Traducciones de „podnoszeniu“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

podnoszenie <gen. ‑ia, sin pl. > [podnoʃeɲe] SUST. nt

podnoszenie ciężarów DEP.

Gewichtheben nt

podniesienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [podɲeɕeɲe] SUST. nt

1. podniesienie sin pl. (czynność):

podniesienie

Hochheben nt

2. podniesienie REL.:

podniesienie

Elevation f

podwyższenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [podvɨʃʃeɲe] SUST. nt

podwyższenie

Erhöhung f

podwyższenie

Steigerung f

ustawić coś na podwyższeniu

etw acus. auf ein Podest stellen

I . podnosić <‑si; form. perf. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] V. trans.

1. podnosić (unosić):

podnosić kołnierz

hochklappen

podnosić kołnierz

hochschlagen

podnosić kurtynę

hochziehen

podnosić kurtynę

heben

podnosić słuchawkę telefonu

abnehmen

podnosić głos

die Stimme heben elev.

podnosić głowę

den Kopf heben

podnosić kotwicę

den Anker lichten

podnosić na kogoś rękę

gegen jdn die Hand erheben

podnieść poprzeczkę

die Messlatte höher legen

podnosić wzrok

den Blick heben

z podniesionym czołem

mit hoch [o. stolz] erhobenem Kopf

podnosić żagle

die Segel aufziehen

2. podnosić (to, co upadło):

podnosić krzesło

wieder hinstellen

podnosić rękawiczkę

aufheben

w przeciągu pięciu lat podnieśli kraj z ruiny fig.

innerhalb von fünf Jahren haben sie das Land aus Ruinen auferstehen lassen elev.

3. podnosić (pomagać wstać):

podnosić chorego

den Kranken anheben

podnosić chorego

dem Kranken hochhelfen

podnosić kogoś na duchu

jdn aufrichten

podnosić kogoś na duchu

jdm Mut machen [o. zusprechen]

4. podnosić (przybliżać):

podnosić szklankę do ust

das Glas an den Mund heben

podnieść rzuconą rękawicę

den Handschuh aufheben

5. podnosić (powodować uniesienie):

wiatr podniósł opadłe liście

der Wind m wirbelte die Blätter auf

6. podnosić (podwyższać):

podnosić poziom, płace

anheben

podnosić napięcie, natężenie

steigern

podnosić wydajność, kwalifikacje

Leistung/Qualifikationen steigern

podnieść liczbę do potęgi MAT.

eine Zahl potenzieren

7. podnosić (zwracać uwagę na coś):

podnosić

ansprechen

podnosić problem/kwestię

ein Problem/eine Frage berühren [o. ansprechen]

8. podnosić (wszczynać):

podnosić alarm

schlagen

podnosić krzyk, płacz

erheben

podnosić krzyk, płacz

anstimmen

podnosić protest

anmelden

podnosić protest

erheben

II . podnosić <‑si; form. perf. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] V. v. refl.

1. podnosić (wstawać):

podnosić

sich acus. erheben

podnieść się z łóżka

sich vom Bett erheben

2. podnosić:

podnosić (zostać uniesionym) (semafor)

sich acus. heben

barometr podnosi się

das Barometer nt steigt

włosy podniosły mu się na głowie

die Haare ntpl sind ihm zu Berge gestiegen

3. podnosić:

podnosić (podwyższać się) (poziom wody)

steigen

4. podnosić:

podnosić (wzbijać się w górę) (kurz)

aufwirbeln

podnosić (płatki śniegu)

aufstieben

podnosić (mgła)

sich acus. heben

5. podnosić fig.:

podnosić (podwyższać się, rosnąć) (ceny, dochody)

[an]steigen

6. podnosić fig. (zmieniać stan):

podnosić się z biedy

auf die Beine kommen

7. podnosić fig.:

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

sich acus. erheben

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

erschallen elev.

8. podnosić fig.:

podnosić (powstawać) (wiatr)

aufkommen

podnosić (powstawać) (wiatr)

sich acus. erheben

podnośnik <gen. ‑a, pl. ‑i> [podnoɕɲik] SUST. m TÉC.

podnośnik

Hebevorrichtung f

podnośnik

Hebebühne f

podnośnik widłowy

Gabelstapler m

podnośnik samochodowy

Wagenheber m

podniecenie <gen. ‑ia, sin pl. > [podɲetseɲe] SUST. nt

1. podniecenie elev. (ożywienie):

podniecenie

Aufregung f

podniecenie

Aufgeregtheit f

odczuwać podniecenie na myśl o spotkaniu

bei dem Gedanken an das Treffen Aufregung verspüren

radosne podniecenie

fröhliche Aufregung

stan lekkiego podniecenia

leichter Erregungszustand m

2. podniecenie BIOL. (pobudzenie seksualne):

podniecenie

Erregung f

podniecenie

Erregtheit f

noszenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [noʃeɲe] SUST. nt

1. noszenie sin pl. (dźwiganie, trzymanie):

noszenie

Tragen nt

noszenie okularów

das Tragen einer Brille

2. noszenie AERO.:

noszenie

Auftrieb m

wznoszenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [vznoʃeɲe] SUST. nt

1. wznoszenie (podnoszenie):

wznoszenie

Erheben nt

2. wznoszenie (budowanie):

wznoszenie

Errichten nt

3. wznoszenie AERO.:

wznoszenie

Aufstieg m

podniebienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [podɲebjeɲe] SUST. nt

1. podniebienie ANAT.:

podniebienie

Gaumen m

podniebienie miękkie/twarde

weicher/harter Gaumen

język komuś przysycha do podniebienia

jdm klebt die Zunge [vor Durst] am Gaumen

ktoś ma czarne podniebienie

jd hat eine böse Zunge

2. podniebienie fig. (zmysł smaku):

rozkosze podniebienia

Gaumenfreuden fpl elev.

podnośny [podnoɕnɨ] ADJ. TÉC.

podnośny

Hebe-

siła podnośna

Nutzlast f

podniecić [podɲetɕitɕ]

podniecić form. perf. od podniecać

Véase también: podniecać

I . podniecać <‑ca; form. perf. podniecić> [podɲetsatɕ] V. trans.

1. podniecać elev. (wzmagać):

podniecać ambicję

anstacheln

podniecać apetyt, wyobraźnię

anregen

podniecać nadzieję

nähren elev.

2. podniecać BIOL. (pobudzać seksualnie):

podniecać

erregen

II . podniecać <‑ca; form. perf. podniecić> [podɲetsatɕ] V. v. refl.

1. podniecać elev.:

podniecać (ożywiać się, ekscytować się) (widownia)

sich acus. erregen

2. podniecać BIOL. (pobudzać się seksualnie):

podniecać

erregt werden

podniecać się czymś

sich acus. an etw dat. erregen [o. aufgeilen vulg. ]

I . podniszczyć <‑czy; imperf. ‑szcz> [podɲiʃtʃɨtɕ] V. trans. form. perf. (zniszczyć częściowo)

podniszczyć

abnutzen

podniszczyć koszulę

ein Hemd abnutzen

II . podniszczyć <‑czy; imperf. ‑szcz> [podɲiʃtʃɨtɕ] V. v. refl. form. perf. (książka, buty)

podniszczyć

sich acus. abnutzen

koszenie <gen. ‑ia, sin pl. > [koʃeɲe] SUST. nt

koszenie

Mähen nt