Traducciones de „wetterecke“ en el diccionario neerlandés » alemán

wet·te·lijk [wɛtələk] ADJ.

wettelijk

gesetzlich

een wettelijke aanspraak

ein Rechtsanspruch m

wettelijke aansprakelijkheid

Haftpflicht f

de wettelijke basis

die Rechtsgrundlage

wettelijk bezit

rechtmäßige(r) Besitz m

het wettelijk erfdeel

der Pflichtteil

wettelijk handelen

dem Gesetz entsprechend handeln

binnen het wettelijk kader blijven

auf dem Boden des Gesetzes bleiben

wettelijk voorgeschreven leeftijd

gesetzliche(s) Alter nt

langs wettelijke weg

auf gesetzlichem Wege

kwet·te·ren <kwetterde, h. gekwetterd> [kwɛtərə(n)] V. intr.

1. kwetteren (vogels):

kwetteren

zwitschern

2. kwetteren (mensen):

kwetteren

plappern

kwetteren

schnattern

kwetteren

quasseln

ket·te·ren <ketterde, h. geketterd> [kɛtərə(n)] V. intr.

ketteren

toben

ketteren

rasen

ketteren

schimpfen

tet·te·ren <tetterde, h. getetterd> [tɛtərə(n)] V. intr.

1. tetteren:

tetteren (luid praten: druk)

schnattern

tetteren (luid praten: luid)

trompeten

2. tetteren (veel drinken):

tetteren

bechern coloq.

3. tetteren muz.:

tetteren

schmettern

et·ter·bak <etterbak|ken> [ɛtərbɑk] SUST. f

etterbak

Ekel nt

let·ter·zet·ter <letterzetter|s> [lɛtərzɛtər] SUST. m

letterzetter

Setzer m

letterzetter

Schriftsetzer m

wet·te·loos [wɛtəlos] ADJ.

wetteloos

gesetzlos

wet·ti·gen <wettigde, h. gewettigd> [wɛtəɣə(n)] V. trans.

1. wettigen:

wettigen (wettig maken: een kind)

legitimieren

wettigen (wettig maken: een akte)

für echt erklären

2. wettigen (rechtvaardigen):

wettigen

rechtfertigen

dat is door het gebruik gewettigd

der Brauch rechtfertigt das

dat wettigt de veronderstelling dat

das berechtigt zu der Annahme, dass

wet·ten <wette, h. gewet> [wɛtə(n)] V. trans.

wetten

wetzen

een mes wetten

ein Messer wetzen [o. abziehen]

het verstand wetten

den Verstand schärfen

cas·set·te·re·cor·der <cassetterecorder|s> [kɑsɛtərikɔːrdər] SUST. m

cassetterecorder

Kassettenrekorder m

spet·te·ren <spetterde, h. gespetterd> [spɛtərə(n)] V. intr.

spetteren

spritzen

spetteren (vonken, vuur)

sprühen

klet·te·ren <kletterde, h. gekletterd> [klɛtərə(n)] V. intr.

kletteren (regen, hagel)

prasseln

kletteren (wapens, metalen voorwerpen)

klirren

knet·te·ren <knetterde, h. geknetterd> [knɛtərə(n)] V. intr.

knetteren (vuur)

knistern

knetteren (vuur)

prasseln

knetteren (donder, geweer-, kanonschoten e.d.)

krachen

knetteren (machinegeweer)

knattern

knetteren (machinegeweer)

rattern

knetteren (motorvoertuigen)

knattern

ket·te·rij <ketterij|en> [kɛtərɛi] SUST. f

ketterij

Ketzerei f

zet·te·rij <zetterij|en> [zɛtərɛi] SUST. f

zetterij

Setzerei f

on·te·recht [ɔntərɛxt] ADJ.

onterecht

unberechtigt

onterecht

unberechtigterweise

een onterecht verwijt

ein unberechtigter Vorwurf