Traducciones de „bedwingen“ en el diccionario alemán » polaco

I . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] V. trans.

1. bedingen (verursachen):

bedingen

pociągnąć za sobą

durch etw bedingt sein

być uzależnionym od czegoś [lub uwarunkowanym czymś]

2. bedingen (verlangen):

bedingen

wymagać

II . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] V. v. refl.

das bedingt sich gegenseitig

to wzajemnie od siebie zależy

I . bezwịngen* V. trans. irr

1. bezwingen (besiegen):

bezwingen Gegner

pokonywać [form. perf. pokonać]

2. bezwingen (überwinden):

bezwingen Festung

zdobywać [form. perf. zdobyć]

3. bezwingen (bezähmen):

bezwingen Neugierde, Wut

pohamować

II . bezwịngen* V. v. refl. irr

bezwingen

panować nad sobą

bedrạ̈ngen* V. trans.

1. bedrängen (bestürmen):

jdn [mit etw] bedrängen

molestować kogoś [czymś]

jdn bedrängen etw zu tun

nalegać na kogoś, żeby coś zrobił

sie bedrängten sie mit lästigen Fragen

dręczyli ją natrętnymi pytaniami

2. bedrängen DEP.:

jdn [hart] bedrängen

atakować [form. perf. za‑] kogoś [ostro]

3. bedrängen (belasten):

bedrängen Gedanke

prześladować

berịngen* V. trans.

beringen

obrączkować [form. perf. za‑]

besịngen* V. trans. irr

besingen

opiewać

besingen

wychwalać

beschwịngen* V. trans. (Hoffnung)

beschwingen

uskrzydlać [form. perf. uskrzydlić]

beschwingen

rozruszać

diese flotte Musik beschwingt einen so richtig!

ta szybka muzyka f naprawdę rozkręca!

ạbbedingen* V. trans. DER.

abbedingen

wyłączać [form. perf. wyłączyć]

abbedingen

pozbawiać [form. perf. pozbawić] mocy wiążącej

etw vertraglich abbedingen

wyłączyć coś na podstawie umowy

erzwịngen* V. trans. irr

erzwingen Entscheidung:

etw von jdm erzwingen

wymuszać [form. perf. wymusić] coś na kimś

ein erzwungenes Geständnis

wymuszone przyznanie nt się

I . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. trans.

etw schwingen Fähnchen, Hut

wymachiwać czymś

etw schwingen Schwert

wywijać czymś

etw schwingen Axt, Peitsche, Stock

zamierzać [form. perf. zamierzyć] się czymś

sie schwang die Beine über die Sessellehne

zarzuciła nogi na poręcz fotela

das Tanzbein schwingen coloq.

wywijać w tańcu coloq.

große Reden schwingen coloq.

być mocnym w gębie

II . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. intr. +haben o sein

1. schwingen:

schwingen (vibrieren) (Membran)

drżeć [form. perf. za‑]

schwingen (Brücke, Glocke)

kołysać [form. perf. za‑] się

die Saiten schwingen

struny fpl drżą

2. schwingen (zum Ausdruck kommen):

in ihren Worten schwang Kritik

w jej słowach słychać było krytykę

in seinen Worten schwang Ärger

w jego słowach pobrzmiewał gniew

3. schwingen:

schwingen (Schaukel, Person)

huśtać [lub kołysać] się

schwingen (Pendel)

kołysać [lub wahać] się

schön geschwungene Augenbrauen

pięknie zarysowane brwi fpl

III . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. v. refl. (steigen)

sich aufs Motorrad schwingen

wskoczyć na motocykl

sich in die Lüfte schwingen

wzbić się w powietrze

sich über etw schwingen

przebiegać łukiem nad czymś

sich über etw schwingen

rozciągać się nad czymś

die Brücke schwingt sich über das Tal fig

most m biegnie łukiem nad doliną fig

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] V. intr. +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka f

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Véase también: gelungen

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] V. intr.

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADJ. attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen coloq. (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADV. coloq. (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

errịngen* V. trans. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [form. perf. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [form. perf. zdobyć]

Gelịngen <‑s, sin pl. > [gə​ˈlɪŋən] SUST. nt

Gelingen

pomyślny rezultat m

auf [ein] gutes Gelingen!

za pomyślność [lub powodzenie] !