Traducciones de „ponaadto“ en el diccionario polaco » alemán

ponadto [ponatto] ADV. elev.

ponadto

überdies

ponadto

darüber hinaus

ponakładać <‑da> [ponakwadatɕ] V. trans. form. perf.

1. ponakładać (nałożyć dużo):

ponakładać

[viel von etw] legen

ponakładać ciasta na talerz

viel Kuchen auf den Teller legen

2. ponakładać (założyć dużo na siebie):

ponakładać

viel anziehen

ponakładali na siebie ciepłe ubrania

sie zogen viele warme Sachen an

3. ponakładać (obarczyć czymś):

ponakładać

[mit etw] belasten

ponakładać

auferlegen

szef ponakładał na niego dodatkowe obowiązki

der Chef m belastete ihn mit zusätzlichen Pflichten

ponadawać [ponadavatɕ]

ponadawać form. perf. od nadawać

Véase también: nadawać

I . nadawać <nadaje; form. perf. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] V. trans.

1. nadawać (przydzielać, przyznawać):

nadawać komuś coś ziemię

jdm etw zuteilen [o. zuweisen]

nadawać komuś coś prawa, odznaczenie, tytuł

verleihen

nadawać komuś coś imię

geben

2. nadawać (zmieniać wygląd, kształtować):

nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie

etw dat. Gestalt/Wert/Bedeutung geben

3. nadawać (przekazywać za pomocą fal radiowych):

nadawać audycję, program, sygnał

senden

nadawać audycję, program, sygnał

ausstrahlen

4. nadawać (wysyłać):

nadawać list, paczkę

aufgeben

II . nadawać <nadaje; form. perf. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] V. intr. solo imperf. coloq.

1. nadawać (mówić dużo):

nadawać

unablässig reden

nadawać

reden wie ein Wasserfall m coloq.

2. nadawać (obgadywać):

nadawać na kogoś

über jdn tratschen pey. coloq.

nadawać na kogoś

jdm nachreden

III . nadawać <nadaje; form. perf. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] V. v. refl.

nadawać się do czegoś

sich acus. zu etw eignen

nadawać się do czegoś

zu etw gut geeignet sein

do niczego się nie nadawać

zu [o. für] nichts taugen

ponaglająco [ponaglajontso] ADV. elev.

ponaglająco

drängend

ponaglająco

mahnend

ponaglać <‑la; imperf. ‑aj; form. perf. ponaglić> [ponaglatɕ] V. trans.

ponaglać kogoś do czegoś

jdn zu etw mahnen

ponaglać kogoś, żeby coś zrobił

jdn drängen, etw zu tun

ponaglić [ponaglitɕ]

ponaglić form. perf. od ponaglać

Véase también: ponaglać

ponaglać <‑la; imperf. ‑aj; form. perf. ponaglić> [ponaglatɕ] V. trans.

ponaglać kogoś do czegoś

jdn zu etw mahnen

ponaglać kogoś, żeby coś zrobił

jdn drängen, etw zu tun

I . ponawiać <‑ia; form. perf. ponowić> [ponavjatɕ] V. trans.

ponawiać prośby, próby:

ponawiać

wiederholen

ponawiać

erneuern

II . ponawiać <‑ia; form. perf. ponowić> [ponavjatɕ] V. v. refl. (ból)

ponawiać

sich acus. wieder einstellen

ponadczasowo [ponattʃasovo] ADV. elev.

ponadczasowo

zeitlos

ponadplanowo [ponatplanovo] ADV. ADMIN.

ponadplanowo

überplanmäßig