Traducciones de „abgelaufener“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

lang·lau·fen [lɑŋlɑufə(n)] SUST. nt geen pl.

langlaufen

langlaufen

wel·doe·ner <weldoener|s> [wɛldunər] SUST. m

weldoener

Wohltäter m

be·oe·fe·nen <beoefende, h. beoefend> [bəufənə(n)] V. trans.

1. beoefenen (zich geregeld bezighouden met):

beoefenen

ausüben

beoefenen

(be)treiben

een ambacht beoefenen

ein Handwerk ausüben

een kunst beoefenen

künstlerisch tätig sein

een kunst beoefenen

sich einer Kunst widmen

een sport beoefenen

eine Sportart trainieren

2. beoefenen (in praktijk brengen):

beoefenen

ausüben

beoefenen

praktizieren

ge·la·chen V.

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

Véase también: lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] V. trans. (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich dat. einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best provb.

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] V. intr.

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich dat. (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich dat. das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw acus. lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

ge·las·ten <gelastte, h. gelast> [ɣəlɑstə(n)] V. trans.

gelasten (persoonlijk bevel)

befehlen

gelasten (iem een opdracht geven)

auftragen

gelasten (opdracht geven tot iets)

anordnen

een onderzoek gelasten

eine Untersuchung anordnen