Traducciones de „Furien“ en el diccionario polaco » alemán

furtian(ka) <gen. ‑a, pl. ‑i> [furtjan] SUST. m(f) REL.

furtian(ka) (odźwierny)

Pförtner(in) m (f)

furia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [furja] SUST. f

1. furia MED.:

furia

Raserei f

furia

Wut f

atak [lub napad] furii

Wutanfall m

atak [lub napad] furii

Tobsuchtsanfall m

wpaść w furię

in Wut [o. Raserei] geraten

2. furia LIT.:

furia

Furie f

furia

Rachegöttin f

furiat(ka) <gen. ‑a, pl. ‑aci> [furjat] SUST. m(f)

furiat(ka)

Choleriker(in) m (f)

furgon <gen. ‑u, pl. ‑y> [furgon] SUST. m

1. furgon elev. (samochód ciężarowy):

furgon

Lieferwagen m

furgon

Lastkraftwagen m mit Kofferaufbau

furgon

Kleintransporter m

furgon

Kasten[liefer]wagen m

2. furgon przest (konny wóz ciężarowy):

furgon

Pferdelastwagen m

furgon

Fourgon m przest

furman <gen. ‑a, pl. ‑i> [furman] SUST. m coloq. (woźnica)

furman

Kutscher(in) m (f)

furczeć <‑czy; form. perf. za‑ [lub furknąć]> [furtʃetɕ] V. intr. coloq.

1. furczeć:

furczeć (terkotać, łopotać) (motor)

brummen

furczeć (żagiel)

flattern

2. furczeć solo perf.:

furczeć (zrywać się do lotu, przelatywać) (ptak, kula)

schwirren

fuleren [fuleren] SUST. m

fuleren → fulleren

Véase también: fulleren

fulleren <gen. ‑u, pl. ‑y> [fuleren] SUST. m gen. pl QUÍM.

fulleren

Fulleren nt

furieryzm <gen. ‑u, loc ‑zmie, sin pl. > [furjerɨsm] SUST. m POL.

furieryzm

Fourierismus m

furka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [furka] SUST. f

furka dim. od fura

furka

[kleines] Fuhrwerk nt

Véase también: fura

fura <gen. ‑ry, pl. ‑ry> [fura] SUST. f coloq.

1. fura (wóz):

fura

Fuhre f

fura

Fuhrwerk nt

2. fura fig. (mnóstwo):

fura

Fülle f

fura

[Un]menge f

fura pieniędzy

eine Menge Geld

3. fura JUEGOS (w kartach więcej niż 21):

mieć furę

sich acus. überkaufen

mieć furę

zu viel haben

4. fura coloq. (samochód):

fura

Schlitten m coloq.

fura

Karre f coloq.

furta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [furta] SUST. f elev.

furta

Pforte f elev.

klasztorna furta

Klosterpforte

furkot <gen. ‑u, pl. ‑y> [furkot] SUST. m coloq.

furkot (maszyny)

Surren nt

furkot (flagi, firanki)

Flattern nt

furora <gen. ‑ry, sin pl. > [furora] SUST. f

robić furorę

für Furore sorgen

robić furorę

Furore machen

furtka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [furtka] SUST. f

1. furtka (wejście):

furtka

Pforte f

furtka ogrodowa

Gartentor nt

2. furtka fig. (wyjście z sytuacji):

furtka

Ausweg m

furtka

Hintertür f

zostawić sobie furtkę

sich dat. eine Hintertür offenhalten

łupień [wupjeɲ]

dać komuś łupnia coloq.

jdm eine Tracht Prügel verabreichen coloq.

dać komuś łupnia coloq.

jdn windelweich prügeln coloq.

dostać łupnia coloq.

Dresche [ab]bekommen coloq.

I . pewien [pevjen] PRON. (jakiś)

pewien

ein

pewien

ein gewisser

pewna pani

eine [bestimmte] Frau f

pewien nasz znajomy

einer unserer Bekannten

pewnego dnia

eines Tages

pewnego razu

einmal

przez pewien czas

eine Zeit lang

w pewnym stopniu

in gewissem Maße

w pewnym sensie

in gewissem Sinne

pod pewnym względem

in gewisser Hinsicht

pewna część ciała coloq.

der Allerwerteste m hum. coloq.

pewna część ciała coloq.

die vier Buchstaben mpl hum. coloq.

II . pewien [pevjen] ADJ.

1. pewien (przekonany):

pewien

überzeugt

pewien

sicher

był pewien jej miłości

er war von ihrer Liebe überzeugt

jestem pewien, że ona tego nie zrobiła

ich bin überzeugt [o. sicher] , dass sie das nicht gemacht hat

2. pewien (bezpieczny):

pewien

sicher

we własnym domu człowiek powinien czuć się pewien

im eigenen Haus sollte sich acus. der Mensch sicher fühlen

gdy mam telefon przy sobie czuję się pewien

wenn ich das Telefon bei mir habe, fühle ich mich sicher

rumień <gen. ‑enia, sin pl. > [rumjeɲ] SUST. m MED.

rumień

Erythem nt

rumień

Hautröte f

winien¹ [viɲen] ADJ.

1. winien (będący sprawcą):

jest mu winien dwieście złotych

er ist ihm zweihundert Zloty schuldig

jest mu winien dwieście złotych

er schuldet ihm zweihundert Zloty

Bogu ducha winien

vollkommen unschuldig

Bogu ducha winien

unschuldig wie ein Lamm nt

2. winien FIN.:

winien

Soll nt

Véase también: winny , winny , winny

winny³ (-nna) <gen. ‑nnego, pl. ‑nni> [vinnɨ] SUST. m (f) adjetvl. (osoba)

winny (-nna)

Schuldige(r) mf

winny² [vinnɨ] ADJ.

1. winny (zrobiony z wina):

winny

Wein-

ocet winny

Weinessig m

moszcz winny

Traubensaft m

moszcz winny

Traubenmost m

winna latorośl

[Wein]rebe f

2. winny coloq. JUEGOS (pikowy):

as winnyy

Pikass nt

winny¹ [vinnɨ] ADJ.

1. winny (odpowiedzialny):

być winnym czegoś

an etw dat. schuldig sein

być winnym czegoś

sich acus. einer Sache gen. schuldig machen elev.

on jest wszystkiemu winny

er ist an allem schuld

2. winny (dłużny):

jest mi winny 100 złotych

er schuldet mir 100 Zloty

jest mi winny 100 złotych

er ist mir 100 Zloty schuldig

Bogu ducha winny

unschuldig wie ein Lamm nt

oskarżyli Bogu ducha winnego człowieka!

sie haben einen völlig unschuldigen Menschen angeklagt!

...a Bogu ducha winny klient płaci coraz więcej

... und der Kunde m , der nichts dafür kann, muss immer mehr zahlen