polaco » alemán
Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: rozdzielczy , dziewiczy , rozdzielacz , rozdzielnictwo , rozdziawiać , rozdziawić , rozdzielczość , rozdzielny , rozdzielić , rozdziewać , rozdźwięczeć , rozliczyć , rozdzialik , rozdzierająco , rozdzierający , rozdzielność , rozdzielnik , rozdzielnie , rozdzielnia , rozdzierać y/e rozdzielać

rozdzielczy [rozdʑeltʃɨ] ADJ. AUTO.

rozdzielacz <gen. ‑a, pl. ‑e> [rozdʑelatʃ] SUST. m AUTO.

dziewiczy [dʑevitʃɨ] ADJ.

2. dziewiczy (pierwotny, dziki):

dziewicza wyspa
Urinsel f
dziewicza wyspa
unberührte Insel f

rozdzielnictwo <gen. ‑wa, sin pl. > [rozdʑelɲitstfo] SUST. nt (rozdzielanie dóbr)

I . rozdziewać <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. rozdziać> [rozdʑevatɕ] V. trans. przest (rozbierać)

II . rozdziewać <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. rozdziać> [rozdʑevatɕ] V. v. refl. przest (rozbierać się)

rozdzielić [rozdʑelitɕ]

rozdzielić form. perf. od rozdzielać

Véase también: rozdzielać

I . rozdzielać <‑la; form. perf. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] V. trans.

2. rozdzielać (oddzielać, powodować rozłąkę):

rozdzielać
trennen

II . rozdzielać <‑la; form. perf. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] V. v. refl.

rozdzielny [rozdʑelnɨ] ADJ. elev.

rozdzielny pisownia:

rozdzielny
getrennt

rozdzielczość <gen. ‑ści, sin pl. > [rozdʑeltʃoɕtɕ] SUST. f TÉC.

I . rozdziawiać <‑ia; imperf. ‑aj> [rozdʑavjatɕ], rozdziawić [rozdʑavitɕ] form. perf. V. trans. (otwierać szeroko)

locuciones, giros idiomáticos:

rozdziawiać gębę
den Mund aufsperren

II . rozdziawiać <‑ia; imperf. ‑aj> [rozdʑavjatɕ], rozdziawić [rozdʑavitɕ] form. perf. V. v. refl. (otwierać się)

I . rozdzielać <‑la; form. perf. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] V. trans.

2. rozdzielać (oddzielać, powodować rozłąkę):

rozdzielać
trennen

II . rozdzielać <‑la; form. perf. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] V. v. refl.

I . rozdzierać <‑ra; form. perf. rozedrzeć> [rozdʑeratɕ] V. trans.

rozdzierać < form. perf. na‑>:

rozdzierać
aufreißen
rozdzierać
zerreißen

II . rozdzierać <‑ra; form. perf. rozedrzeć> [rozdʑeratɕ] V. v. refl.

1. rozdzierać (pękać):

rozdzierać
aufreißen
rozdzierać
platzen

2. rozdzierać coloq. (krzyczeć):

rozdzierać
brüllen coloq.
rozdzierać
schreien

rozdzielnia <gen. ‑ni, pl. ‑ie> [rozdʑelɲa] SUST. f (pomieszczenie)

rozdzielnie [rozdʑelɲe] ADV.

rozdzielnik <gen. ‑a, pl. ‑i> [rozdʑelɲik] SUST. m

rozdzielność <gen. ‑ści, sin pl. > [rozdʑelnoɕtɕ] SUST. f elev.

rozdzierający [rozdʑerajontsɨ] ADJ. elev.

rozdzierająco [rozdʑerajontso] ADV. elev.

rozdzialik <gen. ‑u, pl. ‑i> [rozdʑalik] SUST. m coloq.

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć form. perf. od rozliczać

Véase también: rozliczać

I . rozliczać <‑cza; form. perf. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] V. trans.

II . rozliczać <‑cza; form. perf. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] V. v. refl.

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski
Consultar los diccionarios
Los más populares