niet meer tegen!

ich vertrage das nicht länger!

hij kan er wat van

er hat eine Menge los

hij kan er wat van ook irón.

er ist nicht ohne

tegen iem op kunnen

es mit jdm aufnehmen können

2. kunnen (in staat, de gelegenheid gesteld worden iets te doen):

kunnen

können

hij kan er niet bij (niet zover reiken)

er kommt nicht hin [o. heran]

hij kan er niet bij (niet begrijpen)

das ist ihm zu hoch

hij kan er niet over uit

er kann über nichts anderes mehr reden

hij heeft [o. is niet] kunnen komen

er hat nicht kommen können

dat kan geen kwaad (schaadt niet)

das schadet nichts

dat kan geen kwaad (ongevaarlijk, onschuldig)

es ist doch nichts dabei

ervan op aan kunnen

sich darauf verlassen können

in de zaal kunnen 500 mensen

in den Saal passen 500 Menschen rein

3. kunnen (mogelijk zijn):

kunnen

können

dat kan (waarschijnlijk)

(das) kann sein

dat kan (waarschijnlijk)

schon möglich

dat kan (uitvoerbaar)

das geht (schon)

het kon (allemaal) erger

es hätte (alles) schlimmer kommen können

zó kan het niet langer

so kann es nicht weitergehen

dat kan moeilijk

das geht schlecht

dat kan niet (niet te doen)

das geht nicht

dat kan niet (niet te geloven)

das gibts nicht

dat kan niet ontkend worden

das lässt sich nicht bestreiten

het kan niet op

da wird aus dem Vollen geschöpft

het zou kunnen (waarschijnlijk)

es könnte sein, es wäre (schon) möglich

het zou kunnen (uitvoerbaar)

es könnte gehen [o. klappen]

het had toch gekund

es hätte ja sein können

kun·nen¹ [kʏnə(n)] SUST. nt geen pl.

kunnen

Können nt

zijn prestaties zijn beneden zijn kunnen

seine Leistungen liegen unter seinen Möglichkeiten [o. unter seinem Können]

ko·nijn <konijn|en> [konɛin] SUST. nt

1. konijn (dier):

konijn

Kaninchen nt

een tam konijn

ein Hauskaninchen

2. konijn:

konijn (vlees)

Kaninchenfleisch nt

konijn (bont)

Kaninchenfell nt

het is bij de konijnen af

es ist kaum zu überbieten

ko·ning <koning|en> [konɪŋ] SUST. m

koning

König m

leven als een koning

leben wie ein Fürst

de drie koningen rel.

die Heiligen Drei Könige

de koning der hel

der Fürst der Hölle

de koning der hemelen

der König der Himmel

Willem III, Koning der Nederlanden

Willem III., König der Niederlande

de koning uitspelen kaarten

den König ausspielen

de koning schaak zetten AJEDR.

dem König Schach bieten

de koning te rijk zijn fig.

≈ im sieb(en)ten Himmel sein

Koning Winter

Väterchen Frost

kon V.

kon 3. pers. sing. imperf. van kunnen², kunnen³

Véase también: kunnen , kunnen , kunnen

kun·nen³ <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] V. mod aux.

1. kunnen (een mogelijkheid):

kunnen

können

kunnen

mögen

waar kan dat boek gebleven zijn?

wo kann [o. mag] das Buch (nur) geblieben sein?

het kan een vergissing zijn

es kann ein Irrtum sein

daar zou u zich weleens (in) kunnen vergissen

da könnten [o. dürften] Sie sich irren

2. kunnen:

kunnen (een geoorloofd zijn)

können

kunnen (mogen)

dürfen

zoiets kun je niet doen

so etw kannst du nicht machen

hoe heb je zoiets kunnen doen?

wie konntest du nur!

je had tenminste kunnen opbellen

du hättest wenigstens anrufen können

ze kán me wat coloq.

sie kann mich mal!

kun·nen² <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] V. trans.

