Traducciones de „Minen“ en el diccionario polaco » alemán

miner <gen. ‑a, pl. ‑erzy> [miner] SUST. m

miner MILIT., TÉC.

Minenräumer m

Marek jest doświadczonym minerem

Marek ist ein erfahrener Minenräumer

mineta <gen. ‑ty, sin pl. > [mineta] SUST. f vulg. (seks oralny)

mineta

Cunnilingus m

minjan <gen. ‑u, pl. ‑y> [miɲjan] SUST. m REL.

minjan

Minjan m

miocen <gen. ‑u, sin pl. > [mjotsen] SUST. m GEO.

miocen

Miozän nt

minia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [miɲa] SUST. f QUÍM.

minia

Mennige f

minka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [minka] SUST. f

minka dim. od mina

minka

Miene f

nadąsana minka

grimmige Miene

zrobić słodką/niewinną minkę

eine süße/unschuldige Miene machen

mieć skwaszoną minkę

eine säuerliche Miene machen

Véase también: mina

mina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [mina] SUST. f

1. mina (wyraz twarzy):

mina

Miene f

mina

Gesichtsausdruck m

mina niewiniątka

unschuldiges Gesicht nt

robić dobrą minę do złej gry

gute Miene zum bösen Spiel machen

nadrabiać miną

sich dat. nichts anmerken lassen

nadrabiać miną

eigene Verwirrung zu überspielen suchen

nadrabiać miną

keine Miene verziehen

robić [lub stroić] miny

Grimassen schneiden

mina mu zrzedła

er wurde kleinlaut

mina mu zrzedła

er machte ein langes Gesicht

mina mu zrzedła

er machte ein Gesicht wie drei [o. sieben] Tage Regenwetter

2. mina (bomba):

mina

Mine f

mina przeciwpancerna

Panzermine f

minus² <gen. ‑a [lub ‑u], pl. ‑y> [minus] SUST. m

minus (wada):

minus

Minus nt

locuciones, giros idiomáticos:

zmienić się na minus

sich zu seinem Nachteil verändern

zapisać coś komuś na minus

jdm etw negativ anrechnen

masz u mnie [duży] minus! coloq.

du hast bei mir ein großes Minus!

minąć [minoɲtɕ]

minąć form. perf. od mijać

Véase también: mijać

I . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. trans. (ominąć)

mijać coś/kogoś (idąc)

an jdm/etw vorbeigehen

mijać coś/kogoś (jadąc)

an jdm/etw vorbeifahren

kara cię nie minie

du kommst nicht unbestraft [o. straflos] davon

kara cię nie minie

du wirst der Strafe nicht entkommen

II . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. intr.

mijać (upływać) (czas)

vergehen

mijać (upływać) (czas)

verstreichen elev.

mijać (ból)

nachlassen

mijać (ból)

abklingen

locuciones, giros idiomáticos:

minąć jak z bicza trzasł

wie im Fluge vergehen

III . mijać <mija; form. perf. minąć> [mijatɕ] V. v. refl.

1. mijać:

mijać (idąc)

aneinander vorbeigehen

mijać (jadąc)

aneinander vorbeifahren

minęliśmy się [o kilka minut]

wir haben uns [um einige Minuten] verpasst

2. mijać (rozmijać się):

to się mija z celem

das verfehlt das Ziel

to się mija z celem

das geht am Ziel vorbei

minąć się z powołaniem

seinen Beruf verfehlen

mijać się z prawdą (człowiek)

nicht die reine Wahrheit sagen

mijać się z prawdą (informacja)

nicht der Wahrheit entsprechen

minor [minor] SUST. m inv. MÚS.

minor

Moll nt

minor

Moll-Tonart f

minóg <gen. minoga, pl. minogi> [minuk] SUST. m ZOOL.

minóg

Neunauge nt

minerał <gen. ‑u, pl. ‑y> [mineraw] SUST. m

minerał

Mineral nt

minerały skałotwórcze

Fels auf der Erdkruste bildendes Mineral

minarecik <gen. ‑a, pl. ‑i> [minaretɕik] SUST. nt, minaret [minaret] SUST. m <gen. ‑u, pl. ‑y> ARQUIT.

minarecik

Minarett nt

mincerz [mintseʃ] SUST. m

mincerz → mincarz

Véase también: mincarz

mincarz <gen. ‑a, pl. ‑e> [mintsaʃ] SUST. m HIST.

1. mincarz (człowiek zajmujący się mincarstwem):

mincarz

Münzer m

2. mincarz (zarządca mennicy królewskiej):

mincarz

Schatzmeister m

miniony [miɲonɨ] ADJ. elev.

miniony

vergangen

w minionym roku

im vergangenen Jahr

w minionym roku

vergangenen Jahres

minivan <gen. ‑u, pl. ‑y> [miɲivan] SUST. m AUTO.

minivan

Minivan m