polaco » alemán

polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

podnieta: sustantivo
podnieść
podniecić
podnajem: sustantivo
podniecenie: sustantivo
podnajemca: sustantivo
podniebienie: sustantivo
podniesienie: sustantivo
podniebny: adjetivo y adverbio
podniecać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
podniosły: adjetivo y adverbio
podniośle: adverbio
podnająć
podnóżek: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: podnieta , podnajem , podniecić , podnieść , podniecenie , podnajemca , podniesienie , podniebienie , podnóżek , podnająć , podniośle , podniosły , podniecać y/e podniebny

podnieta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [podɲeta] SUST. f

1. podnieta elev. (zachęta):

podnieta

Ansporn m

podnieta

Anreiz m

coś stanowi podnietę do pracy/walki

etw ist ein Anreiz zur Arbeit/zum Kampf

2. podnieta BIOL. (bodziec):

podnieta

Reiz m

podnieta

Stimulus m

próg podniety

Reizschwelle f

podnieść [podɲeɕtɕ]

podnieść form. perf. od podnosić

Véase también: podnosić

I . podnosić <‑si; form. perf. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] V. trans.

II . podnosić <‑si; form. perf. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] V. v. refl.

1. podnosić (wstawać):

podnosić

sich acus. erheben

podnieść się z łóżka

sich vom Bett erheben

2. podnosić:

podnosić (zostać uniesionym) (semafor)

sich acus. heben

barometr podnosi się

das Barometer nt steigt

włosy podniosły mu się na głowie

die Haare ntpl sind ihm zu Berge gestiegen

3. podnosić:

podnosić (podwyższać się) (poziom wody)

steigen

4. podnosić:

podnosić (wzbijać się w górę) (kurz)

aufwirbeln

podnosić (płatki śniegu)

aufstieben

podnosić (mgła)

sich acus. heben

5. podnosić fig.:

podnosić (podwyższać się, rosnąć) (ceny, dochody)

[an]steigen

6. podnosić fig. (zmieniać stan):

podnosić się z biedy

auf die Beine kommen

7. podnosić fig.:

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

sich acus. erheben

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

erschallen elev.

8. podnosić fig.:

podnosić (powstawać) (wiatr)

aufkommen

podnosić (powstawać) (wiatr)

sich acus. erheben

podniecić [podɲetɕitɕ]

podniecić form. perf. od podniecać

Véase también: podniecać

I . podniecać <‑ca; form. perf. podniecić> [podɲetsatɕ] V. trans.

1. podniecać elev. (wzmagać):

podniecać ambicję

anstacheln

podniecać apetyt, wyobraźnię

anregen

podniecać nadzieję

nähren elev.

2. podniecać BIOL. (pobudzać seksualnie):

podniecać

erregen

II . podniecać <‑ca; form. perf. podniecić> [podɲetsatɕ] V. v. refl.

1. podniecać elev.:

podniecać (ożywiać się, ekscytować się) (widownia)

sich acus. erregen

2. podniecać BIOL. (pobudzać się seksualnie):

podniecać

erregt werden

podniecać się czymś

sich acus. an etw dat. erregen [o. aufgeilen vulg. ]

podnajem <gen. ‑jmu, sin pl. > [podnajem] SUST. m DER.

podnajem

Untervermietung f

podniecenie <gen. ‑ia, sin pl. > [podɲetseɲe] SUST. nt

1. podniecenie elev. (ożywienie):

podniecenie

Aufregung f

podniecenie

Aufgeregtheit f

odczuwać podniecenie na myśl o spotkaniu

bei dem Gedanken an das Treffen Aufregung verspüren

radosne podniecenie

fröhliche Aufregung

stan lekkiego podniecenia

leichter Erregungszustand m

2. podniecenie BIOL. (pobudzenie seksualne):

podniecenie

Erregung f

podniecenie

Erregtheit f

podnajemca <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [podnajemtsa] SUST. m decl. jak f w lp DER.

podnajemca

Untermieter(in) m (f)

podniebienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [podɲebjeɲe] SUST. nt

1. podniebienie ANAT.:

podniebienie

Gaumen m

podniebienie miękkie/twarde

weicher/harter Gaumen

język komuś przysycha do podniebienia

jdm klebt die Zunge [vor Durst] am Gaumen

ktoś ma czarne podniebienie

jd hat eine böse Zunge

2. podniebienie fig. (zmysł smaku):

rozkosze podniebienia

Gaumenfreuden fpl elev.

podniesienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [podɲeɕeɲe] SUST. nt

1. podniesienie sin pl. (czynność):

podniesienie

Hochheben nt

2. podniesienie REL.:

podniesienie

Elevation f

podniebny [podɲebnɨ] ADJ. elev.

podniebny

himmelhoch

podniebny lot

himmelhoher Flug m

podniebne sosny

himmelhohe Kiefern fpl

I . podniecać <‑ca; form. perf. podniecić> [podɲetsatɕ] V. trans.

