Traducciones de „längskommen“ en el diccionario alemán » polaco

a̱u̱s|kommen V. intr. irr +sein

1. auskommen (zurechtkommen):

ohne Auto auskommen

radzić [form. perf. po‑] sobie bez samochodu

er kommt [mit dem Geld] aus

[wy]starcza mu [pieniędzy]

sie kommt mit wenig Geld aus

wystarcza jej niewiele pieniędzy

kommst du mit deinem Gehalt aus?

czy wystarcza ci twoja pensja?

2. auskommen (sich vertragen):

mit jdm [gut] auskommen

wytrzymywać z kimś

wir kommen gut miteinander aus

dobrze się ze sobą rozumiemy

mit ihm kann man nicht auskommen

z nim nie można wytrzymać

3. auskommen austr., al. s. (entkommen):

auskommen

uciekać [form. perf. uciec]

4. auskommen REG (bekannt werden):

auskommen

wypływać [form. perf. wypłynąć]

lo̱s|kommen V. intr. irr +sein coloq.

1. loskommen:

loskommen (gehen können)

móc odejść

loskommen (wegkommen)

wychodzić [form. perf. wyjść]

mach, dass du loskommst!

zrób wszystko, żeby udało ci się wyjść!

2. loskommen a. fig (sich befreien):

von jdm/etw loskommen

uwalniać [form. perf. uwolnić] się od kogoś/czegoś

vom Alkohol loskommen

rzucać [form. perf. rzucić] picie coloq.

von Drogen loskommen

rzucać [form. perf. rzucić] narkotyki

sie kam von dem Gedanken nicht los, dass ...

nie mogła uwolnić się od myśli, że...

ra̱u̱s|kommen V. intr. irr +sein coloq.

rauskommen → herauskommen, → hinauskommen

Véase también: hinauskommen , herauskommen

hina̱u̱s|kommen V. intr. irr +sein

1. hinauskommen (nach draußen kommen):

hinauskommen

wychodzić [form. perf. wyjść]

aus dem Haus hinauskommen

wychodzić z domu

2. hinauskommen (überschreiten):

über etw acus. hinauskommen

wykraczać [form. perf. wykroczyć] poza coś

3. hinauskommen coloq. (hinauslaufen):

hinauskommen

zmierzać

das kommt auf dasselbe hinaus

to wychodzi na to samo

das kommt auf dasselbe hinaus

na jedno wychodzi

hera̱u̱s|kommen V. intr. irr +sein

1. herauskommen (verlassen, nach außen kommen):

herauskommen

wychodzić [form. perf. wyjść]

aus der Wohnung herauskommen

wyjść z mieszkania

er ist noch nie aus seinem Dorf herausgekommen

on jeszcze nigdy nie opuścił swojej wsi

2. herauskommen (zum Vorschein kommen):

[aus etw] herauskommen

pojawiać [form. perf. pojawić] się [skądś]

wieder herauskommen

znów się pojawić

3. herauskommen coloq. (sich ergeben):

herauskommen

wynikać [form. perf. wyniknąć]

bei den Verhandlungen ist kein greifbares Ergebnis herausgekommen

negocjacje pl. nie przyniosły [żadnych] konkretnych wyników

das kommt dabei heraus, wenn ...

takie są skutki mpl , gdy...

das kommt aufs Gleiche heraus

to na jedno wychodzi coloq.

was soll dabei herauskommen?

co ma z tego wyniknąć?

es kommt nichts dabei heraus

nic z tego nie wychodzi

es kommt auf dasselbe heraus

wychodzi na to samo

4. herauskommen (überwinden können):

aus dem Staunen nicht herauskommen

nie posiadać się ze zdumienia

aus dem Lachen nicht herauskommen

nie móc przestać się śmiać

5. herauskommen:

herauskommen (auf den Markt kommen) (Buch, Zeitschrift)

wychodzić [form. perf. wyjść]

herauskommen (auf den Markt kommen) (Buch, Zeitschrift)

ukazywać [form. perf. ukazać] się

herauskommen (Modell)

pojawiać [form. perf. pojawić] się [na rynku]

unsere Firma kommt mit einem neuen Wagen heraus

nasza firma f wypuszcza na rynek nowy samochód

6. herauskommen coloq. (Publicity haben):

[mit etw] groß herauskommen coloq.

stać się bardzo popularnym [dzięki czemuś]

7. herauskommen:

herauskommen (bekannt werden) (Gesetz, Börsenkurse, Notierungen)

ukazywać [form. perf. ukazać] się

8. herauskommen coloq.:

herauskommen (bekannt werden) (Schwindel)

wychodzić [form. perf. wyjść] na jaw

es wird nichts herauskommen

nic się nie wyda

es kam heraus, dass ...

okazało się, że...

wenn das herauskommt, ...

jeśli to się wyda,...

