Traducciones de „wymądrzyć“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

wymarzyć [vɨmaʒɨtɕ]

wymarzyć form. perf. od marzyć

Véase también: marzyć

I . marzyć <‑rzy; imperf. marz form. perf. za‑> [maʒɨtɕ] V. intr.

marzyć o czymś

von etw träumen

II . marzyć <‑rzy; imperf. marz> [maʒɨtɕ] V. v. refl.

komuś coś się marzy

jd schwärmt für etw

wymierzać <‑rza> [vɨmjeʒatɕ], wymierzyć [vɨmjeʒɨtɕ] V. trans. form. perf.

1. wymierzać (określać długość):

wymierzać deskę

ausmessen

wymierzać deskę

abmessen

2. wymierzać (wyznaczać):

wymierzać opłatę, podatek

festsetzen

wymierzać opłatę, podatek

bemessen

wymierzać karę

verhängen

wymierzać sprawiedliwość

Recht sprechen

3. wymierzać (zadać):

wymierzać cios

versetzen

wymierzyć komuś policzek

jdn ohrfeigen

4. wymierzać (celować):

wymierzyć do kogoś

auf jdn anlegen [o. zielen]

5. wymierzać fig. (skierować):

zarzuty wymierzone były przeciwko niemu

die Vorwürfe mpl waren gegen ihn gerichtet

Véase también: mierzyć

I . mierzyć <‑rzy; imperf. mierz form. perf. z‑ [lub po‑]> [mjeʒɨtɕ] V. trans.

mierzyć (dokonywać pomiaru):

mierzyć

[aus]messen

locuciones, giros idiomáticos:

mierzyć kogoś tą samą miarką

jdn mit dem gleichen Maß messen

mierzyć kogoś spojrzeniem [lub wzrokiem]

jdn mit Blicken mustern elev.

mierzyć siły na zamiary

die Kräfte an den Absichten [o. Plänen] messen

 jaką miarką mierzysz, taką ci odmierzą provb.

wie man in den Wald hineinruft, so schallt es zurück

II . mierzyć <‑rzy; imperf. mierz form. perf. wy‑ [lub po‑]> [mjeʒɨtɕ] V. intr.

mierzyć (brać na cel):

mierzyć z czegoś do kogoś/czegoś [lub w kogoś/coś]

mit etw auf jdn/etw zielen

locuciones, giros idiomáticos:

wysoko mierzyć

hoch hinauswollen coloq.

III . mierzyć <‑rzy; imperf. mierz form. perf. z‑> [mjeʒɨtɕ] V. v. refl.

1. mierzyć (dokonywać pomiaru):

mierzyć

seine Größe messen

mierzyć się spojrzeniem [lub wzrokiem]

sich acus. mit Blicken mustern [o. messen elev. ]

2. mierzyć (dorównywać):

mierzyć się z kimś/czymś

mit jdm/etw konkurrieren

mierzyć się z kimś/czymś

es mit jdm/etw aufnehmen

nie móc się z kimś mierzyć

sich acus. mit jdm nicht messen können fig. elev.

nie móc się z kimś mierzyć

jdm nicht das Wasser reichen können fig. coloq.

3. mierzyć (walczyć):

mierzyć się z kimś

sich acus. mit jdm messen elev.

I . wymarzać <‑za; imperf. ‑aj> [vɨmarzatɕ], wymarznąć [vɨmarznoɲtɕ] form. perf. V. intr.

1. wymarzać (wyginąć od mrozu):

wymarzać

erfrieren

2. wymarzać (przemarznąć):

wymarzać

durchfrieren

okropnie wymarzłem czekając na autobus

ich war schrecklich durchgefroren, als ich auf den Bus wartete

II . wymarzać <‑za; imperf. ‑aj> [vɨmarzatɕ], wymarznąć [vɨmarznoɲtɕ] form. perf. V. v. refl. (przemarznąć)

wymarzać

durchfrieren

strasznie się wymarzłem czekając na ciebie

ich war schrecklich durchgefroren, als ich auf dich wartete

wymarcie <gen. ‑ia, sin pl. > [vɨmartɕe] SUST. nt

być na wymarciu

vom Aussterben bedroht sein

wymagany [vɨmaganɨ] ADJ.

wymagany

erforderlich

wymagane minimum

erforderliches Minimum nt

wymarzony [vɨmaʒonɨ] ADJ.

wymarzony

erträumt

wymarzony

Traum-

wymarzony towarzysz podróży

ein super Reisebegleiter m coloq.

wymęczyć [vɨmentʃɨtɕ]

wymęczyć form. perf. od męczyć

Véase también: męczyć

I . męczyć <‑czy; imperf. męcz> [mentʃɨtɕ] V. trans.

1. męczyć < form. perf. z‑> <[lub u‑]> (powodować zmęczenie):

męczyć

anstrengen

męczyć

ermüden

ten bieg mnie męczy

der Lauf m strengt mich an

2. męczyć < form. perf. z‑> (powodować cierpienie):

męczyć [lub u‑] [lub po‑]

quälen

męczyć [lub u‑] [lub po‑]

plagen

męczy go kaszel

der Husten m plagt ihn

3. męczyć < form. perf. z‑> <[lub po‑]> (naprzykrzać się):

męczyć

belästigen

męczyć

nerven coloq.

nie męcz mnie

nerv mich nicht! coloq.

4. męczyć < form. perf. za‑> (znęcać się):

męczyć [lub po‑] [lub u‑]

quälen

męczyć [lub po‑] [lub u‑]

misshandeln

męczyć zwierzęta

Tiere quälen

5. męczyć < form. perf. z‑> <[lub po‑]> coloq. (jeść niechętnie):

męczyć obiad

hinunterwürgen

II . męczyć <‑czy; imperf. męcz> [mentʃɨtɕ] V. v. refl.

1. męczyć < form. perf. z‑> <[lub u‑]> (odczuwać zmęczenie):

męczyć

ermüden

męczyć

ermatten elev.

2. męczyć < form. perf. po‑> <[lub u‑]> (cierpieć):

męczyć

sich acus. quälen

męczyć

leiden

3. męczyć < form. perf. po‑> (trudzić się):

męczyć się nad czymś

sich acus. mit etw plagen [o. herumschlagen coloq. ]

wymoczyć [vɨmotʃɨtɕ]

wymoczyć form. perf. od moczyć

Véase también: moczyć

I . moczyć <moczy; imperf. mocz> [motʃɨtɕ] V. trans.

1. moczyć < form. perf. z‑> (zwilżać):

moczyć włosy

nass machen

2. moczyć < form. perf. na‑> <[lub za‑]>:

moczyć (zanurzać w płynie) bieliznę

einweichen

moczyć (trzymać coś w płynie) śledzie

wässern

moczyć kij hum.

den Wurm [o. Würmer] baden hum. coloq.

II . moczyć <moczy; imperf. mocz> [motʃɨtɕ] V. v. refl.

1. moczyć (być moczonym):

bielizna się moczy

die Wäsche f wird eingeweicht

2. moczyć < form. perf. z‑> (bezwiednie oddawać mocz):

moczyć

einnässen

moczyć

das Bett nässen elev.

moczyć

ins Bett machen