Traducciones de „Nasalität“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

nasalać <‑la; form. perf. nasolić> [nasalatɕ] V. trans. GASTR.

nasalać mięso

[ein]pökeln

nasalać ryby

einsalzen

nasalać ogórki

einlegen

nasolić kaczkę

die Ente [ein]pökeln

nasadzać <‑dza; imperf. ‑aj; form. perf. nasadzić> [nasadzatɕ] V. intr. coloq.

1. nasadzać (przymocować coś):

nasadzać

aufsetzen

nasadzić uchwyt na kijek

den Griff auf den Stock setzen

2. nasadzać:

nasadzać TÉC., ZOOL.

zum Brüten ansetzen

nasadzić kurę

eine Henne zum Brüten ansetzen

3. nasadzać solo imperf. coloq. (posadzić kogoś):

nasadzać

viele Personen setzen [o. platzieren]

nasadzali gości w salonie

sie haben viele Gäste in den Salon gesetzt

wasalizm <gen. ‑u, loc ‑zmie, sin pl. > [vasalism] SUST. m

wasalizm HIST. t. fig.:

wasalizm elev.

Vasallentum nt

nasada <gen. ‑dy, pl. ‑dy> [nasada] SUST. f

1. nasada (oprawa: noża, pilnika):

nasada

Messeransatz m

2. nasada (nakładka):

nasada na czymś

Ansatz m

nasada na czymś

Kopfstück(nt)

nasada na czymś

Schienenlasche f dat.

3. nasada BOT.:

nasada

Blattansatz m

4. nasada LING.:

nasada

Sprechorgane ntpl

nasadka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [nasatka] SUST. f

nasadka

Aufsatz m

nasiać [naɕatɕ]

nasiać form. perf. od siać

Véase también: siać

I . siać <sieje; imperf. siej> [ɕatɕ] V. trans.

1. siać (rzucać ziarno):

siać

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą provb.

die Dummen mpl werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę provb.

wer Wind sät, wird Sturm ernten provb.

2. siać fig. (szerzyć):

siać grozę, strach

verbreiten

siać panikę

auslösen

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

schüren

siać zamęt, niepokój

stiften

II . siać <sieje; imperf. siej> [ɕatɕ] V. intr. coloq. (zgubić coś)

siać

verlieren

siać

liegenlassen

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

I . nastać <‑toi; imperf. ‑tój> [nastatɕ]

nastać form. perf. od nastawać

II . nastać <‑toi; imperf. ‑tój> [nastatɕ] V. v. refl. form. perf. coloq. (długo stać)

nastać

lange stehen [müssen]

nastać

sich acus. müde stehen

nastać

sich dat. die Beine in den Bauch [o. Leib] stehen

Véase también: nastawać

I . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj form. perf. nastać> [nastavatɕ] V. intr.

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

kommen

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

anbrechen elev.

nastawać (cisza)

eintreten

II . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj> [nastavatɕ] V. intr. form. perf.

1. nastawać coloq. (domagać się usilnie):

nastawać na kogoś, by coś zrobił

auf jdn dringen [o. jdn drängen] , damit er etw tut

2. nastawać (zagrażać):

nastawać na czyjeś życie

jdm nach dem Leben trachten

III . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj> [nastavatɕ] V. intr., impers. form. perf. (zatrzymać się gdzieś w dużej liczbie)

nastawać

sich ansammeln

nastia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [nastja] SUST. f BIOL.

nastia

Nastie f