9. herauskommen (zur Sprache bringen):

mit etw herauskommen Wunsch, Anliegen

wyrażać [form. perf. wyrazić] coś

mit der Sprache herauskommen

mówić [o czymś]

mit der Sprache herauskommen

opowiadać [form. perf. opowiedzieć] [coś]

10. herauskommen coloq. (aus der Übung kommen):

herauskommen

wychodzić [form. perf. wyjść] z wprawy

11. herauskommen SPIEL (im Kartenspiel):

herauskommen

wychodzić [form. perf. wyjść]

mit einem Buben herauskommen

wyjść z waleta

12. herauskommen (zur Geltung kommen):

bei Tageslicht besser herauskommen

być lepiej widocznym w świetle dziennym

I . ạn|kommen V. intr. irr +sein

1. ankommen:

ankommen (das Ziel erreichen, eintreffen)

przybywać [form. perf. przybyć ]elev.

ankommen (zu Fuß)

przychodzić [form. perf. przyjść]

ankommen (fahrend)

przyjeżdżać [form. perf. przyjechać]

ankommen (fliegend)

przylatywać [form. perf. przylecieć]

ankommen (Schiff)

przybijać [form. perf. przybić]

ankommen (Schiff)

przypływać [form. perf. przypłynąć]

er ist in Berlin angekommen

[on] przybył [lub przyjechał] do Berlina

bist du gut angekommen?

szczęśliwie dotarłeś(-aś)?

2. ankommen coloq. (sich wenden):

jdm mit etw ankommen

naprzykrzać się komuś czymś

komm mir nicht an und verlange, dass ich ...

nie naprzykrzaj mi się i nie wymagaj, żebym...

3. ankommen coloq. (Anklang finden):

[bei jdm] ankommen (Idee)

spotykać [form. perf. spotkać] się z [czyimś] uznaniem elev.

[bei jdm] ankommen (Mode)

przyjmować [form. perf. przyjąć] się [w jakiejś grupie]

[bei jdm] ankommen (Buch)

mieć powodzenie

nicht [gut] ankommen

nie cieszyć się [zbytnim] powodzeniem

4. ankommen coloq. (Eindruck machen):

[bei jdm] [gut] ankommen

robić [form. perf. z‑] [na kimś] [dobre] wrażenie

er kommt bei seinen Schülern gut an

on robi na swoich uczniach dobre wrażenie

5. ankommen (sich behaupten):

gegen jdn/etw ankommen [können]

[móc] stawić czoło komuś/czemuś

II . ạn|kommen V. impers. irr +sein

1. ankommen (von etw abhängen):

es kommt darauf an, ob ...

to zależy [od tego], czy...

es kommt auf das Wetter an

to zależy od pogody

es käme auf einen Versuch an

trzeba by spróbować

es darauf ankommen lassen coloq.

zostawić własnemu biegowi

es auf etw acus. ankommen lassen

zaryzykować

2. ankommen (wichtig sein):

es kommt ihm gar nicht darauf an, ob ...

nie chodzi mu wcale o to, czy...

hina̱u̱s|kommen V. intr. irr +sein

1. hinauskommen (nach draußen kommen):

hinauskommen

wychodzić [form. perf. wyjść]

aus dem Haus hinauskommen

wychodzić z domu

2. hinauskommen (überschreiten):

über etw acus. hinauskommen

wykraczać [form. perf. wykroczyć] poza coś

3. hinauskommen coloq. (hinauslaufen):

hinauskommen

zmierzać

das kommt auf dasselbe hinaus

to wychodzi na to samo

das kommt auf dasselbe hinaus

na jedno wychodzi

A̱u̱skommen <‑s, sin pl. > SUST. nt

Auskommen

utrzymanie nt

sein Auskommen haben

mieć za co żyć

sein Auskommen finden

znaleźć utrzymanie

dra̱u̱s|kommen V. intr. irr +sein austr., al. s. coloq. (aus dem Konzept kommen)

drauskommen

wpadać [form. perf. wpaść] w zakłopotanie

drauskommen

tracić [form. perf. s‑] wątek

drauskommen

zmieszać się