Traducciones de „uviesť“ en el diccionario polaco » alemán

kiesa <gen. ‑sy, pl. ‑sy> [kjesa] SUST. f

1. kiesa (sakiewka):

kiesa

Geldbeutel m

kiesa

[Geld]börse f

kiesa

Portemonnaie nt

2. kiesa fig. (kapitał):

kiesa

Geld nt

mieć pełną kiesę

viel Geld haben

potrząsnąć kiesą

[ordentlich] was springen lassen

owies <gen. owsa, sin pl. > [ovjes] SUST. m

owies BOT.:

owies

Hafer m

locuciones, giros idiomáticos:

i w Paryżu nie zrobią z owsa ryżu provb.

da kann man nichts machen

I . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ]

unieść form. perf. od unosić

II . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ] V. trans. form. perf. (zdołać udźwignąć)

unieść

tragen können

Véase también: unosić

I . unosić <‑si; form. perf. unieść> [unoɕitɕ] V. trans.

1. unosić (podnosić):

unosić głowę, rękę

heben

2. unosić elev. (przemieszczać):

unosić

forttragen

unosić

wegbringen

II . unosić <‑si; form. perf. unieść> [unoɕitɕ] V. v. refl.

1. unosić:

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

sich acus. erheben

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

emporsteigen

unieść się w powietrze

in die Luft steigen

unosić się w powietrzu

in der Luft schweben

2. unosić:

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

treiben

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

schwimmen

3. unosić:

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

sich acus. verbreiten

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

aufsteigen

4. unosić (podnosić):

unosić się na palcach

sich acus. auf die Zehenspitzen stellen

5. unosić:

unosić (być wznoszonym) (kurtyna)

hochgehen

unosić (mgła)

aufsteigen

6. unosić (irytować się):

unosić się gniewem

von Zorn gepackt werden

unosić się gniewem

zornig werden

unosić się gniewem

aufbrausen

unosić się gniewem

hochfahren

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

die gekränkte Leberwurst spielen coloq.

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

sich acus. auf den Schlips getreten füllen coloq.

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

über seinen Schatten springen

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

sich dat. einen Ruck geben

7. unosić elev. (zachwycać się):

unosić się z zachwytu nad kimś/czymś

über jdn/etw in Entzücken geraten

uwieść [uvjeɕtɕ]

uwieść form. perf. od uwodzić

Véase también: uwodzić

I . uwodzić <‑dzi; form. perf. uwieść> [uvodʑitɕ] V. trans.

uwodzić

verführen

uwodzić wzrokiem

mit Blicken verführen

II . uwodzić <‑dzi; form. perf. uwieść> [uvodʑitɕ] V. v. refl.

uwodzić

einander [o. sich acus. ] verführen

uwodzili się gestami

sie verführten einander mit Gesten