Traducciones de „trącić“ en el diccionario polaco » alemán

I . trącić <‑ci> [troɲtɕitɕ]

trącić form. perf. od trącać

II . trącić <‑ci> [troɲtɕitɕ] V. intr.

1. trącić (wydzielać zapach):

trącić

nach etw riechen

w piwnicy trąciło zgnilizną

im Keller roch es nach Moder

2. trącić (odznaczać się):

trącić czymś

nach etw riechen coloq.

jego dowcip trącił ironią

sein Witz m roch nach Ironie

coś trąci myszką

etw ist schon veraltet

coś na milę trąci czymś

etw riecht auf hundert Meter nach etw

czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci provb.

jung gewohnt, alt getan provb.

Véase también: trącać

I . trącać <‑ca form. perf. trącić> [trontsatɕ] V. trans.

trącać (lekko uderzać):

trącać strunę

zupfen

trącać kogoś łokciem

jdn mit dem Ell[en]bogen anstoßen

locuciones, giros idiomáticos:

pies cię trącał coloq.

scher dich zum Teufel coloq.

II . trącać <‑ca form. perf. trącić> [trontsatɕ] V. v. refl.

1. trącać (lekko uderzać się):

trącać

sich acus. gegenseitig stoßen

2. trącać coloq. (wznosić toast):

trącać się kieliszkami

mit den Gläsern anstoßen

I . tracić <‑ci; imperf. ‑ać form. perf. s‑> [tratɕitɕ] V. trans.

1. tracić (przestawać mieć):

tracić

verlieren

tracić kontakt z kimś/czymś

den Kontakt zu jdm/etw verlieren

tracić orientację

den Überblick verlieren

tracić ważność

verfallen

tracić kogoś/coś z oczu

jdn/etw aus den Augen verlieren

tracić na wadze

am Gewicht verlieren

tracić na wartości/znaczeniu

an Wert/Bedeutung verlieren

tracić ducha

den Mut verlieren [o. sinken lassen]

tracić rachubę czasu

das Zeitgefühl verlieren

tracić serce do kogoś/czegoś

jdn/etw immer weniger mögen

ktoś traci grunt pod nogami

jd verliert den Boden unter den Füßen

ktoś traci rozum [lub zmysły]

jd verliert den Verstand

2. tracić (marnować):

tracić okazję

versäumen

tracić okazję

verpassen

tracić czas

vergeuden

tracić czas

verschwenden

tracić pieniądze

verschwenden

3. tracić elev. (poddawać egzekucji):

tracić skazańca

hinrichten

II . tracić <‑ci; imperf. ‑ać form. perf. s‑> [tratɕitɕ] V. intr.

1. tracić (ponosić stratę):

tracić

einen Verlust erleiden

chytry [lub skąpy] dwa razy traci provb.

der Geizige m verliert doppelt

jeden traci, drugi się bogaci provb.

der eine verliert, der andere gewinnt

2. tracić (zmniejszać swoją wartość):

tracić w czyichś oczach

bei jdm an Ansehen verlieren

Ejemplos de uso para trącić

tracić głowę

den Kopf verlieren

tracić cierpliwość

die Geduld verlieren

trącić czymś

nach etw riechen coloq.

tracić blask

den Glanz verlieren

tracić nerwy

die Nerven verlieren

tracić ducha

den Mut verlieren

tracić rachunek

sich acus. verrechnen

tracić orientację

den Überblick verlieren

tracić ważność

verfallen

tracić ducha

den Mut verlieren [o. sinken lassen]

[nie] tracić na aktualności

an Aktualität [nicht] verlieren

przybierać/tracić na wadze

[an Gewicht] zunehmen/abnehmen

tracić w czyichś oczach

bei jdm an Ansehen verlieren

tracić resztki sił

die letzte Kraft verlieren

tracić grunt pod nogami

den Boden unter den Füßen verlieren

tracić na wadze

am Gewicht verlieren

tracić na wartości/znaczeniu

an Wert/Bedeutung verlieren

tracić rachubę czasu

das Zeitgefühl verlieren

pozostawać w mocy/tracić moc

in Kraft bleiben/außer Kraft treten

tracić kontakt z kimś/czymś

den Kontakt zu jdm/etw verlieren

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Grupa dymówek wznosi się wysoko i z wielką prędkością pojedyncze osobniki podlatują do drapieżnika, chcąc trącić go pazurami.

pl.wikipedia.org