1. podniecać elev. (wzmagać):

podniecać ambicję

anstacheln

podniecać apetyt, wyobraźnię

anregen

podniecać nadzieję

nähren elev.

2. podniecać BIOL. (pobudzać seksualnie):

podniecać

erregen

II . podniecać <‑ca; form. perf. podniecić> [podɲetsatɕ] V. v. refl.

1. podniecać elev.:

podniecać (ożywiać się, ekscytować się) (widownia)

sich acus. erregen

2. podniecać BIOL. (pobudzać się seksualnie):

podniecać

erregt werden

podniecać się czymś

sich acus. an etw dat. erregen [o. aufgeilen vulg. ]

podniosły [podɲoswɨ] ADJ. elev.

podniosły styl

gehoben

podniosły nastrój

feierlich

podniosły chwila

würdevoll

podniośle [podɲoɕle] ADV.

podniośle

feierlich

podniośle

gehoben

mówić podniośle

gehoben sprechen

podnająć [podnajoɲtɕ]

podnająć form. perf. od podnajmować

Véase también: podnajmować

podnajmować <‑muje; form. perf. podnająć> [podnajmovatɕ] V. trans. DER.

1. podnajmować (wynająć komuś jako podnajemcy):

podnajmować

untervermieten

2. podnajmować (wynająć od kogoś kto sam jest tylko najemcą):

podnajmować

zur Untermiete wohnen

podnóżek <gen. ‑żka, pl. ‑żki> [podnuʒek] SUST. m

1. podnóżek (niski stołek):

podnóżek elev.

Fußbank f

2. podnóżek fig. (sługus):

podnóżek

Lakai m pey.

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „podnijeti“ en el diccionario polaco » alemán (Ir a alemán » polaco)

podnieta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [podɲeta] SUST. f

1. podnieta elev. (zachęta):

2. podnieta BIOL. (bodziec):

podnieść [podɲeɕtɕ]

podnieść form. perf. od podnosić

Véase también: podnosić

I . podnosić <‑si; form. perf. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] V. trans.

1. podnosić (unosić):

2. podnosić (to, co upadło):

3. podnosić (pomagać wstać):

4. podnosić (przybliżać):

5. podnosić (powodować uniesienie):

6. podnosić (podwyższać):

7. podnosić (zwracać uwagę na coś):

8. podnosić (wszczynać):

II . podnosić <‑si; form. perf. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] V. v. refl.

1. podnosić (wstawać):

2. podnosić:

3. podnosić:

4. podnosić:

5. podnosić fig.:

6. podnosić fig. (zmieniać stan):

7. podnosić fig.:

8. podnosić fig.:

podniecić [podɲetɕitɕ]

podniecić form. perf. od podniecać

Véase también: podniecać

I . podniecać <‑ca; form. perf. podniecić> [podɲetsatɕ] V. trans.

1. podniecać elev. (wzmagać):

2. podniecać BIOL. (pobudzać seksualnie):

II . podniecać <‑ca; form. perf. podniecić> [podɲetsatɕ] V. v. refl.

1. podniecać elev.:

2. podniecać BIOL. (pobudzać się seksualnie):

podnajem <gen. ‑jmu, sin pl. > [podnajem] SUST. m DER.

podniecenie <gen. ‑ia, sin pl. > [podɲetseɲe] SUST. nt

1. podniecenie elev. (ożywienie):

2. podniecenie BIOL. (pobudzenie seksualne):

podnajemca <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [podnajemtsa] SUST. m decl. jak f w lp DER.

podniebienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [podɲebjeɲe] SUST. nt

1. podniebienie ANAT.:

2. podniebienie fig. (zmysł smaku):

podniesienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [podɲeɕeɲe] SUST. nt

1. podniesienie sin pl. (czynność):

2. podniesienie REL.:

podniebny [podɲebnɨ] ADJ. elev.

I . podniecać <‑ca; form. perf. podniecić> [podɲetsatɕ] V. trans.

1. podniecać elev. (wzmagać):

2. podniecać BIOL. (pobudzać seksualnie):

II . podniecać <‑ca; form. perf. podniecić> [podɲetsatɕ] V. v. refl.

1. podniecać elev.:

2. podniecać BIOL. (pobudzać się seksualnie):

podniosły [podɲoswɨ] ADJ. elev.

podniośle [podɲoɕle] ADV.

podnająć [podnajoɲtɕ]

podnająć form. perf. od podnajmować

Véase también: podnajmować

podnajmować <‑muje; form. perf. podnająć> [podnajmovatɕ] V. trans. DER.

1. podnajmować (wynająć komuś jako podnajemcy):

2. podnajmować (wynająć od kogoś kto sam jest tylko najemcą):

podnóżek <gen. ‑żka, pl. ‑żki> [podnuʒek] SUST. m

1. podnóżek (niski stołek):

2. podnóżek fig. (sługus):

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda