Traducciones de poluga en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

peluga <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [peluga] SUST. f ZOOL.

peluga

Peledmaräne f

posługa <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [poswuga] SUST. f elev.

oddać komuś ostatnią posługę

jdm die letzte Ehre erweisen elev.

oddać komuś ostatnią posługę

jdm das letzte Geleit geben elev.

polucja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [polutsja] SUST. f MED.

polucja

Pollution f

polegać <‑ga> [polegatɕ] V. intr.

1. polegać (ufać):

polegać na kimś/czymś

sich acus. auf jdn/etw verlassen

polegać na kimś/czymś

auf jdn/etw bauen

nie można na nim polegać

auf ihn kann man sich nicht verlassen

nie można na nim polegać

er ist nicht zuverlässig

2. polegać (zasadzać się):

polegać na czymś

auf etw dat. beruhen

polegać na czymś

in etw dat. bestehen

jej zadanie polega na tym, że...

ihre Aufgabe f besteht darin, dass ...

papuga <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [papuga] SUST. f

1. papuga ZOOL.:

papuga

Papagei m

2. papuga fig. (osoba):

powtarzać jak papuga

wie ein Papagei nachplappern coloq.

żegluga <gen. ‑gi, sin pl. > [ʒegluga] SUST. f

żegluga NÁUT.:

żegluga

Schifffahrt f

żegluga morska

Seeschifffahrt f

żegluga śródlądowa

Binnenschifffahrt f

locuciones, giros idiomáticos:

żegluga powietrzna

Luftfahrt f

polubić [polubitɕ]

polubić form. perf. od lubić

Véase también: lubić

I . lubić <‑bi; imperf. lub> [lubitɕ] V. trans.

1. lubić (czuć sympatię):

lubić kogoś

jdn mögen

była powszechnie lubiana

sie war allgemein beliebt

kłopoty go lubią

die Schwierigkeiten ziehen ihn an

2. lubić (znajdować przyjemność):

lubić

gern haben

lubić coś robić

etw gern tun

on lubi czytać

er liest gern

lubić dobrze zjeść

gern gut essen

los lubi płatać figle

das Schicksal nt spielt gerne Streiche

rybka lubi pływać hum. coloq.

der Fisch will schwimmen hum. coloq.

ona lubi pasjami kupować ciuchy coloq.

sie kauft leidenschaftlich gern Klamotten

II . lubić <‑bi; imperf. lub> [lubitɕ] V. v. refl.

lubić

sich acus. gern [o. lieb] haben

locuciones, giros idiomáticos:

on daje się lubić

man kann ihn gern haben

kto się czubi, ten się lubi provb.

was sich liebt, das neckt sich provb.

sługa <gen. ‑gi, pl. ‑gi [lub ‑udzy]> [swuga] SUST. f lub m decl. jak f w lp elev.

sługa

Diener(in) m (f)

sługa boży

Gottesdiener m

kaługa <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [kawuga] SUST. f ZOOL.

kaługa (ryba)

Sibirischer Hausen m

usługa <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [uswuga] SUST. f

usługa elev. (pomoc):

usługa

Dienst m

usługa

Gefälligkeit f

locuciones, giros idiomáticos:

być na czyichś usługach

jdm zu Diensten sein [o. stehen]

druga <gen. ‑giej, sin pl. > SUST. f adjetvl. (godzina)

druga

zwei [Uhr]

o [godzinie] drugiej

um zwei [Uhr]

smuga <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [smuga] SUST. f

smuga (światła)

Streifen m

smuga (światła)

Bündel nt

smuga (dymu)

Fahne f

smuga (perfum)

Wolke f

struga <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [struga] SUST. f

1. struga (ciecz: krwi, łez):

struga

Strom m

struga wody

Wasserstrahl m

deszcz leje się strugami

es regnet [o. gießt] in Strömen

2. struga (strumyk):

struga

Bach m

3. struga fig. (wiązka: powietrza, światła):

struga

Strahl m

polny [polnɨ] ADJ.

1. polny (znajdujący się na polu):

polny

Feld-

kwiat polny

Feldblume f

polna droga

Feldweg m

konik polny ZOOL.

Heuschrecke f

konik polny ZOOL.

Grashüpfer m coloq.

2. polny HIST. (dotyczący pola bitwy):

polny

Feld-

hetman polny

Feldhetman m

marszałek polny

Feldmarschall m

I . polać <poleje> [polatɕ]

polać form. perf. od polewać

II . polać <poleje> [polatɕ] V. v. refl. form. perf.

1. polać form. perf. od polewać się

2. polać (popłynąć):

polać

fließen

polała się krew elev.

es ist Blut nt geflossen elev.

polały się łzy

jd brach in Tränen aus

Véase también: polewać

I . polewać <‑wa; form. perf. polać> [polevatɕ] V. trans.

1. polewać (oblewać):

polewać

begießen

2. polewać (emaliować):

polewać naczynia

emaillieren

polewać naczynia

mit Email überziehen

II . polewać <‑wa; form. perf. polać> [polevatɕ] V. v. refl. (oblewać się)

polewać

sich acus. begießen

polak <gen. ‑a, pl. ‑i> [polak] SUST. m coloq. (lekcja języka polskiego)

polak

Polnisch nt

poler <gen. ‑u, pl. ‑y> [poler] SUST. m NÁUT.

poler

Poller m

polio [poljo] SUST. nt inv. MED.

polio

Kinderlähmung f

polio

Polio nt