Traducciones de „Zwillinge“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

zwel·ling <zwelling|en> [zwɛlɪŋ] SUST. f

zwelling

Schwellung f

shil·ling <shilling|s> [ʃɪlɪŋ] SUST. f

shilling

Schilling m

shilling

Shilling m

tril·ling <trilling|en> [trɪlɪŋ] SUST. f

1. trilling (het trillen):

trilling

Beben nt

trilling

Zittern nt

trilling

Vibrieren nt form.

trilling

Vibration f form.

2. trilling (heen- en weergaande beweging):

trilling

Schwingung f

3. trilling (siddering, beving):

trilling

Beben nt

trilling

Zittern nt

trilling

Erschütterung f

kwel·ling <kwelling|en> [kwɛlɪŋ] SUST. f

kwelling

Qual f

kwelling (bij voortduring)

Quälerei f

kwe·ke·lin·ge SUST. f

kwekelinge forma femenina de kwekeling

Véase también: kwekeling

kwe·ke·ling <kwekeling|en> [kwekəlɪŋ] SUST. m

1. kwekeling:

kwekeling (iem die tot een vak opgeleid wordt)

Schüler m

kwekeling (student)

Student m

2. kwekeling (student aan een pedagogische academie):

kwekeling

angehende(r) Lehrer m

in·wil·li·gen <willigde in, h. ingewilligd> [ɪnwɪləɣə(n)] V. trans.

inwilligen

bewilligen

inwilligen

genehmigen

leer·lin·ge <leerlinge|s, leerlinge|n> [lerlɪŋə] SUST. f

leerlinge forma femenina de leerling

Véase también: leerling

leer·ling <leerling|en> [lerlɪŋ] SUST. m

1. leerling (scholier(e)):

leerling

Schüler m

een voorbeeldige leerling

ein Musterschüler

2. leerling (volgeling):

leerling

Schüler m

de leerlingen van Jezus rel.

die Jünger Jesu

3. leerling (aspirant):

leerling

Lehrling m

leerling

Auszubildende(r) m

ge·wil·lig <gewillige, gewilliger, gewilligst> [ɣəwɪləx] ADJ.

1. gewillig (bereidwillig):

gewillig

willig

gewillig

folgsam

hij ging gewillig mee

er ging willig mit

een gewillig kind

ein folgsames Kind

2. gewillig (niet afgedwongen):

gewillig

freiwillig

een gewillige toestemming

eine bereitwillig erteilte Erlaubnis

on·wil·lig <onwillige, onwilliger, onwilligst> [ɔnwɪləx] ADJ.

onwillig

widerwillig

onwillig

unwillig

onwillig (weerspannig)

widerspenstig

stal·ling <stalling|en> [stɑlɪŋ] SUST. f

1. stalling:

stalling (loods, garage: auto)

Garage f

stalling (loods, garage: fiets)

Fahrradabstellplatz m

stalling (loods, garage: fiets)

Fahrradwache f

2. stalling (het op stal brengen):

stalling

Unterbringung f im Stall

3. stalling:

stalling (het onderbrengen van voertuigen: auto)

Unterstellen nt

stalling (het onderbrengen van voertuigen: fiets)

Einstellen nt

stalling (het onderbrengen van voertuigen: fiets)

Unterstellen nt

stalling (het onderbrengen van voertuigen: fiets)

Abstellen nt

4. stalling:

stalling (stalgeld: auto)

Parkgebühr f

stalling (stalgeld: fiets)

Aufbewahrungsgebühr f

stel·ling <stelling|en> [stɛlɪŋ] SUST. f

1. stelling (het stellen van een vraag, probleem):

stelling

Fragestellung f

stelling

Problemstellung f

de stelling van het probleem is onjuist

die Problemstellung ist nicht richtig

2. stelling (wijze waarop iets, iem is geplaatst):

stelling

Stellung f

stelling

Aufstellung f

stelling

Position f

een gunstige stelling opbouwen AJEDR. (dammen)

eine günstige Stellung aufbauen

zwaar geschut in stelling brengen fig. (dammen)

grobes [o. schweres] Geschütz auffahren

3. stelling mil.:

stelling

Stellung f

de stellingen betrekken

in Stellung gehen

een kanon in stelling brengen

eine Kanone auffahren

stelling nemen tegen fig.

Stellung nehmen gegen +acus.

4. stelling (steiger):

stelling

Gerüst nt

stelling

Baugerüst nt

een stelling oprichten

ein Gerüst aufbauen

5. stelling (staand rek):

stelling

Stellage f

stelling

Gestell nt

stelling

Regal nt

de boeken staan op stellingen

die Bücher stehen in Regalen

6. stelling:

stelling (beginsel)

These f

stelling (allgemeen)

Behauptung f

een gewaagde stelling

eine kühne These [o. Behauptung]

7. stelling wisk.:

stelling

Lehrsatz m

stelling

Satz m

stelling

Theorem nt

een stelling bewijzen

einen Lehrsatz beweisen

de stelling van Pythagoras

der Satz des Pythagoras

8. stelling (promotie):

stelling

These f

9. stelling (getimmerte):

stelling

Lattenrost m

stelling

Lattengestell nt

stelling

Bock m

spel·ling <spelling|en> [spɛlɪŋ] SUST. f

1. spelling (systeem):

spelling

Rechtschreibung f

spelling

Orthografie f form.

2. spelling (het spellen):

spelling

Buchstabieren nt

in·wil·li·ging <inwilliging|en> [ɪnwɪləɣɪŋ] SUST. f

inwilliging

Bewilligung f

inwilliging

Genehmigung f

ban·ne·lin·ge SUST. f

bannelinge forma femenina de banneling

Véase también: banneling

ban·ne·ling <banneling|en> [bɑnəlɪŋ] SUST. m

banneling

Verbannte(r) m

vol·ge·lin·ge <volgelinge|n> [vɔlɣəlɪŋə] SUST. f

volgelinge forma femenina de volgeling

Véase también: volgeling

vol·ge·ling <volgeling|en> [vɔlɣəlɪŋ] SUST. m

volgeling

Jünger m

volgeling (allgemeen)

Anhänger m

volgeling (in wetenschap en kunst)

Schüler m

de volgelingen van Bhagwan

die Anhänger Bhagwans

de volgelingen van Christus

die Jünger Christi