1. kunnen (de kracht, macht bezitten iets te doen):

kunnen

können

kunnen

vermögen form.

buiten iets kunnen

ohne etw auskommen

had jij dat gekund?

hättest du das gekonnt [o. geschafft] ?

dat kan er bij mij niet in

das will mir nicht in den Sinn

ergens tegen kunnen

etw vertragen (können)

ik kan er niet meer tegen!

ich vertrage das nicht länger!

hij kan er wat van

er hat eine Menge los

hij kan er wat van ook irón.

er ist nicht ohne

tegen iem op kunnen

es mit jdm aufnehmen können

2. kunnen (in staat, de gelegenheid gesteld worden iets te doen):

kunnen

können

hij kan er niet bij (niet zover reiken)

er kommt nicht hin [o. heran]

hij kan er niet bij (niet begrijpen)

das ist ihm zu hoch

hij kan er niet over uit

er kann über nichts anderes mehr reden

hij heeft [o. is niet] kunnen komen

er hat nicht kommen können

dat kan geen kwaad (schaadt niet)

das schadet nichts

dat kan geen kwaad (ongevaarlijk, onschuldig)

es ist doch nichts dabei

ervan op aan kunnen

sich darauf verlassen können

in de zaal kunnen 500 mensen

in den Saal passen 500 Menschen rein

3. kunnen (mogelijk zijn):

kunnen

können

dat kan (waarschijnlijk)

(das) kann sein

dat kan (waarschijnlijk)

schon möglich

dat kan (uitvoerbaar)

das geht (schon)

het kon (allemaal) erger

es hätte (alles) schlimmer kommen können

zó kan het niet langer

so kann es nicht weitergehen

dat kan moeilijk

das geht schlecht

dat kan niet (niet te doen)

das geht nicht

dat kan niet (niet te geloven)

das gibts nicht

dat kan niet ontkend worden

das lässt sich nicht bestreiten

het kan niet op

da wird aus dem Vollen geschöpft

het zou kunnen (waarschijnlijk)

es könnte sein, es wäre (schon) möglich

het zou kunnen (uitvoerbaar)

es könnte gehen [o. klappen]

het had toch gekund

es hätte ja sein können

kun·nen¹ [kʏnə(n)] SUST. nt geen pl.

kunnen

Können nt

zijn prestaties zijn beneden zijn kunnen

seine Leistungen liegen unter seinen Möglichkeiten [o. unter seinem Können]

kost <kost|en> [kɔst] SUST. m

1. kost (wat betaald moet worden) pl.:

kost

Kosten pl.

kost

Ausgaben pl.

kost

Aufwendungen pl.

de kosten bestrijden

die Kosten bestreiten

bijdragen in de kosten

sich an den Kosten beteiligen

bijkomende kosten

Nebenkosten

kosten koper

≈ zuzüglich Maklerkosten und Gebühren

kosten van levensonderhoud

Lebenshaltungskosten pl.

veel kosten meebrengen

viele Kosten mit sich bringen

kosten en onkosten econ.

Kosten und Spesen

op kosten van

zulasten +gen.

iem op kosten jagen

jdn in Unkosten stürzen

op kosten van het rijk

auf Staatskosten

voor zijn gezin de kost verdienen

seine Familie ernähren

2. kost (levensonderhoud):

kost

Unterhalt m

kost

Lebensunterhalt m

de kost verdienen

den Lebensunterhalt verdienen

3. kost:

kost (dagelijkse voeding)

Kost f

kost (voedsel ook)

Speise f

zijn ogen de kost geven fig.

die Augen offen halten

bij iem in de kost zijn

≈ bei jdm in Pension sein

kost en inwoning

Unterkunft und Verpflegung

lichte/zware kost ook fig.

leichte/schwere Kost f

ten koste van

auf Kosten +gen.

dat gaat ten koste van zijn leven

das kostet ihn sein Leben

koon <konen> [kon] SUST. f coloq.

koon

Wange f

koon

Backe f

kos·ten <kostte, h. gekost> [kɔstə(n)] V. intr.

1. kosten (geld):

kosten

kosten +acus.

dat zal u geld kosten

das wird Sie eine Menge kosten

vragen kost geen geld

fragen kostet nichts

zijn kinderen kosten hem veel geld

seine Kinder kosten ihn viel Geld

hoeveel kost het? (bij het afrekenen)

was macht es?

wat kost het?

wie viel kostet es?

2. kosten (vereisen):

kosten

kosten

kosten

erfordern

kosten

verlangen

dat kost mij veel hoofdbrekens

das bereitet mir viel Kopfzerbrechen

dat kost moeite

das verlangt Mühe

dit karwei kost heel wat tijd

diese Arbeit nimmt viel Zeit in Anspruch

koste wat kost

es koste, was es wolle

hij wil koste wat kost mee

er will unbedingt mit

kos·ter <koster|s> [kɔstər] SUST. m

koster

Küster m

kor·don <kordon|s> [kɔrdɔn] SUST. nt (keten van posten, personen)

kordon

Kette f

kordon

Kordon m form.

een kordon leggen [o. trekken ]

einen Kordon bilden [o. ziehen]

to·pos <topoi> [topɔs] SUST. m lit.

topos

Topos m